به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، علی سلیمانی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگویی درباره فعالیت‌های خود در عرصه هنر اظهار داشت: «اشنوگل» به کارگردانی بنده و هادی حاجتمند اکران شد، اما وضعیت آن خوب نیست، با تعداد کم سینما و در یک سانس نمایش داده می‌شود همچنین میزان تبلیغات کم بوده و من راضی نیستم.
وی درباره علت اهمیت ندادن به موضوعات ارزشی و دفاع مقدس اظهار کرد: اعتراضم به این مسئله به این شکل است که فکر می‌کنم فضا به گونه‌ای است که مدیران در نزدیکی جشنواره فجر پشت فیلم‌ها قایم می‌شوند، اما بعد از جشنواره فیلم‌ها را فراموش می‌کنند.
این بازیگر درباره وضعیت فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس ادامه داد: اول این که ورود به فیلمسازی در حیطه دفاع مقدس کار بسیار سختی است به ویژه که امکانات خاص و ویژه‌ای می‌خواهد و هر کارگردانی سختی‌های آن را نمی‌پذیرد؛ دوم این که محدودیت‌هایی در تولید فیلم جنگی وجود دارد که شما را وارد چالش‌هایی می‌کند که ارتباطی به قصه ندارد، سوم مردم بهترین فیلم‌های جهان را آنلاین می‌بینند و پاسخ فرهنگی‌شان را از طریق این آثار می‌گیرند و ما باید با فیلم‌های این حوزه به زبان فرهنگی و بومی و ویژگی‌های اقلیمی خود پاسخ فرهنگی به مردم بدهیم، اما هزینه زیادی دارد.
سلیمانی ادامه داد: فارغ از این مسائل تهیه کننده‌ها به دلایل مختلف اعم از ممیزی‌ها، هزینه‌های زیاد، سخت بودن مقوله تولید فیلم دفاع مقدسی وارد این حیطه نمی‌شوند و اگر هم شوند فیلمی که کاملا دوست داشته باشند ساخته نمی‌شود. از همه این‌ها که بگذریم در زمان اکران همه کسانی که پشت اثر بوده‌اند و قرار بر تبلیغات و حمایت گذاشته بودند پشتت را خالی می‌کنند در نتیجه اگر اثری هم ساخته شود اکران خوبی نداشته و بازتاب خوبی هم نخواهد داشت.
وی درباره بازیگری بر اساس علم یا کار تجربی توضیح داد: جهان به سمت تخصصی بودن رفته است و هر کس به هر چیز به شکل تخصصی بپردازد نتیجه بهتری خواهد گرفت. منکر تجربه نیستم، تجربه تکیه گاه بزرگی است منتها حتی تجربه هم باید تخصصی جلو برود، درست نیست که فرد باری به هرجهت بیاید کاری را انجام دهد، چون بازیگری یک اتفاق نیست بلکه یک مجموعه است و قرار نیست فرد صرفا یک فیلم بازی کند و از این عرصه خداحافظی کند.
این بازیگر با اشاره به اشکالات عرصه بازیگری در ایران افزود: بزرگترین اشکال بازیگری در ایران نبود پژوهش است، نبود آکادمی‌هایی که بازیگر درست و با کیفیت بازی ارائه دهد. همان گونه که دانشگاه برای کارگردانی می‌تواند تولید فیلم و لابراتور‌های فیلم سازی داشته باشد برای بازیگری هم باید آزمایشگاه بازیگری داشته باشیم که افراد در آن جا محک بخورند، به روز بشوند و توانایی‌هایشان بالا رود. اگر این اتفاق بیفتد سطح بازیگری ما بالا می‌رود. معیار‌های بازیگری ما نسبت به معیار‌های بازیگری جهان نزدیک است، نمی‌گویم ایده‌آل هستیم، اما از هند، ترکیه و کشور‌های آسیای جنوب شرقی بسیار جلوتر هستیم البته این راضی کننده نیست و باید برای بهبود کیفیت بازیگری بهتر و بیشتر اقدام کنیم که همه این اتفاقات با پژوهش، مطالعه و فراگیری از استاد‌های به روز محقق می‌شود.
سلیمانی درباره وجود رابطه در بازیگری اظهار کرد: بازیگری یا انتخاب بازیگر از ارتباط به وجود می‌آید یعنی باید آشنا داشته باشید تا فیلمساز اعتماد کند و نقش مهمی که آبروی فیلمش است دراختیار بازیگر قرار دهد بنابراین در همه جای دنیا توزیع نقش از طریق رابطه انجام می‌گیرد، اما درباره ماندگاری بازیگری به این شیوه باید بگویم اگر فرد به این شیوه ورود کرد باید خود را به روز کند و بازی‌هایش اثر به اثر بهتر شود، اما اگرنتواند این کار را کند از این عرصه کنار می‌رود. برای همین اصرار می‌شود که شما باید در حیطه تئاتر فعالیت زیاد داشته باشید، چون بازیگر با آن به روز می‌شود.
