به گزارش خبرنگار ساجد، «حمیده موسوی» در تاریخ ششم خرداد ۱۳۶۲ از استان یزد برای بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران امام خمینی(ره) نامه‌ای نوشت.
متن نامه به شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر امام زمان (عج) و سلام بر امام خمینی، سلام بر او اگر از کوه‌ها درباره‌اش بپرسی؟ به تو خواهند گفت: او از ما استوارتر و اگر از دریا‌ها بپرسی؟ خواهند گفت: از ما پرخروش‌تر و اگر از کودکان درباره‌اش بپرسی؟ به تو خواهند گفت: او از پدر و مادر و مهربان‌تر و اوست پدر همه یتیمان.
سلام بر رزمندگان اسلام، بر آن‌ها که در بیشه، چون شیر و در دریا، چون نهنگند، و سلام بر شهدا، انسان‌هایی شاهد بر همه زمان‌ها.
ای امام، ای نور چشم فاطمه زهرا (س) من به عنوان یک فرد از امت شما، به شما قول خواهم داد که تا آخرین قطره خونم، در برابر آمریکا بایستم و خون شهیدان و درخت اسلام را پاسداری نمایم.
ما به شما، ای روشنی دیدگان پبغمیر، قول خواهیم داد، هرگز ملت کوفه نباشیم و شما را تنها نخواهیم گذارد.
ای امام، من از این روستای دور افتاده‌ای که سالین دراز زیر ستم شاهان خونخوار بوده است، آرزو دارم که، چون کبوتری شوم و پرواز کنم و به سویت هجرت کنم؛ ولی چه کنم که نمی‌توانم.
ای امام، برایم دعا کنید که که خدا شربت شهادت در راه خودش را نصیب من کند.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی (عج) حتی کنار مهدی (عج) خمینی را نگهدار.
خدایا، خدایا، تو را به حق زهرا (س) رزمندگان اسلام، پیروزشان بگردان.
والسلام
حمیده موسوی
۱۳۶۲/۳/۶»
انتهای پیام/ 900
