از پیامبر اکرم(ص) روایت شده است: با تشنگی و گرسنگی با نفس‌هایتان مبارزه کنید، همانا پاداش این کار مانند پاداش مبارزه کردن در راه خداست و عملی دوست داشتنی‌تر از گرسنگی و تشنگی نزد خدا نیست و همچنین فرمودند: برترین شما روز قیامت در نزد خدا کسی است که گرسنگی بیشتری کشیده باشد و در خداوند متعال تفکر بیشتری نموده باشد و به اسامه فرمودند: اگر می‌توانی در حال گرسنگی و تشنگی ملک الموت را ملاقات کن تا به بالاترین مقامات و جاها رسیده و با پیامبر(ص) هم منزل شوی و ملائک از دیدن روحت شادمان شوند و خداوند بر تو درود فرستد.
و نیز فرمودند: گرسنگی بکشید و بر بدن‌هایتان سخت بگیرید شاید دل‌هایتان خداوند متعال را ببیند. در حدیث معراج خداوند پرسید: ای احمد! آیا آثار روزه را می‌دانی؟ پاسخ داد: خیر. خداوند فرمود: نتیجه روزه کم خوری و کم گویی است. و آن حکمت را به ارمغان می‌آورد و حکمت معرفت را در پی دارد و معرفت یقین را.
و وقتی که بنده‌ای به یقین رسید باکی ندارد که چگونه روزگار را سپری کند. در سختی یا آسانی و این مقام خشنودی است. و هر کس طبق خشنودی من رفتار کند سه خصلت به او می‌دهم. شکری که نادانی همراه آن نباشد، یادی که فراموشی نداشته باشد و دوستی که دوستی من را بر آفریدگانم ترجیح ندهد. هنگامی که او من را دوست داشت، من هم او را دوست خواهم داشت؛ دوستی او را در دل بندگانم انداخته و چشم قلب او را به عظمت و جلالم می‌گشایم و علم آفریدگانم را از او پنهان نمی‌دانم؛ در تاریکی شب و روشنایی روز با او مناجات می‌کنم تا آنجا که هم نشینی با بندگانم قطع شود و کلام خود و فرشتگانم را به گوش او میرسانم و اسراری را که از بندگانم پنهان کرده‌ام برای او آشکار می‌سازم. عقل او را غرق در شناخت خود کرده و او را بالا می‌برم؛ مرگ او را آسان می‌کنم تا وارد بهشت شود. وقتی که ملک الموت او را ملاقات کند به او می‌گوید: آفرین بر تو و خوشا به حالت! خداوند مشتاق تو است... خداوند می‌گوید: این بهشت من است، در آن بخرام و خوش باش و در همسایگی‌ام ساکن شو. روح انسان می‌گوید خدایا! خود را به من شناساندی و با این شناخت از جمیع بندگانت بی نیاز شدم.
قسم به عزت و جلالت اگر خشنودی تو در این است که قطعه قطعه شده یا هفتاد بار به بدترین شکل کشته شوم، خشنودی تو برای من دوست داشتنی‌تر است.... آنگاه خداوند متعال می‌فرماید: به عزت و جلالم قسم هیچ مانعی بین خود و تو قرار نمی‌دهم؛ تا هر وقت خواسته باشی بر من وارد شوی؛ که با دوستان خود چنین کنم.
در روایات به فلسفه و فضیلت گرسنگی اشاره شده است برای توضیح بیشتر می‌توان به سخنان اخلاقی که بر گرفته از روایات می‌باشد مراجعه نمود، آنان برای گرسنگی فواید بسیاری گفته‌اند از جمله:
صفای قلب: زیرا سیری باعث زیادی بخار در مغز شده و مغز حالتی شبیه به مستی پیدا می‌کند و نمی‌تواند خوب فکر کند؛ سرعت انتقال او کم شده و قلب کور می‌شود. بر خلاف گرسنگی که باعث رقت و صفای قلب می‌شود و قلب را آماده تفکر که باعث شناخت می‌شود، می‌کند و نوری آشکار پیدا می‌کند. از رسول خدا روایت شده: کسی که شکم خود را گرسنه نگه دارد اندیشه‌اش تربیت می‌شود و قبلاً نیز ثمرات شناخت و معرف را شنیدید.
تواضع: و از بین رفتن سرمستی و ناسپاسی که منشاً سرکشی است. وقتی نفس خار شد در مقابل پروردگارش خاضع شده و از سرکشی دست بر می‌دارد.
شکسته شدن شهوات: نیروهایی که باعث انجام گناهان کبیره شده و سبب هلاکت انسان می‌شود. چون بیشتر گناهان کبیره از شهوت سخن گفتن و شهوت جنسی به وجود می‌آید و کم کردن این 2 شهوت باعث مصون ماندن از خطرها می‌شود.
آمادگی برای انجام تمام عبادت‌ها از چند جهت است که کمترین آن‌ها کم احتیاجی به تخلی و به دست آوردن غذا و کمتر بیمار شدن و بیماری‌های گوناگون است زیرا معده خانه بیماری و پرهیز سر هر دارو است.
و نیز مانع به وجود آمدن مشکلاتی که غذا خوردن به وجود آوده و انسان را محتاج مال و مقام دنیا می‌کند، می‌گردد؛ مال و مقامی که عده بسیاری را هلاک کرده.
توانایی برای دادن مال، مهمانی، هدیه دادن، احسان و نیکی و رفتن به حج و زیارت بالاخره انجام تمام عبادت‌های مالی است. انسان نمی‌تواند این فواید را به روشنی درک کند مخصوصاً فایده اول را تفکر در عمل مانند نتیجه است و غیر از آن مقدمات است چون فکر حرکت است و غیر فکر مقدمه و آمادگی برای حرکت به همین جهت درباره تفکر روایت شده است: یک ساعت تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت است.
انتهای پیام/121
