شهیدی که معتقد بود دفاع از اسلام محدودیت مرزی ندارد

همزمان با فرارسیدن ایام سالگرد شهادت مدافع حرم «حجت اصغری‌شربیانی»، خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس گفت‌وگویی را با خواهر این شهید والامقام انجام داده است که ماحصل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

دفاع پرس: از دوران کودکی و نوجوانی برادر شهیدتان بگویید.

شهید «حجت اصغری شربیانی» سال 1367 در «شهر ری» متولد شد. وی در دوران کودکی شیطنت‌هایی داشت، ولی بسیار مهربان بود، اما بعد از رسیدن به سن تکلیف خیلی آرام شد و از همان دوران بود که بسیار متدین و معتقد شد و بعد از دوران خدمت سربازی نیز کلاً متحول شد.

دفاع پرس: از لحاظ انجام واجبات و مستحبات چگونه بود؟

بسیار انسان معتقدی بود و به انجام واجبات و فرائض دینی بسیار اهمیت می‌داد، به انجام مستحبات هم همینطور، خواندن نمازشب را جدی می‌گرفت و دعای کمیل را هیچ وقت از دست نمی‌داد و هر پنج‌شنبه شب در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) حضور پیدا می‌کرد.

دفاع پرس: آیا در محله فعالیت‌های فرهنگی هم داشت؟

بله، پایگاه بسیج محله را برای برگزاری هیئت به دو قسمت تقسیم کرده بودند که حجت آن هیئت را اداره می‌کرد، کارهای فرهنگی زیادی انجام می‌داد، مسابقات برگزار می‌کردند، مخصوصاً با بچه خیلی سر و کار داشت و برای آن‌ها کلاس‌هایی مانند کلاس قرآن برگزار می‌کرد. حتی برای انجام این کار قرآن‌هایی را از حرم حضرت عبدالعظیم (ع) گرفته بود و از هزینه شخصی خودش برای قرآن‌ها «رحل» خریده بود.

 

دفاع پرس: چگونه مسئله رفتن به سوریه را مطرح کرد؟

پدرم در بیمارستان بستری بود، وقتی که مرخص شد، حجت مسئله رفتن به سوریه را مطرح کرد. بعضی از اعضای خانواده با رفتنش موافق و برخی هم مخالف بودند، اما برای وی فقط رضایت پدر و مادر مهم بود و به مخالفت‌ها هم توجهی نمی‌کرد، می‌گفت «من هدفم مشخص است و برای اعتقاداتم می‌روم، رضایت پدر و مادرم را هم گرفتم و دیگر مانعی برای رفتن نمی‌بینم».

دفاع پرس: آیا خاطره‌ای از زمانی که در سوریه حضور داشت را برای شما تعریف کرده است؟

برادرم، همان بار اولی که به سوریه رفت شهید شد و دیگر برنگشت که بخواهد برای ما خاطراتی از آن‌جا تعریف کند، اما یکی از دوستانش می‌گوید که شب قبل از شهادتش تا صبح با همدیگر نگهبانی می‌دادند، صبح که قصد استراحت داشتند به آن‌ها خبر می‌رسد که عده‌ای از رزمندگان در محاصره داعش قرار دارند و آن‌ها باید برای کمک به این افراد اعزام شوند. در مسیر به باغ زیتونی رسیدند و برای استراحت کمی توقف کردند تا تعدادی از رزمندگان نیز برای شناسایی دشمن، مأموریت خود را انجام دهند. حجت به یک درخت تکیه داده بود و با یک حسرت خاصی می‌گفت «ای کاش یک دوربینی بود و از من یک عکس می‌گرفت و زیرش می‌نوشتند «سرباز خسته حضرت زینب (س)»».

دفاع پرس: چگونه به شهادت رسید؟

برادرم وقتی به سوریه رفت، تقریباً سه هفته بعد مصادف با روز «تاسوعا» بعد از نجات عده‌ای از رزمندگان که در عملیات «محرم» در محاصره داعش قرار گرفته بودند، در منطقه «حلب» بر اثر اصابت موشک «تاو» به خودروشان همراه با همرزمانش به شهادت رسید.

دفاع پرس: چگونه خبر شهادتش را به شما دادند؟ پیکرشان چند روز بعد برگشت؟

از طرف سپاه به یکی از بستگانمان که پاسدار است خبر داده بودند و ایشان هم دو روز بعد به ما خبر داد. بعد از یک هفته هم پیکرش را برگرداندند.

 

دفاع پرس: خاطره‌ای از برادرتان برای ما بگویید.

تقریباً یک هفته قبل از رفتن برادرم به سوریه، به همراه او به نمایشگاه هفته دفاع مقدس که در محله‌مان برپا شده بود رفتیم. در نمایشگاه غرفه‌ای بود که در آن یک سنگر ساخته بودند و یک شهید هم با صورت روی زمین افتاده بود. من به شوخی گفتم «حجت! برو دراز بکش کنار این شهید و من از تو عکس بگیرم که مثلا شهید شدی» خیلی خندید و رفتیم، وقتی شهید شد دقیقا شبیه آن ماکت شهید بود.