به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع پرس، رژیم سعودی اگرچه در ابتدای تأسیس، که بر اساس برخی اطلاعات و شواهد با حمایت کامل مأموران دستگاه‌های اطلاعاتی بریتانیا بود، شکل دوستی با مسلمانان به خود می‌گرفت و خود را نماینده جامعه اسلامی بویژه اهل سنت عنوان می‌کرد، اما طی 4 دهه گذشته موجی فزاینده از دشمنی با جریان‌های مخالف خود را در جهان اسلام به اجرا گذاشته است.
به دلیل اتخاذ همین سیاست دشمن‌پسند و ضددوست است که رهبر معظم انقلاب اسلامی شب گذشته در محفل انس با قرآن کریم که در حسینیه امام خمینی(ره) تهران برگزار شد، این رژیم و متحدانش را با عباراتی نظیر «اشداء علی المسلمین و رحماء علی الکفار» توصیف کردند. دولت سعودی نه‌تنها از زمان انقلاب اسلامی بلکه پیش از آن نیز همواره به دنبال فتنه‌انگیزی در میان مسلمانان بوده است.
تأسیس مدارس وهابی و مراکز فرهنگی حامی تکفر وهابیت در سرتاسر جهان اسلام، از اندونزی و آسیای شرقی تا شمال آفریقا و بالکان، که با استفاده از پول‌های بادآورده ناشی از فروش نفت به دولت‌های حامی رژیم صهیونیستی، در رأس آنان ایالات متحده آمریکا، صورت گرفته است و می‌گیرد، مقدمات گسترش سیاست‌های این رژیم را در میان مسلمانان جهان فراهم کرد. خطر ناشی از این سیاست را می‌توان در الگوهای فکری و عملی این مدارس و مراکز فرهنگی مبنی بر عدم وحدت با دیگر گروه‌های اسلامی خصوصا شیعیان و تکفیر آنان مشاهده کرد.
با وجود پیگیری این سیاست در مقیاس جهانی، پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام سید روح‌الله موسوی خمینی(ره) بسیاری از نیروهای انقلابی مسلمان و غیرمسلمان در جهان را به سوی خود دعوت کرد. این مسئله به خوبی نشان از این موضوع داشت که جهان اسلام در حال پیداکردن اردوگاهی جدید و انقلابی است.
از آنجا که وجود چنین اردوگاهی برای اسلام وهابی سعودی بسیار دردناک بود، آنان هم در حمایت از صدام طی جنگ تحمیلی و هم در کشتار حاجیان مسلمان در مراسم اعلام برائت از مشرکین در مکه در سال 1366، این دشمنی را به خوبی با ایران نشان دادند. به همین دلیل امام خمینی (ره) از اسلام مورد حمایت و تبلیغ رژیم سعودی به «اسلام آمریکایی» تعبیر کردند.
اگرچه پس از جنگ تحمیلی در مواردی نظیر جنگ بوسنی و هرزگوین، جمهوری اسلامی و رژیم سعودی هر دو به حمایت از مردم بوسنی در برابر تجاوز صرب‌ها پرداختند؛ اما حمایت قاطع ایران از ملت‌های مظلوم و مقاوم بویژه فلسطین و لبنان باعث واکنش سخت رژیم سعودی شد تا جایی که در جنگ 33 روزه لبنان، مفتیان ارشد این رژیم، با تکفیر نیروهای مسلمان حزب‌الله لبنان، هر نوع کمک به جنبش مقاومت اسلامی را حرام اعلام کردند.
با وجود اینکه مردم فلسطین نیز از اهل سنت بودند، همین سیاست علیه جنبش‌های وابسته به مقاومت فلسطین نیز طی جنگ‌های تحمیلی رژیم صهیونیستی از سوی عالمان درباری وابسته به حکومت مرتجع ریاض اتخاذ شد.
اوج تقابل اسلام انقلابی و اسلام ناب محمدی با اسلام مرتجع وهابی و اسلام آمریکایی را می‌توان در حوادث پس از بیداری اسلامی در غرب آسیا و شمال آفریقا مشاهده کرد. رژیم سعودی با حمایت از گروه‌های تروریستی، که مهم‌ترین ثمره آن تشکیل گروهک تروریستی موسوم به «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) بود، دست به تخریب و کشتار گسترده در میان اهالی چندین کشور مسلمان بویژه عراق و سوریه زد.
پس از قدرت‌یابی داعش نیز طبق نقشه مفتیان و متفکران وهابی، بسیاری از گروه‌های تکفیری در نقاط مختلف جهان نیز با این گروهک تکفیری بیعت کردند. در همین برهه زمانی، ملت انقلابی یمن توانست دست نیروهای وابسته به رژیم سعودی را از حکومت این کشور کوتاه کند.
در پی این پیروزی بزرگ، رژیم سعودی با وجود این تحرکات گسترده، پیروزی‌های چشمگیر مقاومت در سوریه، عراق، لبنان مقابل تروریست‌های تکفیری مورد حمایت رژیم سعودی علاوه بر مقاومت مردم یمن در برابر حملات گسترده هوایی و دریایی این رژیم، نه‌تنها از خطاهای خود درس نگرفت، بلکه علاوه بر تلاش برای نزدیک‌تر شدن به رژیم اشغالگر قدس، طرح ایجاد یک ناتوی عربی ضد محور مقاومت را با نظارت و همراهی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور ناآگاه آمریکا تصویب کرد.
آنچه که باعث می‌شود مقام معظم رهبری و بسیاری از شخصیت‌های برجسته دینی در جهان اسلام خصوصا سید حسن نصرالله چنین موضع سختی علیه رژیم سعودی اتخاذ کنند، همین رو کردن به دشمنان و جنگیدن با دوستان است. اگرچه با توجه به حوادث اخیر کاملا مشخص شده است که تعریف رژیم سعودی از دوست دشمن، نه بر اساس اسلام و ایمان بلکه بر اساس مقابله با اسلام و ایمان است.
انتهای پیام/ 421
