شهید سید مجتبی کاظمی فرزند سید مصطفی در بیست و یکم خرداد ماه سال 1324 در شهرستان خمین زادگاه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی قدم به عرصه هستی نهاد.
جنگ تحمیلی و حمله متجاوزانه دشمن به خاک وطن فرصتی بود تا سید مجتبی ارادت خود را به سالار شهیدان اثبات کرده و با حضور در جبهههای نبرد نمره قبولی را پروردگار دریافت کند.
بیست و دو روز از اسفندماه 1362 میگذشت که خبر شهادت سید مجتبی در عملیات خیبر را برای خانواده وی آوردند و سرانجام وی برای همیشه به ستارگان آسمانی شهادت پیوست.
فرازی از وصیتنامه شهید کاظمی
به درستی كه خداوند خريده است از مومنين جانهاى آنان را و در ازاى آن بهشت به آنان مىدهد...
درود بيكران بر منجى عالم بشريت پيشواى شيعيان جهان حضرت مهدی (عج) و رحمت خدا بر شهيدان راه حقيقت از آدم تا خاتم و از خاتم تا خمينى.
خداوند را سپاس كه مرا در اين زمان توفيقى داد در زمانى كه انقلاب اسلامى به تمام دنيا نور ميدهد و تاريكیها را از بين مىبرد در جبهههای نبرد حضور داشته و توفیق جنگیدن و مبارزه را داشته باشم.
پدرم و مادرم و برادرانم و خواهرانم بعد از شهادت من ناراحت نباشيد. پدرم وصيت من اين است كه بعد از شهادتم گريه نكنيد زيرا دشمنان اسلام خوشحال خواهند شد و فرزندانم را در راه حسين (ع) و خط امام كه همان خط حسين (ع) مىباشد تربيت كنيد.
فرزندانم و برادرانم اميدوارم كه اسلحه مرا برداريد و با منافقين بجنگيد و همسرم اميدوارم كه بعد از شهادتم فرزندانم را در راه مكتب قرآن تربيت كنيد...
انتهای پیام/