حسین فتاحی نویسنده کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، با بیان اینکه ادبیات کمتر به موضوع انقلاب اسلامی پرداخته و در واقع این موضوع مظلوم واقع شده است، اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هنرمندان تا خواستند به سوژه‌هایی که می‌توانست شکل دهنده داستان انقلاب باشد فکر کنند، جنگ پیش آمد.
وی گفت: جنگ حالت تکلیف‌گرایی برای همه ایجاد کرده و به همین خاطر شدیدتر از انقلاب همه را درگیر خود کرده بود. یعنی با اینکه درگیری‌های انقلاب وجود داشت اما مردم از همان ابتدا احساس پیروزی داشتند و فضای نامطمئنی در ذهنشان نبود.
این نویسنده افزود: وقتی جنگ شد مردم بیشتر می‌خواستند در جریانات نقش داشته باشند چرا که دشمن خارجی روبروی آنها بود. به خاطر همین همه همت مردم بر این بود هرطور شده این قائله جنگ و تجاوز را دفع کنند. هنرمندان هم مثل سایر اقشار مردم وارد عرصه شدند و همه کارهای فکری و هنری و ادبی را با مضمون جنگ و دفاع صورت دادند.
نویسنده رمان «خرمن در آتش» عنوان کرد: نیمه دوم سال 59، زمانی که جنگ آغاز شد فقط با فاصله زمانی 2 ماه اولین آثار داستانی دفاع مقدس شکل گرفت که در مجله‌ها به صورت کتاب چاپ شد. جنگ هم هشت سال طول کشید. همین طولانی شدن جنگ نیز باعث شد همه توجه‌ها به این موضوع معطوف و داستان‌های زیادی نوشته شود.
فتاحی خاطرنشان کرد: بعد از پایان جنگ و پذیرفته شدن قطعنامه 598، مسائل دیگری پیش آمد که در ادامه مسئله جنگ بود. مثلا عملیات مرصاد، رحلت امام خمینی (ره) و ورود آزاده‌ها به کشور یکی از آنها بود. عملاً با اینکه جنگ پایان یافته بود اما چند سال بعد مسائل پیرامونی باعث شد ذهن هنرمندان انقلاب به آن مشغول شود و بعد از 10 سال که حدود سال 1370 بود، اکثر کسانی که در فضای انقلاب بودند از آن فضا دور شدند.
وی ادامه داد: مملکت درگیر فضاهای تازه شده بود. چراکه فضای دهه هفتاد با فضای دوران پیروزی انقلاب خیلی فرق کرده بود. انگیزه‌ها و شور انقلابی که در بین مردم وجود داشت کمتر شده بود و جامعه در حال 2 قطبی شدن بود. دسته‌های دهه 60 فقط نیروهای انقلاب و ضد انقلاب بودند درحالی که دهه 70 درگیری نیروهای خودی در حال شکل گرفتن بود و همه این مسائل موجب شد به جای بالندگی در عرصه قصه‌های انقلاب، مسائل حاشیه ای جایگزین شود که اگر این مسائل پیش نمی‌آمد داستان‌های زیادتری با مضمون انقلاب نوشته می‌شد.
این نویسنده بیان کرد: با وجود همه این مسائل خیلی از مدیران فرهنگی موقعیت را فراموش نکردند و سعی داشتند انگیزه‌های لازم را برای نویسندگان ایجاد کنند تا سوژه‌های انقلاب اسلامی پرداخته شوند. امروز ما درباره انقلاب اسلامی رمان کم نداریم فقط مشکل ما مهجور ماندن این رمان‌هاست. هرساله در بهمن ماه از نویسندگان سوال می‌شود چرا کار کم دارید؛ کار کم نیست. همین تعداد رمانی که از انقلاب اسلامی نوشته شده در بازار نشر وجود ندارند و حمایت نمی‌شوند.
نویسنده رمان «خرمن در آتش» خاطرنشان کرد: رمان و ادبیات آش نیست که هر روز بخواهیم تازه آن را بنویسیم بلکه یک کتاب باید تجدید چاپ شود. مشکل عمده ما در ادبیات این است که سازوکاری نداریم که رمان‌های موجود را نمایش دهیم و به اطلاع مردم برسانیم. ناشران برخاسته از انقلاب نیز رمان‌های انقلابی را به‌روزرسانی و تجدید چاپ نمی‌کنند.
فتاحی تاکید کرد: دیده نشدن رمان‌های گذشته موجب از بین رفتن انگیزه نویسنده برای نوشتن کارهای جدید است. نویسنده‌ای که از سال 58 تا 60 در دوران جنگ رمان انقلابی نوشته که آمیخته با موضوع دفاع مقدس بوده هنوز دیده نشده پس ابتدا برای دیده شدن این آثار تلاش کنیم و سپس به دنبال خلق آثار ادبی جدید باشیم چراکه انقلاب پتانسیل خلق هزاران هزار سوژه خوب برای خلق آثار ادبی فاخر را دارد.
انتهای پیام/ 121
