همواره در طول تاریخ بخصوص تاریخ ایران، در جنگ‌ها و یا نزاع‌های داخلی و قومی، زنان و کودکان خط قرمز بوده‌اند. به گونه‌ای که این قشر آسیب‌پذیر جامعه در هنگام بروز جنگ، در قلعه یا پستوی خانه‌ها و یا خارج از شهر تحت تدابیر شدید امنیتی محافظت می‌شدند، اما در طول هشت سال دفاع مقدس این سبقه تاریخی شکل دیگری گرفت، زنان و حتی کودکانی که گاها به سن بلوغ نرسیده بودند هم، دوشادوش مردان از آرمان‌های مشترک دفاع کردند.
زنان که به برکت انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام (ره) توفیق حضور در عرصه‌های اجتماعی پیدا کردند، و از تاثیرگذاران پیروزی انقلاب بودند، بار دیگر در طول هشت سال دفاع مقدس چه در پشت جبهه و خدمات‌دهی و چه در خط مقدم، ثابت کردند که زن، ضعیفه نیست.
انقلاب و همچنین دفاع مقدس ما، به تاسی از قیام پیروزمندانه حضرت سیدالشهدا (ع) بود، نقش حضرت زینب کبری (س) در قبل و بعد از واقعه عاشورا کتاب ناخوانده شده‌ای بود که بعد از سال‌ها زنان این سرزمین در طول هشت سال جنگ آن را تورق و آن بانوی گرانقدر را الگوی عینی خود برای مقابله با کژی‌ها و تجاوزات ناجوانمردانه رژیم بعث انتخاب کردند.
زنان در تقویم جنگ، حضور پررنگی داشتند؛ زنانی که داوطلبانه برای خدمت‌رسانی به مجروحین جنگی در بیمارستان‌های صحرایی و با کمترین امکانات، به درمان مجروحان جنگی پرداختند.
در همان ساعات آغازین جنگ و افزایش مجروحان، زنان از سراسر ایران داوطلبانه خود را به مناطق جنگی رسانده و خدمات پرستاری و بهداری به رزمندگان را ارائه دادند. قطعا اگر زنان در آن بازه زمانی چنین مسئولیت سنگینی را عهده‌دار نمی‌شدند، تعداد زیادی از مجروحان بهبودی و سلامت خود را به دست نمی‌آوردند، زنان با روحیه دلسوزانه خود زخم‌های رزمندگان را مداوا کردند و آنها را مجدد روانه جبهه‌های نبرد نمودند.
در بین اسامی شهدای جنگ تحمیلی، نام زنان می‌درخشد، و کمی تامل می‌طلبد برای همه نظریه پردازان و اندیشمندان که برای این سوال پاسخی روشن و واضح بیایند که چه قدرت و اراده‌ای عزم این زنان را برای مقابله با تهاجم نظامی کشور عراق جزم کرد؟ در حالی که جهاد وظیفه زن نیست.
در اردوگاه اسرای ایرانی، زنان رزمنده‌ای هم حضور داشتند که به اسارت نیروهای عراقی درآمده بودند و با تاسی از حضرت زینب کبری (س) با صبر و استقامت، پیام انقلاب اسلامی ایران را در قلب نیروهای بعثی نشر دادند؛ با به اسارت درآمدن زنان رزمنده و حضور در اردوگاه اسرای ایرانی، دوربین‌های رسانه‌های خبری، قدرت و صلابت مردمی ایران را به چشم خود دیدند، دنیا، زنان دربندی را دید که پنهان شدن در پستوها و جان سالم به دربردن از مخمصه جنگ را به دفاع از میهن و انقلاب فروختند و مردانه از آرمان‌های نظام دفاع کردند.
همسران و مادران شهدا، جانبازان و اسرای دفاع مقدس، با فداکاری و دلسوزی خود در سال‌های پس از پایان جنگ حامیان اصلی ارزش‌های دفاع مقدس بودند.
همسران فداکار که همچون مادر از جانبازان و یادگاران دفاع مقدس پرستاری می‌کنند، سهم به‌سزایی در این راه خواهند داشت، همسر شهیدی که همه امید و آرزوهای جوانی‌اش را در راه اعتلای نام شهیدش قربانی می‌کند و صلابتش طعنه به همه هجمه‌های فرهنگی می‌زند، ارزش های دفاع مقدس را نشر می‌دهد.
