به گزارش خبرنگار ساجد، شهید دانشجو «علی ضامن‌مقامی» در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۳۹ در روستای جنت‌مکان شوشتر خوزستان در خانواده‌ای متدین چشم به جهان گشود. وی در روز سه‌شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۶۱ بر اثر انفجار مین در جبهه جفیر، یکی از کربلا‌های ایران به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
« (الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ)
درودتان باد ای برادران و‌ای عزیزان جبهه توحید و ای رزم‌آوران جبهه ایثار، سلامتان باد که شما وارثان خون سرخ شهیدانید، ای از حسین (ع) درس حریت و آزادی آموخته و ای قافله سالاران دشت ایثار، شما امروز مسئولید، مسئول در مقابل خون یک یک شهیدان.
امروز روزی است که به تمامی کمال مقابل استکبار جهانی وایادی مزدورش ایستاده‌ایم. امروز ما با داشتن چنین رهبری شجاع و با شهامت، رهبر درس‌آموخته در مکتب سرخ اسلام، رهبر درس‌آموخته از جدش حسین (ع)، رهبری که به همه نه گفته و می‌گوید.
عزیزان می‌بخشید که نامه بد خط است، چون تا عملیات چند ساعتی بیش نمانده و باید برای شما می‌نوشتم، زیرا من اگر شهید شدم از شما برادران درس فرا گرفته‌ام به خدا دارد گریه‌ام می‌گیرد، زیرا می‌خواهم و می‌دانم دیگر از شما جدا شده‌ام، من به خیل شهدای گلگون کفن می‌پیوندم.
ای دلاوران و شیران روز و پرهیزگاران شب به هوش باشید امروز شما در مقابل قطره قطره خون ما مسئولید و همان طوری که رهبرمان مسئول است شما را به عبدالله بودن و تقوای الهی سفارش می‌کنم.
نخستین وصیتم بر شما این است که جز در هوای توحید قدم نزنید. شما را به جهاد دیگر یعنی مبارزه با نفس، مقام‌پرستی، فخر فروشی و غیره سفارش می‌کنم.
ای برادران نمی‌دانم، بعد از من دشمنان انسانیت، دشمنان من و شما‌ها چه خواهند گفت، آیا آن‌ها بر پیکر سرخ و قطعه قطعه‌مان نیز رحم نخواهند کرد، آیا آن‌ها بر حنجره پاره پاره‌مان نخواهند خندید، آیا قهقهه و خنده آن‌ها شما را زجر نخواهد داد. ولی عزیزان پیکر به خون آغشته‌مان، صداقت راهمانا گواهی خواهد داد.
امروز با شهادت هر کدام از ما خندق باید ایجاد شود و دید که این را چه کسی ایجاد می‌کند؟ حفر کننده آن کیست؟ این سوی خندق کیانند و آن طرف آن کدام؟ چه کسانی با محمد (ص)اند، چه کسانی با ابوسفیان آمده‌اند باید در دشت سرخ کربلا نیز خندق ایجاد شود که حسین (ع) چه کسانی رابه یاری می‌طلبد، چه کسانی باحسین (ع) آمده‌اند چه کسانی گلوی فرزندش را نشانه می‌روند.
آیا علی (ع) نیز باید سکوت کند یا نه؟ ای برادران، تبلیغات دشمنان شما را از پا در نیاورد و در راهتان استوار و پرصلابت باشید. امروز در جنت‌مکان با خون هر شهید خندقی که محمد (ص) در مدینه و حسین (ع) در کربلا ایجاد کرد به وجود می‌آید.
باید دید چه کسانی با دشمنان خدا در آن سوی خندقند و چه کسانی با دوستان مردم در این سوی خندق! شما را دوباره به تقوای الهی سفارش و تأکید می‌نمایم. از زندگی کردن ساده و با مردمان جوشیدن خصلت شما باشد. دروغ و نیرنگ را به دور افکنده و با فقیرترین مردم جامعه‌تان هم سطح باشید.
در دعاهایتان مرا یاد کنید. همه شهیدان را یاد نمائید، حیدر، عبدالله را، ابراهیم و جمشید و خسرو و دیگران را فراموش نکنید.
خدا می‌داند در این لحظه دلم برای شهادت تاب ماندن ندارد. حرمت خون شهید را پاسدار باشید و با عزمی داغ از خون سرخ شهیدان دفاع نمایید. از به وجود آمدن استکبار که نمونه عینی آن وجود خان‌ها است، حتی تا پای خونتان دفاع نمایید.
نگذارید این دشمنان بشریت جان دوباره بگیرند، نگذارید آن‌ها در تشییع جنازه من دخالت و شرکت کنند. برادران با خانه‌مان رابطهی نزدیک داشته باشید، با خانواده شهید حیدر نیز رابطهی نزدیک داشته باشید.
انجمن اسلامی را محکم نگه داشته و از ولایت فقیه به عنوان پشتوانه الهی استفاده نمایید. از رهبری امام به شدت طرفداری نمایید.
مرا در کنار قبر شهید حیدر کرمی به خاک بسپارید تا با اینکار نیز مقداری از تفرقه و تشویش و پراکندگی جلوگیری شود و به کسانی که حتی برای مردگانمان تفاوت قائل می‌شدند ضرب‌های شمشیر وارد شود.
و این سخن امام را به شما تذکر می‌دهم: که شیاطین از مساجد می‌ترسند، مساجد را ترک نکنید.
و در آخر از همه برادران: قاسم، غلام محمدزاده، غلام بهداروند، علیرضا، کاظم، نورعلی، روزعلی، غلامعلی، موسی، فتح الله، فرامرز کرمی، علی حسین، محمدحسین، دیگر برادران که اسم‌شان در خاطرم نیست طلب بخشش می‌خواهم و از آن‌ها التماس دعا دارم. خدا یاورتان باد.
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرکُم وَیُثَبِّت أَقدامَکُم ﴿ سوره مبارکه محمد آیه ۷ ﴾ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر (آیین) خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد.
خدایا من می‌دانم شهید می‌شوم، زیرا گناهانم زیاد است و با ریختن اولین قطره خون هر شهید گناهانش آمرزیده می‌شود.
خدا یا شهادتم را عامل وحدت این روستا قرار بده. دیشب در خواب دیدم برادران را که برادر کوچک‌مان سعید کرمزاده در جبهه دارخوین شهید شده و من در تشییع جنازه او شرکت کرده‌ام، خدا یا تو بر همه چیز آگاهی.
احسان جان، مرتضی، مصطفی، مجتبی، محسن در سوگ عموی‌تان گریه کنید، زیرا شما وارثان خون عزیزانتان خواهید بود.
ای عزیزان و ای غرق در آرزو و خیال، شما فردا بزرگ خواهید شد و انتقام شهیدان‌تان را از مستکبران خواهید گرفت.
عزیزان در جشن عموی‌تان نقل و نبات نوشجان کنید. عزیزان اشک جلو پلک‌هایم را گرفته و صفحات کاغذ را نمی‌بینم، ولی دور دست تاریخ را می‌بینم که شما در جامعه توحیدی با رهبری آقا صاحب‌الزمان زندگی خواهید کرد و در آخر زمان نه ظلمی خواهد بود نه جوری و نه ستمی.
خداحافظ کوچولو‌های مهربان
برادرتان علی ضامن
ساعت ۲ بعد از ظهر ساعت ۱۳۶۱/۲/۹»
انتهای پیام/ 900
