به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از روزنامه «السفیر»، مجله صهیونیستی «اسرائیل دیفنس» در گزارشی از جزئیات ترور «حسان اللقیس» از فرماندهان حزب الله لبنان پرده برداشت و تاکید کرد که عاملان ترور با یک خودروی اجارهای به محل حادثه رسیدند و محیط نزدیک به خانه شهید در نزدیکی کوی «سانت تیریز» واقع در شرق ضاحیه جنوبی را رصد کردند.
دو تن از آنها وارد بوستانی در آن منطقه شده تا مسئول امور تسلیحاتی و تاسیسات تکنولوژیکی حزب الله را ترور کنند.
«رون سولمون» نویسنده این گزارش با بیان اینکه «حسان اللقیس» تنها یکی از مسئولان حزب الله نبود، آن شهید مقاومت را یکی دوستان نزدیک «حسن نصر الله» دبیر کل این حزب خواند و به سابقه تحصیلات دینی، مهندسی و نظامی اللقیس پرداخت.
بر اساس این گزارش، شهید اللقیس در سال آخر زندگی خویش با خودروی «شیروکی» از بعلبک تا آپارتمان خود در ضاحیه جنوبی میرفت. بر خلاف دیگر خودروهای وابسته به دستگاه امنیت حزب الله که بدون پلاک بود و غیر قابل تشخیص، خودروی القیس دارای پلاکی به شماره 258251 بود ولی در بیروت با تاکسی از آپارتمان خود به محل کارش در «حاره حریک» میرفت.
در سال 2010 یک رمان نویس و پژوهشگر ایرانی با هدف نگارش زندگینامه سید حسن نصر الله به لبنان سفر کرد و در جریان آن سفر به منزل اللقیس رفت و با او مصاحبهای طولانی درباره مقاومت و جنگ با اسرائیل انجام داد. اللقیس با صدای خودش به زبان فارسی درباره احتمال ترورش توسط اسرائیل سخن گفت.شبی که اللقیس ترور شد، مسیر «بئر السبع» تا آپارتمانش 10 دقیقه بیشتر طول نکشید و در پارکینگ باز ماند. وقتی خودرویش وارد طبقه همکف شد، به محض اینکه خودرو را پارک کرد و از آن خارج شد صدای چهار گلوله بلند شد و با عبور از شیشههای خودرو به سرش و سینهاش اصابت کردند. دو گلوله دیگر نیز به دیوار برخورد کرد. یکی از عوامل ترور در خودرو را باز کرده و سه گلوله به سر اللقیس شلیک کرد. عوامل ترور بیش از دو دقیقه وقت برای تفتیش خودرو و لباسهای اللقیس نداشتند تا قبل از فرار کاغذ و یا «لپ تاپ» و یا تلفن همراهی را بیابند... و از آنجا سه گزینه فرار به سوی محل متروک هواپیماها، به ساحل و یا به یکی از آپارتمانهای مخفی شدن در بیروت فرا رویشان بود.
حداقل دو دستگاه (امنیتی) در ترور اللقیس تحقیق کردند؛ نخست اطلاعات ارتش لبنان و دیگری یگان امنیت عمومی حزب الله. جزئیات نخستین تحقیقات نشان میدهد که اعضای شبکه ترور به نحو احسن برای عملیات ترور آماده بودند و چنین امری جز از دستگاه امنیتی یک کشور بر نمیآید و رصد روزانه تحرکات اللقیس، برنامه ریزی اساسی درباره راههای رسیدن و فرار و همچنین بکارگیری خودروهای اجارهای و سلاحهای دارای صدا خفهکن را شامل میشود. بر اساس این تحقیقات عوامل ترور، دو نفر بودند که سلاحهای کمری «9 میلیمتری» با صدا خفه کن در اختیار داشتند.
بر اساس این گزارش، به هر روی همگان معتقدند که دستگاه جاسوسی اسرائیل در پشت پرده این ترور و جمع آوری اطلاعات و اجرای عملیات ترور دست دارد. حتی اگر این عملیات توسط طرف دیگری اجرا شده باشد و فرقی نمیکند که این طرف سوم عربستان سعودی باشد یا طرف دیگری که مخالف حزب الله باشد، سئوال اصلی این است که «چرا اسرائیلیها تصمیم گرفتند به جای منفجر ساختن خودروی «اللقیس» و یا مسموم کردن وی، او را با گلوله از پای در آورند؟.
سولمون در پایان این گزارش اینگونه نتیجهگیری میکند و مینویسد: این فرض منطقی است که در کنار اللقیس تلفن همراه وجود داشت که حاوی شماره تلفن شخصیتهای عالیرتبه حزب الله در داخل و خارج لبنان باشد و همچنین حاوی نام مسئولان عالیرتبه دیگری است که حزبالله را کمک میکنند.
