به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، شهید یدالله کلهر در زمان شهادت قائم مقام لشکر 10 سیدالشهدا بود و در اولین روز از بهمن ماه سال 65 در جریان عملیات کربلای 5 به شهادت رسید. او که متولد سال 1333 در یکی از روستاهای تهران بود در جوانی به صف انقلابیون پیوست و با ورود به تشکل های فرهنگی از جمله کمیته ها و مساجد نقش ویژه ای را در بالابردن سطح آگاهی مردم منطقه خود داشت.
او در شهریور ماه سال 1358 با تشکیل سپاه کرج به عضویت این نهاد انقلاب درآمد و خیلی زود به عنوان جانشین عملیات سپاه کرج انتخاب شد. وی جزو نخستین نیروهایی بود که از سپاه کرج به کردستان اعزام شد و در منطقه به عنوان فرماندهی عملیات شهر تکاب منصوب شد.
در نخستین روزهای جنگ به جنوب رفت و جبهه فیاضیه را در آبادان تشکیل داد. در عملیات طریق القدس با سمت فرماندهی گردان وارد عمل و سپس به جانشینی تیپ المهدی منصوب شد. او در عملیات های فتح المبین، الی بیت المقدس و رمضان به عنوان یکی از فرماندهان لشکر 27 مسوول محور و در عملیات والفجر مقدماتی جانشین تیپ نبی اکرم (ص) شد.
سردار حاج علی فضلی فرمانده لشکر 10 سیدالشهدا در دوران دفاع مقدس در خاطره ای، لحظه شهادت شهید کلهر را اینگونه روایت می کند:
مرحله سوم عملیات کربلای 5 بود و ما ماموریت داشتیم که از نهر جاسم به طرف دژی که به جزیره صالحیه منتهی می‌شد عملیات کنیم.
دشمن فشار زیادی می آورد و گردان‌های ما هم جانانه در خط می‌جنگیدند. شهید کلهر برای تقویت روحیه بچه ها و هدایت عملیات از ما جدا شد.
من خیلی نگران حاج کلهر بودم تا اینکه دو یا سه ساعت بعد تماس گرفتند که حاج یدالله هم به سختی مجروح شده.
بنده بلافاصله بعد از شنیدن خبر مجروحیت ایشان از شهید نورعلی شوشتری اجازه گرفتم و به جاده آمدم تا وقت عبور دادن حاج یدالله از شهرک دوئیجی ایشان را ببینم.
اما ظاهراً قبل از رسیدن من از آن‌جا عبور کرده بودند. بعد خبر رسید که ایشان را به بیمارستان صحرایی منتقل کردند و چون حالش وخیم بود، از آن‌جا به بیمارستان شهید بقایی انتقال دادند.
فکر می‌کنم حدود 24 ساعتی را شهید کلهر در بیمارستان مقاومت کرد چون از بنیه‌ی فیزیکی بسیار خوبی برخوردار بود. از طرفی پزشکان همه‌ی سعی و تلاش خودشان را انجام دادند، اما با همه‌ی این اوصاف ایشان به‌حالت عادی برنگشت و همان ترکش کوچک باعث مرگ مغزی و نهایتا شهادتش شد.
انتهای پیام/ 141
