شعر/ جاى مدافعان حرم، سینه می‌زنم

عاشق اگر به شوق تو پرواز می‌کند
احساس خویش را به تو ابراز می‌کند

مُهرِ زیارت است کلیدى که عاقبت
درهاى بسته را به دلم باز می‌کند

یک اربعین گذشت ولى بى قرارتر
این دل، سفر به نام تو آغاز می‌کند

با یاد تو که همسفر جاده می‌شوم
لبیکَ یا حسین، چه اعجاز می‌کند؟!

وقتى که اشک، هم قدم ناله می‌چکد
بُعد مسیر را به تو ایجاز می‌کند

جاى مدافعان حرم، سینه می‌زنم
هر موکبى که بغض مرا، ساز می‌کند

پاى پیاده آمدنم، مشقِ نوکریست
تا این غزل به سوى تو پرواز می‌کند

هر زائرى به کرب و بلا، پا گذاشته ست
گویی کنار عرش خدا ناز می‌کند