به گزارش خبرنگار دفاع پرس در خرم آباد، حجت‌الاسلام «سعید فخرزاده» از محققین و پژوهشگران انقلاب و دفاع مقدس امروز در کارگاه آموزش تاریخ شفاهی که در سالن پژوهش استانداری لرستان با حضور جمعی از پژوهشگران دفاع مقدس این استان برگزار شد، اظهار داشت: تاکنون 27 هزار کتاب راجع به جنگ تحمیلی نوشته شده که 22 هزار از آنها راجع به رزمندگان است.
وی با بیان اینکه خاطره در دو حوزه ادبیات و تاریخ نمود پیدا می‌کند، افزود: خاطرات اگر به عنوان یک منبع تاریخی و تاریخ‌نگاری مورد بررسی قرار گیرد، از این زاویه مورد توجه مورخ قرار می گیرد و اگر کارکرد انتقال یک پیام را داشته باشد در حوزه ادبیات مورد توجه هستند.
فخرزاده گفت: در گذشته شرح حوادث و جنگ ها ثبت و ضبط نمی شده، بنابراین اسناد مکتوبی که محققین و پژوهشگران بتوانند به راحتی به آن دسترسی داشته باشند بسیار اندک است و همین عامل زمینه‌ای شد برای گرد آوری اطلاعات شفاهی.
این پژوهشگر و مدرس دفاع مقدس با اشاره به اینکه منابع تاریخ شفاهی در اختیار حکومت‌ها نیست و در اختیار خود مردم است، تصریح کرد: سرعت دسترسی به اطلاعات وقایع گذشته، ناکافی بودن اسناد مکتوب در بسیاری از کشورها بخصوص کشورما، سرعت تغییر در جوامع و بیان احساسات درونی اشخاص در زمان بازگویی رخدادها از جمله مهمترین مزایای تاریخ شفاهی است.
وی گفت: با توجه به تفاوت در فرهنگ و اعتقادات مردم در مناطق مختلف که منجر به تفاوت برداشت از حوادث و رویدادها می‌شود، بومی‌سازی علوم باید مورد توجه باشد و گرنه دچار خسران جبران ناپذیری خواهیم شد.
فخرزاده خاطرنشان کرد: توجه داشته باشیم، مطالبی را که با صرف زمان و هزینه فراوان، به رشته تحریر در می آوریم تأثیرگذار باشد علی‌الخصوص برای جوانان تا با علاقه بخوانند و عمل کنند در غیر این صورت به هدفمان نمی‌رسیم.
این نویسنده با بیان اینکه اولین چیزی که در تاریخ شفاهی مطرح می شود انتخاب موضوع است، گفت: برای نوشتن تاریخ شفاهی نباید موضوع کلی را انتخاب کنیم زیرا اساساً تاریخ از جزء به کل است نه از کل به جزء و در موضوعات جزیی دسترسی به اسناد و مدارک برای ما آسان‌تر است و زود تربه نتیجه می رسیم.
وی یاد آور شد: در ثبت تاریخ شفاهی علاوه بر استفاده از اسناد و مدارک مربوط به سوژه مورد تحقیق و مصاحبه با خود شخص، نیاز است با کسان دیگری که از نزدیک شاهد وقوع حوادث بوده‌‌اند مصاحبه شود چرا که در زمان وقوع حادثه چیزی که در ذهن شخص ثبت می شود، بر اساس زاویه دید آن فرد است و ممکن است براساس نظر فرد دیگری تفاوت‌هایی در جزئیات حوادث باشد.
انتهای پیام/
