سعید فرجی در گفتوگویی دربارهی سوژه مستند «میرزا جواد» اظهار داشت: بخشی از این فیلم به تاریخ عکاسی اجتماعی و بحران در ایران میپردازد. در همین بخش به بیان تاریخچه ای از عکاسی در ایران میپردازیم. ورود دوربین عکاسی به ایران و استفاده از آن برای اولین بار توسط دربار قاجار به منظور امور تفریحی بوده است اما با شروع دوران مشروطه موضوع کمی متفاوت میشود و استفاده از این ابزار رنگ و بوی دیگری به خود میگیرد.
وی ادامه داد: در زمان مشروطه، عکاسی از چهرههای معروف و سران مشروطه آغاز میشود، این عکسها چاپ و منتشر میشود و اوج این ماجرا در موضوع فتح تهران توسط مشروطه خواهان اتفاق میافتد. در همین قائله شهادت اولین شهید عکاس را شاهد هستیم. این شخصیت، میرزا جواد عکاس باشی است که این مستند نیز به نام ایشان نامگذاری شده است. در قسمت آخر فیلم که به نوعی اوج این مستند نیز هست به شهید میرزا جواد عکاس باشی میپردازیم. در حقیقت، اصل ماجرا این است که دوربین عکاسی در دربار به عنوان وسیله تفریحی استفاده میشد اما وقتی به میان مردم میآید، جریانات اجتماعی متفاوتی را ایجاد میکند و افرادی از این وسیله برای بیان حرف حق استفاده میکنند.
این کارگردان و مستند ساز خبر از ساخت 2-3 قسمت دیگر از این فیلم خبر داد و گفت: این فیلم 2-3 قسمت دیگر نیز خواهد داشت که به موضوعاتی همچون عکاسی در جنگ 8 ساله ایران و عراق، عکاسی در جریان انقلاب اسلامی و حضور تعدادی از عکاسان در مناطق بحرانی از جمله سوریه خواهد پرداخت. باید به این نکته اشاره کنم که میرزا جواد عکاس باشی با کار خود مسیری را برای سایر عکاسان باز میکند که با حضور در بحرانهای مختلف از جمله انقلاب اسلامی، جنگ 8 ساله و بحرانات امروز منطقه درخارج از کشور، ایفای نقش میکنند.
وی درباره روند تولید این مستند گفت: این مستند 28 دقیقه شده است. اصل این کار مبتنی بر آرشیو است و نریشن محور است. البته تصویربرداری هم انجام شده است.
سعید فرجی تصویربردار و کارگردان این مستند است و مجبتی کوچکی پژوهش این مستند را انجام داده است. روح الله قاسمی و سعید فرجی تدوین این اثر را انجام دادند.