به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «جعفر غفارزاده اقدم» یکم اردیبهشت‌ماه 1343 در ساوه چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام 9 بهمن 1362 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«شهادت آرزوى من است ديگر نه گله‌اى و نه آرزويى دارم اميدوارم كه اين خون ناچيزم سيلی شود که كاخ ابرقدرت‌ها و ضداسلام و ضد دين محمدى و كاخ صداميان را از بین ببرد.
برادران تا صداميان بر روى زمين هستند زندگى آرام، ننگ است من با ميل خود داوطلب به اين جهاد اصغر و جهاد اكبر يعنى خودسازى آمدم تا ان‌شاءالله پوزه ابرقدرت‌ها و جهانخواران شرق و غرب را به خاک بمالم و رهرو حسين (ع) باشم و راه او را پيش بگيرم، من هميشه در درون خودم با خداى خويش اين چنين سخن گفته‌ام كه اى الله، اى معبودم تو را به جان روح‌الله و اين فرزند پاک ثارالله خمينى كبير قسم كه اين حقير، يعنى من بنده بيچاره و كوچک را بيامرز و تا نيامرزيدى مرا از دنيا مبر؛ زيرا من بدبخت چگونه می‌توانم فشار قبر را تحمل كنم و اى برادران و اى خواهران تا زنده‌ايم و فرصت باقى است به راه راست برويم كه فردا دير است اولين سخنم اين است كه امام را يارى كنيد و در موقع نماز او را دعا كنيد و از خداوند طلب كنيد، عمر طولانى براى امام امت بدهد، دعا براى رزمندگان کنید و شب‌هاى جمعه براى دعاى كميل و توسل شركت كنيد چون حديث و روايت است كه حضرت على (ع) می‌فرمايد: بهترين دعاها دعاى كميل است و تعليم كميل كه از خواص اصحاب آن حضرت است كه در شب‌ها و نيمه شب‌ها و هر شب جمعه خوانده می‌شود و براى كفايت از شر اعداء و فتح باب رزق و آمرزش گناهان نافع است.
و اى مادر كه تو از كودكى تاكنون براى بزرگ كردن ما و پرورش ما رنج بسيار تحمل كردى و من ميدانم كه جاى تو در بهشت است و اى پدر كه كار كردى و ما را بزرگ كردى و ما را به اسلام تحويل دادى، شكر خدا را به جا می‌آورم.
و اى خواهرم و برادرم سعى كنيد كه تا فرصت هست پيوند خود را با خداى خود محكم كنيد و نماز را مبادا فراموش كنيد و اى مادر از تو می‌خواهم كه در مرگ من گريه و زارى نكنى كه خون من رنگين‌تر از خون شهيدان به خون خفته نيست چه بسيار از مادرانى كه همسر و فرزندان خود را به خدا تحويل دادند و اندوهگين نشدند؛ زيرا كسى كه شهيد شود مرده نيست بلكه زنده است.
و اى مادر جان از تو می‌خواهم كه به اين وصيتم عمل كنى و من را خشنود كنى و از كسانى كه از من ناراحت هستند طلب حلاليت می‌كنم و مادر جان و پدر جان از شما خواهش می‌كنم با آن عده از فاميل‌هايمان كه موافق اين انقلاب و اين رهبر نيستند رفت و آمد نكنيد و خودتان الگو باشيد براى انقلاب و اسلام، ديگر عرضى ندارم فقط گريه نكنيد و مرا در بهشت زهرا و با لباس‌های نظامی به خاک بسپاريد.
والسلام»
انتهای پیام/181
