معصومه فرمانی مادر استاد خلبان بسیجی شهید احمد قنبری در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، با یادآوری خاطره‌ای از این شهید بزرگوار اظهار داشت: احمد از زمان کودکی تا لحظه شهادتش عاشق هیأت و خدمت به محبین اهل بیت (علهیم السلام) بود. لحظات عمر خودش را در این مسیر سپری می‌کرد و به امام حسین (ع) عشق می‌ورزید.
وی ادامه داد: احمد هر جا که می‌رفت، پدرش از او خواسته بود تا قبل از ساعت دوازده شب به خانه برگردد. یک شب بخاطر نیامدنش تا قبل آن ساعت، نگرانی و اضطراب سراغم آمد، به حدی که پدرشان خواب بودند و ایشان را بلند کردم تا سراغ احمد برویم. میدانستم که پسرم این لحظه‌ی شب کجا است و به پاکدامنی‌اش هیچ شکی نداشتم. اما بالاخره حس مادر و پسری طاقتم را ربود و مجبور شدم به دنبالش بروم. احمد در هیات بود و مشغول شستن ظروف و دیگ غذا، وقتی ما را دید با لبخندی گفت: « نگرانم نباشید، می‌بینید که کار زیاده و باید بمانم تا تمام شود...»
مادر شهید با بیان اینکه احمد مخلصانه و گمنام در هیأت خدمت می‌کرد، گفت: به داشتن همچین فرزندی افتخار می‌کردم و حالا هم شهادتش مایه‌ی سربلندی ما شده است. ایام حزن و شادی اهل بیت (ع) مشتاقانه تمام وقتش را خرج می‌کرد و همیشه در پی سفر به کربلا بود.
*«شهید احمد قنبری» سال 1360 در تهران بدنیا آمد. او به جهت علاقه زیاد به کار پرواز، با تلاش فراوان و گذراندن دوره‌های آموزشی به مرحله خلبانی دست یافت و طی پروازهای مختلف و براساس تجربیات و عملکرد شایسته به درجه استاد خلبانی نائل آمد. هوایپمایی وی در حین یک ماموریت دولتی سقوط کرد و در 25 اسفندماه 95 شهید شد.
انتهای پیام/ 116
