به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس شهید کاوه همیشه خودش را هم وزن مستضعفین میدانست. حتی زمانی که فرمانده بود هم خودش را بالاتر از بقیه نمیدید. وقتی در جبهه عملیات نداشتند با بچهها فوتبال بازی میکرد و با آنها هم سفره میشد.
سیگار کشیدن در مقر ممنوع بود. اگر شهید کاوه کسی را میدید که سیگار میکشد خیلی ناراحت میشد. یک بار دیده بود یکی از سربازان جوان در گوشه ای سیگار می کشد.
کنارش می نشنید و می پرسد چرا سیگار می کشی؟ اگر فرمانده کاوه بفهمد ناراحت می شود. سرباز می گوید که مادر مریض و پیری در خانه دارم که احتیاج به مراقب دارد؛ من هم چون سرباز بودم باید به جبهه میآمدم، نگرانم حالا که در خانه نیستم چه کسی از مادرم مراقبت میکند.
شهید کاوه ناراحت می شود و سرباز را به خانه می فرستد و به خانواده سرباز هم کمک هایی می کند. تازه بعد از این ماجرا بود که سرباز متوجه می شود کسی که آن روز کنارش نشست، فرمانده کاوه بوده است.