وی با رد پیشنهاد دادن پول و دریافت نقش به عنوان تجربه شخصی خود برای ورود به بازیگری بیان کرد: برای بنده هیچ زمان چنین اتفاقی نیفتاده است. البته این مسئله وجود دارد، اما از نزدیک ندیدم. در همه جای دنیا فساد مالی وجود دارد و در بازیگری هم همین وضعیت برقرار است. دلیل این مسئله به هر حال شهرت است که همه را وسوسه می‌کند که مشهور شوند، اما آیا ماندگار هستند یا نیستند موضوع دیگری است.
بازیگر «سفر در خانه» به تجربه شخصی خود در پس گرفتن نقش از وی پرداخت و افزود: بازیگری را می‌شناختم که در اثری با کارگردانی وارد صحبت شده بود و او موافقت نکرده بود و بعد از آن با بنده به موافقت رسیدند، اما ناگهان در میانه فیلم دوباره با آن بازیگر موافقت کردند و این عمل غیر اخلاقی اتفاق افتاد که من را کنار گذاشتند.
سلیمانی درباره حال خود بعد از وقوع چنین اتفاقی بیان کرد: هیچ حسی نداشتم فضای حرفه‌ای کاملا بی رحمانه است، تعارف هم وجود ندارد. بسیار شده است که هنرمند قرارداد می‌بندد حتی قسط اول را هم می‌گیرد، ولی بازی نمی‌کند.
وی درباره کارگاه‌های آموزش بازیگری و پشت پرده آن‌ها برای ورود به این عرصه توضیح داد: نتیجه‌ای در این آموزشگاه‌ها وجود ندارد. من در دانشگاه درس خواندم و ۱۰۲ نفر در یک کلاس بودیم، اما تعداد زیادی از بچه‌های این کلاس می‌توانستند بازیگران بزرگی شوند، اما در حال حاضر به حرفه دیگری مشغولند. افرادی هم خود نخواسته‌اند و بازیگر نشدند. برای ورود به بازیگری باید تلاش کرد و جنگید.
سلیمانی ادامه داد: کارگاه‌های بازیگری پول می‌گیرند و آموزش می‌دهند، اما در ارتباطات سینمایی برای ورود راهی نیست بلکه خود هنرجو و آموزش گذرانده باید پشتکار داشته باشد و خود را برای بازی در یک نقش به فیلمسازان ثابت کند. کارگاه‌های بازیگری نمی‌توانند فضای صفر تا صد تولید یک فیلم را برای حضور هنرجو به عنوان بازیگر در فیلم میسر کنند.
این بازیگر درباره وضعیت تولیدات اظهار کرد: باید دید نیاز جامعه چیست، آیا می‌توانیم این نیاز را جواب دهیم و هزینه آن را دهیم؟ وضعیت اقتصادی خوبی در جامعه حاکم نیست بنابراین سینما نیز از آن مستثنا نیست و به همین دلیل کیفیت آثار پایین آمده است.
این بازیگر در خصوص دستیاری خود برای رسول ملاقلی پور و فضای فیلمسازی این کارگردان توضیح داد: رسول سمبل یک کارگردان فوق العاده احساسی بود و وقتی با او کار می‌کردیم این بازتاب احساسی و انرژیک را به همکاران انتقال می‌داد. وقتی فیلمنامه می‌نوشت می‌گفت: بخشی را درباره فلان شهید می‌نویسم و دست و پایم می‌لرزد. ارتباط با شهدا در ملاقلی پور شگفت آور بود. زمانی که فیلمنامه شهید کاوه را می‌نوشت به بیماری دچار شد که بسیار عجیب و غریب بود. وقتی پرسیدیم چرا به این بیماری مبتلا شدید؟ پاسخ داد که نمی‌دانم و شب‌ها نمی‌توانم بخوابم. ملاقلی پور برای من انسانی بود که فرم به فرم و جزئیات یک اثر برایش مهم بود، من نیز در ساخت «اشنوگل»، چون الگویی جز او نداشتم به همان شکل کار کردم که تاثیر عجیب و غریبی در اثر داشت.
این کارگردان در پایان درباره آثار در دست بازی و تولید خود خاطرنشان کرد: به تازگی بازی در فیلم «تنگه ابوغریب» به کارگردانی بهرام توکلی و تهیه‌کنندگی سعید ملکان دو روز پیش به پایان رساندم که وارد مراحل فنی شد تا برای حضور در جشنواره فجر آماده شود. یک تله فیلم هم برای تلویزیون به نام «اینجا خانه من است» به کارگردانی خیرالله تقیانی و تهیه کنندگی جواد نوری ساخته شد که در کنار کامبیز دیرباز و مارال فرجاد بازی می‌کنم و موضوع اثر در مورد سه روز اول جنگ خرمشهر است.
منبع: میزان
