به
گزارش خبرنگار اعزامی دفاع پرس به راهیان نور غرب و شمال غرب، «ناصر علیزاده» عضو
سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان بانه با بیان اینکه یادمان عملیات کربلای 10، یکی از
مقدس‌ترین و باارزش‌ترین یادمان‌های دفاع مقدس در غرب و شمال غرب کشور است، اظهار
داشت: من تمام یادمان‌های دفاع مقدس را از نزدیک مشاهده کرده‌ام. این مکان
امتیازات جداگانه‌ای دارد. این مکان خط مقدم جبهه نبوده؛ اما دشمن در آن حضور داشته است. لذا از لحاظ موقعیت مکانی در هر قدم از
این منطقه خون شهیدی ریخته شده است.
وی گفت: سرتاسر استان‌های کردستان و آذربایجان غربی به دلیل حضور دشمنان، جبهه جنگ بود. در تمام جنگ‌های دنیا مرسوم است که یک مرز و جبهه مشخص وجود دارد اما ما در کردستان سنگری نداشتیم و تک تک کوچه‌ها و خیابان‌ها و داخل خانه‌ها محل درگیری با ضد انقلاب و گروهکی‌ها بود. خطر درگیری در هر نقطه‌ای از روستا و جاده‌ها در این منطقه وجود داشت.
این عضو سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان عنوان کرد: پیش از 25 آذر سال 1359 که صیاد شیرازی، سرلشکر فلاحی و تعدادی از فرماندهان سپاه، بانه را به تصرف نیروهای انقلابی در آوردند، جنگ در این منطقه وجود داشته است. زمانی که انقلاب شد حزب‌های زیادی وجود داشت و دولت بازرگان در این منطقه مذاکرات زیادی را با ضد انقلاب انجام داد که به بن بست رسید.
علیزاده خاطر نشان کرد: عناصر انقلابی بومی منطقه، تشکل‌هایی را علیه ضد انقلاب ایجاد کردند و گفتند ما خودمان انقلاب کرده‌ایم و پیرو اسلام هستیم. ضد انقلاب بیانیه داد که امام خمینی (ره) بدنبال نابودی ملت کُرد است و این مسائل را در گوش مردم خواندند تا آن‌ها را جذب کنند. شهید «حاجی کریم ابراهیمی» یکی از بنیانگذاران نهضت در شهر بانه بود. او قرآن را بلند کرد و گفت ما پیرو این قرآن هستیم. ضد انقلاب مانع او شد و گفت «شما بی‌خود کردید؛ قرآن برای مساجد است!».
امام (ره) فرمودند «ما در کردستان با کفر می‌جنگیم، با کُرد نمی‌جنگیم»
این رزمنده دوران دفاع مقدس بیان کرد: داخل شهر بانه چندین پایگاه ضد انقلاب وجود داشت. ضد انقلاب، چریک‌های فدایی، منافقین، سازمان خبر، رستگاری و تعداد دیگری از احزاب دفاتری را در کردستان تاسیس کرده بودند. همه این‌ها با نیروهای انقلاب درگیر شدند. پس از مذاکراتی که ضد انقلاب با نمایندگان دولت بازرگان انجام داده بود قرار شد نیروهای انقلابی از بانه بیرون بروند و سپاه در این شهر منحل شود.
وی تصریح کرد: نیروهای انقلاب به قدری منزوی شدند که کسی در شهر جرات همراهی با آن‌ها را نداشت، تا 25 آذر 1359 که نیروهای سپاه وارد بانه شدند و در یک درگیری سخت، سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان تشکیل شده بود. شهید بروجردی در یک دیدار که با حضرت امام خمینی (ره) داشتند بر تقویت نیروهای پیشمرگ و جداسازی صف مردم از ضد انقلاب تاکید کرده بود که مورد رضایت حضرت امام (ره) قرار گرفت.
علیزاده گفت: حضرت امام بیان کرده بودند «ما در کردستان با کفر می‌جنگیم، با کُرد نمی‌جنگیم» مردم کُردستان متوجه موضوع شدند. به محض ورود نیروهای سپاه در بانه، نیروهای بومی نیز وارد سپاه شدند. سازمان پیشمرگان مسلمان ابتدا در سنندج تاسیس شد و بعد از مدتی، شهید حاجی کریم ابراهیمی به همراه تعدادی از نیروهای انقلاب به سنندج رفتند تا سازمان را در بانه پایه‌گذاری کنند. تعداد نیروهای سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان در بانه 8 نفر بود تا این سازمان مسلح و به شکل گردان مالک اشتر اعلام موجودیت کرد.
عضو سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان افزود: گردان مالک اشتر به فرماندهی شهید حاجی کریم ابراهیمی در ساختمان سابق ساواک تشکیل شد و ضد انقلاب با تمام تجهیزات به 2 کیلومتری شهر رفته بود و پایگاه‌های آن‌ها در تمام مناطق کردستان وجود داشت. نیروهای انقلابی و پیشمرگ می‌بایست به ابزارآلاتی تجهیز می‌شدند تا بتواند توان درگیری داشته باشند. پایگاه نیروهای انقلاب به وسیله یک دستگاه تیربار تجهیز شده بود که هر شب در داخل شهر با ضد انقلاب درگیری صورت می‌گرفت.
وی ادامه داد: ضد انقلاب، توپ 175، تانک، نفربر، و دوشکا داشتند و با این همه تجهیزات وارد منطقه می‌شدند. نیروهای انقلاب می‌بایستی محورهای شهرستان بانه را پاکسازی می‌کردند. شهید حاجی محمد صفری برای من نقل کرده بود که ما داخل میدان های شهر برای ضد انقلاب کمین می‌گذاشتیم. یعنی جبهه درگیری‌ها داخل شهرها بود. سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان در بانه بعد از 6 ماه به 25 نفر رسید. ضد انقلاب کم کم از شهر بیرون رانده و واحدهای سپاه تقویت شدند.
