به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع پرس، پس از آزادسازی شهر مرزی و راهبردی البوکمال در شرق سوریه و پایان کار داعش در این کشور، هنوز برخی از گروهک‌های تروریستی تحت تعقیب بین‌المللی در شمال غرب سوریه جولان می‌دهند که در ادامه به معرفی این گروهک‌ها پرداخته می‌شود.
شاخص‌ترین گروهک تروریستی تکفیری فعال در شمال غرب سوریه «جبهه النصره» با نام جدید «جبهه فتح الشام» است. این گروهک، که شاخه رسمی القاعده در سوریه است، از اواخر سال 2011 و اوایل سال 2012 (سال‌های 1390 و 1391) وارد نبرد با ارتش سوریه و گروهک تروریستی موسوم به «ارتش آزاد سوریه» و جریان‌های وابسته به آنچه «جبهه اسلامی سوریه» نامیده می‌شود، شد.
جبهه النصره تا پیش از ظهور گروهک تروریستی داعش، توانست بخش قابل توجهی از خاک سوریه را به اشغال خود درآورد. ظهور داعش و پیشروی گسترده این گروهک در خاک سوریه، باعث عقب‌نشینی النصره به سمت شمال غرب این کشور شد. پس از این عقب‌نشینی، النصره استان‌های ادلب، حلب، لاذقیه و حماه در شمال غرب و استان‌های قنیطره و درعا در جنوب غرب سوریه را مرکز فعالیت خود قرار داد.
جبهه النصره در دو نوبت دست به ایجاد ائتلاف از گروه‌های هم‌پیمان خود زد. اولین مورد تأسیس «جیش الفتح» در شمال سوریه بود که منجر به اشغال بخش‌های قابل توجهی در شمال غرب سوریه، مخصوصا شهر ادلب، شد. بعدها اختلافات موجود میان اعضای این ائتلاف به از هم پاشیده شدن آن منجر شد.
جبهه النصره در اواخر عمر جیش الفتح، ضمن اعلام جدایی ظاهری از القاعده، نام خود را به جبهه «فتح الشام» تغییر داد. چند ماه پس از آن نیز با همراهی «جنبش نورالدین زنکی» و چند گروهک دیگر، «هیأت تحریرالشام» را راه‌اندازی کرد و به این ترتیب، به عمر کوتاه جیش الفتح پایان داد.
این ائتلاف توانست سیطره خود را بر اغلب مناطق تحت اشغال النصره و متحدان آن در شمال غرب سوریه تحمیل کند. این موضوع مورد مخالفت گروه‌های دیگر، خصوصا «احرارالشام»، قرار گرفت.
این گروهک، که با نام کامل «جنبش اسلامی احرارالشام» در سال 2011 از ائتلاف چهار جریان «گردان‌های احرارالشام»، «جنبش اسلامی فجر»، «جماعت اسلامی طلیعه» و «گردان‌های رزمی ایمان» تشکیل شده است، در دوران ابتدای تأسیس خود توانست به استثنای استان‌های طرطوس در شمال و سویدا در جنوب، در تمام استان‌های سوریه حضور نظامی داشته باشد.
این گروهک در برهه‌ای از تاریخ خود در قالب جیش الفتح با جبهه النصره متحد شد؛ اما این اتحاد دوام چندانی نداشت و هم‌اکنون این گروهک و جبهه النصره در سخت‌ترین وضعیت ارتباطی میان خود نسبت به گذشته قرار دارند. استان ادلب طی هفته‌های اخیر شاهد درگیری شدید میان این دو گروهک بوده است.
تفاوت احرارالشام و جبهه النصره این است که میان کشورهای غربی و دیگر قدرت‌های جهان بر سر تروریستی بودن این گروهک، اختلاف نظر وجود دارد. آمریکا، ناتو و هم‌پیمانان آن‌ها، احرارالشام را گروهی تروریستی نمی‌دانند و از آن با اصطلاح «میانه‌رو» یاد می‌کنند؛ اما ایران، روسیه و دولت سوریه از نظر تروریستی نامیدن این گروهک، هیچ فرقی میان آن و جبهه النصره قائل نیستند.
«جنبش نورالدین زنکی» دیگر گروه تروریستی مهم فعال در شمال غرب سوریه است که تا پیش از آزادسازی شهر حلب، نقش مهمی در اشغال ناحیه شرقی این شهر داشت. هم‌اکنون این گروهک در غرب استان حلب و نوار شرقی استان ادلب حضور قابل توجهی دارد.
به رغم حضور جنبش نورالدین زنکی در جیش الفتح و سپس هیأت تحریرالشام، این گروهک با «ابومحمد جولانی» فرمانده جبهة النصرة و رئیس هیأت تحریرالشام مشکلاتی پیدا کرد و از این هیأت منشعب شد. هم‌اکنون این گروهک با همراهی احرارالشام، به درگیری با جبهه النصره و هیأت تحریرالشام در استان ادلب مشغول است.
اگرچه گروهک‌های زیادی در شمال غرب سوریه حضور دارند؛ اما این 3 گروهک، مهم‌ترین نیروهای تروریستی تکفیری حاضر در ناحیه اشغالی در استان‌های ادلب، لاذقیه، حلب و حماه هستند که می‌توان از آنان به عنوان چالش‌هایی جدی بر سر راه رسیدن به صلح پایدار در سوریه نام برد.
با وجود پایان کار داعش، هنوز این گروهک‌ها حاضر به مذاکره مستقیم با دولت سوریه نشده‌اند و این موضوع، نشان از مخالفت این جریان‌ها با احیای حاکمیت ملی سوریه در نواحی اشغالی واقع در شمال غرب این کشور دارد.
در کنار این گروهک‌ها، تعداد زیادی شبه‌نظامی تروریست اهل چچن (قفقاز شمالی سوریه)، ترکستان شرقی (استان مسلمان‌نشین سین کیانگ در شمال غرب چین)، ازبکستان و وهابیون وابسته به رژیم سعودی حضور دارند که با وجود هشداراهای داده از سوی ارتش سوریه، حاضر به عقب‌نشینی از این مناطق نیستند.
انتهای پیام/ 421
