به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «زخم داوود» نام رمانی است که سوزان ابوالهوی آن را به نگارش درآورده است. نویسنده متولد ۱۹۷۰ میلادی و فرزند مهاجرِ فلسطینی است که در جنگ سال ۱۹۶۷ این کشور را ترک کرد.
این رمان در سال ۲۰۰۶ با عنوان جای زخم داوود در آمریکا منتشر شد. سپس با عنوان صبحگاهان در جنین به زبان فرانسه ترجمه و منتشر گردید و رمان پرفروش سال در فرانسه شد.
رمان «زخم داوود» تاکنون به ۲۶ زبان زنده دنیا ترجمه شده است. به تعبیر نشریه ساندی تایمز این کتاب اولین رمان انگلیسی زبان برای بیان کامل بعُد انسانی تراژدی فلسطین است.
انتشارات آرما این کتاب را در ۴۰۰ صفحه و با ترجمه فاطمه هاشم‌نژاد به چاپ رسانده است.
در بخشی از این کتاب آمده است:
أمل می‌خواهد از نزدیک به چشم‌های سرباز نگاه کند، اما لوله تفنگ روی پیشانی‌اش اجازه نمی‌دهد. با این حال، آن قدری نزدیک هست که بتواند لنز را در چشم‌های سرباز ببیند. سرباز را تصور می‌کند که هر صبح پیش از اینکه برای کشتن آماده شود، روبروی آینه لنزهایش در چشم می‌گذارد.
عجیبه... چرا دم مرگ به این چیزا فکر می‌کنم؟
انتظار نداری در اداره‌ای که کار می‌کند، کسی از مرگش تأسف بخورد، از کشته شدن «تصادفی» یک «شهروند آمریکایی».
قطره عرقی از پیشانی سرباز می‌لغزد و نزدیک چانه‌اش می‌نشیند. به سختی پلک می‌زند و نگاه خیره زن آزارش می‌دهد. او قبلاً هم کشته است، اما هیچ وقت مستقیم به چشم‌های قربانی‌اش نگاه نکرده. أمل این را می‌داند و روح پریشان سرباز را بین جنازه‌هایی که اطرافشان را پر کرده است، حس می‌کند.
عجیبه.... عجیبه که از مرگ نمی‌ترسم.
عجیب است که أمل از مرگ نمی‌ترسد. شاید از پلک‌زدن‌های سرباز می‌داند که او شلیک نخواهد کرد. أمل چشم‌هایش را بست و دوباره متولد شد. فلز سرد هنوز روی پیشانی‌اش بود. توفان خاطرات او را به گذشته کشید، به گذشته‌های دور، به خانه‌ای که هرگز ندیده بود.
انتهای پیام/ 121