علیزاده اظهار داشت: 165 روز کار پاکسازی محور بانه به سردشت به طول انجامید. شهید صیاد شیرازی 2 بار تمام نیروهایش را در این محور از دست داد و دوباره تجدید قوا کرد. جاده دارساوین یکی از نقاط سخت این پاکسازی‌ها بود. نیروهای انقلاب بدون تامین نمی‌توانستند در محورها تردد کنند. بچه‌های یزد، کرمان، شیراز، اصفهان و تهران به طور ترکیبی در منطقه حضور داشتند. نیروهایی از کمیته‌های انقلاب، ژاندارمری به طور خودجوش در منطقه حضور پیدا می‌کردند و زمانی که محورها پاکسازی شد عملیات‌ها به سمت محورها و روستاها ادامه پیدا می‌کرد.
این رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: ما برای پاکسازی این مناطق 25 هزار شهید تقدیم کردیم. پس از بازسازی هر روستا و منطقه، ضد انقلاب برای بچه‌های سپاه کمین ایجاد می‌کرد. کل پاکسازی‌های منطقه تا سال 1365 انجام شد و ضد انقلاب از خط مرزی بیرون رانده شد و هیچ پایگاهی داخل کشور نداشتند.
وی تصریح کرد: ملت کردستان اولین قومی بودند که وفاداریشان را به امام خمینی و انقلاب ثابت کردند و به محض ورود نیروهای سپاه با آن‌ها همراهی کردند. پیشمرگان کُرد مسلمان فقط بخاطر اثبات وفاداری به اسلام، امام خمینی و انقلاب اسلامی وارد میدان نبرد شدند. همه گروهک‌های ضد انقلاب در کردستان متعلق به مردم کردستان نبودند. سازمان منافقین و پیکار و مجاهدین، کُرد نبودند. آن‌ها کردستان را به دلیل صعب العبور بودن آن انتخاب کرده بودند. ضد انقلاب از مظلومیت قوم کُرد سوء استفاده کرد. تمام نیروهای جذب شده ضد انقلاب مستضعف بودند که توسط ضد انقلاب تطمیع شده بودند.
علیزاده بیان کرد: سال 1365 حدود 500 نفر از نیروهای ضد انقلاب تواب شدند. آن‌ها هر کدام به نحوی فریب خورده بودند. امروز خیلی از نیروهای ضد انقلاب در کنار نیروهای پیشمرگ مبارزه کردند و تعداد زیادی نیز به زندگی روزمره خودشان ادامه دادند و البته تعدادی نیز تا آخر با انقلاب درگیر بودند.
این عضو سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان خاطر نشان کرد: انقلاب راه خودش را ادامه می‌دهد و هیچ وقت این راه متوقف نمی‌شود و اگر ما در این مسیر قرار گرفته باشیم باعث سعادت خودمان شده‌ایم و اگر هم در این مسیر نباشیم قطعاً بر خودمان ظلم کرده‌ایم. حدود 500 شهید در تپه‌ها و دره‌های منطقه عملیات کربلای 10 تفحص نشده‌اند.
وی با بیان خاطره‌ای از حاج احمد متوسلیان گفت: من 2 بار به واسطه عملیات‌هایی که صورت می‌گرفت حاج احمد متوسلیان را از نزدیک دیدم؛ ایشان مثل سایر فرماندهانی که به منطقه می‌آمدند برای شهادت آمده بود و هدف او غیر از شهادت نبود. وقتی با رزمنده‌ها صحبت می‌کردیم همگی از شهادت صحبت می‌کردند.
علیزاده ادامه: خیلی از مواقع ضد انقلاب فرکانس‌های بی سیم ما را شنود می‌کردند و ما نیروهای تیپ شهدا به فرماندهی شهید محمود کاوه بودیم. بیسیم چی بسیجی کنار محمود کاوه نشسته بود و هر چه دستور داده می‌شد توپخانه عکس آن عمل می‌شد! گرا به توپخانه ارتش داده می‌شد و آن‌ها اشتباه عمل می‌کردند و شهید کاوه خودش بیسیم را به دست گرفت و کدها را عوض کرد و خودش را معرفی کرد و مستقیم با امیر دادبین صحبت کرد. شهید محمود کاوه در مواقع حساس فرماندهی می‌کرد و بیسیم‌چی بود و به اندازه یک امیر ارتش کار عملیاتی انجام می‌داد در صورتی که کمتر کسی او را می‌شناخت.
این رزمنده دوران دفاع مقدس تاکید کرد: تیپ ویژه شهدا به فرماندهی شهید محمود کاوه یکی از تیپ‌هایی بود که هرگاه در منطقه کردستان وارد عمل می‌شد پیروزی قطعی در آن وجود داشت. محمود کاوه و نیروهای او در تیپ ویژه شهدا بیشتر مناطق کردستان را پاکسازی کردند. اگر محمود کاوه و نیروهایش نبودند این افتخارات رخ نمی‌داد. روستاهایی را پاکسازی می‌کردیم که ضد انقلاب اجازه نداده بود صدای انقلاب به گوش مردم آن منطقه برسد. مردم در سانسور و خفقان بودند. ضد انقلاب به مردم گفته بود فرار کنید چون انقلاب اسلامی شما را قتل عام می‌کند. محمود کاوه برای مردم کُردستان صحبت و سخنرانی کردند و به آن‌ها تضمین داد که نظام به آن‌ها خدمت خواهد کرد.
انتهای پیام/ 121
