آشنایی با فرزند مالک اشتر نخعی و سردار نهضت «مختار»

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «مختار ثقفی» برای پیشبرد اهداف قیام به پیشنهاد سران شیعه از ابراهیم بن مالک‌اشتر برای همراهی در قیام دعوت به عمل آورد. ابراهیم ابتدا مردد بود؛ ولی پس از دیدن نامه محمد بن حنفیه مبنی بر حمایت مختار و شهادت دادن عده‌ای از بزرگان شیعه بر صحت نامه، با او بیعت کرد.

 

غروب سه‌شنبه ۱۲ربیع‌الاول سال ۶۶ هجری بود که ابراهیم طبق توافق قبلی با مختار، به عنوان اعلام رسمی قیام، بر مأذنه رفت و اذان گفت؛ سپس شیعیان در مسجد کوفه نماز مغرب را پشت سر او به جای آوردند.

 

ابراهیم پس از پیروزی بر عبیدالله‌بن زیاد در سال ۶۷ هجری، به موصل رفت. اندکی بعد مصعب‌بن زبیر به کوفه حمله کرد و در جنگ با مختار، این خون‌خواه امام حسین علیه السلام را به شهادت رساند و سپس از ابراهیم خواست که از عبدالله‌بن زبیر اطاعت کند. همزمان عبدالملک‌بن مروان نیز ابراهیم را به اطاعت از خود فرا خواند، ولی ابراهیم از آن روی که در جنگ با امویان، عبیدالله بن زیاد و تنی چند از اشراف شام را کشته بود، از پیوستن به عبدالملک بیمناک شد و به دعوت مصعب بن زبیر پاسخ مثبت داد.

 

چند سال بعد و در ۱۳ جمادی‌الآخر سال ۷۱ یا ۷۲ هجری، ابراهیم در جنگی که میان او و محمد بن مروان، یک روز پیش از جنگ اصلی میان عبدالملک و مصعب بن زبیر درگرفت، به‌رغم ابراز شجاعت بسیار اما به دلیل خیانت «عتّاب بن ورقاء تمیمی» شکست خورد و کشته شد.

 

مرقد او در حاشیه جاده‌ای قدیمی در نزدیکی بغداد است. این قبر تا سامرّا ۸ فرسخ و تا دجله ۴ فرسخ فاصله دارد و مرقد او همان محل کشته‌شدن اوست، که به قبر «شیخ ابراهیم» مشهور است و در جای بلندی قرار دارد. گنبد این بقعه با گچ، سفید شده‌است. بر روی سنگی که بالای درب این مرقد است؛ نوشته شده: «هذا قبر مرحوم السید ابراهیم بن مالک الاجدر النخعی، علمدار رسول اللّه صلی الله علیه و آله وسلم»؛ البته به اشتباه به جای اشتر، اجدر نوشته اند، و از کلمه «علمدار» معلوم می‌شود که این عبارت، کار ایرانیان است.

انتهای پیام/ 171