گروه استان‌های دفاع‌پرس – امیر سرتیپ دوم ستاد «محمدکاظم تارخ»: در اجرای طرح عملیاتی «کربلا یک» رزمندگان اسلام موفق شدند در جبهه میانی خوزستان پیروزی درخشانی را در هشتم آذرماه 1360 رقم بزنند که حاصل آن باز پس گیری شهر «بستان» و 70 روستای منطقه و رسیدن به مرزهای بین المللی در چزابه بود. پس از شکست حصر آبادان در پنجم مهرماه 1360 این عملیات که «طریق القدس» نامیده شد دومین پیروزی را رقم زد.
اتحاد مقدس (ارتشی – سپاهی) یک لشکر الهی و بارقه‌های امید و پیروزی، فرماندهان نیروهای مسلح را بر آن داشت که با وارد کردن ضربات مستمر به دشمن بعثی توان رزمی او را در موضع انفعال قرار دهند. لذا طرح عملیاتی «کربلا2» که از جمله طرح‌های «دوازده‌گانه کربلا» بود و توسط اساتید دانشگاه جنگ و همکاری‌های بی شائبه فرماندهان ارتش و سپاه تهیه شده بود در دستور کار قرار گرفت. منطقه اجرای طرح عملیاتی «کربلا2» شمال خوزستان و اراضی غرب شوش و دزفول بود.
زمینی به وسعت 2500 کیلومتر مربع که چهار برابر منطقه عملیاتی «طریق‌القدس» بود برای تهاجم بعدی نیروهای ایرانی به دشمن بعثی در نظر گرفته شد. هر چند که نیروهای عراقی تا اسفندماه تلاش زیادی کردند تا در منطقه چزابه موفقیتی بدست آورده و مواضع از دست رفته را باز پس‌گیری کنند. لیکن پدافند مستحکم یگان‌های نیروی زمینی این اجازه را به دشمن نداد و تلاش برای اجرای طرح عملیاتی «کربلا2» در دستور کار قرار گرفت.
برای انجام این طرح نیروی زمینی ارتش با سه لشکر، سه تیپ، سه گروه توپخانه، سه گروه هوانیروز، یک گروه مهندسی رزمی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با 11 تیپ پیاده سبک و گردان «علی‌اکبر» برای این مهم فراخوانده شدند و نیروی هوایی ارتش نیز در پشتیبانی هوایی این عملیات تعیین گردید.
نیروهای خودی برای این منظور در قالب چهار قرارگاه عملیاتی سازماندهی شدند. قرارگاه‌های نصر، فجر، فتح و قدس که مادر خرج آنها لشکرهای 21، 77، 92 و تیپ 84 ارتش بود سازماندهی شدند. نیروهای سپاه، بسیج و ارتش در یک اتحادی زیبا که نشان از عشق و دلدادگی به خداوند داشت در هم ادغام شدند. تا آوردگاه‌های نبرد را با ایثار و فداکاری خود زینت دهند.
مقدمات حمله فراهم شد و مراحل طرح‌ریزی تکمیل شد. فرماندهان نیروهای مسلح قصد داشتند در ایام نوروز 1361 با پیروزی دیگری بر دشمن بعثی عیدی خوبی به ملت خویش بدهند و لذا نیروهای خود را آماده عملیات کردند. تا اینکه در آخرین ساعات روز 28 اسفندماه 1360 ارتش عراق در یک اقدام به اصطلاح پیش دستانه در دو نقطه به نیروهای خودی حمله برد تا بدینوسیله آرایش نیروهای خودی را بر هم زده، مختل نماید. دفاع جانانه گردان‌های 122 لشکر 77 خراسان و 158 تیپ 55 هوابرد در قرارگاه‌های فجر و فتح باعث گردید که نیروهای بعثی با 950 کشته، 155 اسیر و انهدام 21 دستگاه تانک مجبور به عقب نشینی گردند.
دشمن که فکر می‌کرد با این اقدام ایران را از انجام عملیات تهاجمی‌اش بازداشته حساسیت خود را کاهش داده و آماده باش نیروهای خود را لغو نمود. ولی در فرماندهان عالی جنگ تردید ایجاد شده بود که نهایتاً تصمیم‌گیری نهایی را امام امت انجام دادند و با صدور دستور عملیات این شک و شبه را از میان برداشتند.
در اولین دقایق روز دوم فروردین‌ماه 1361 طرح عملیاتی «کربلا2» که با استخاره از قرآن و آیه شریفه «انا فتحنا لک فتحاً مبینا» و با رمز «یازهرا(س)» آغاز شد، قرارگاه‌های چهارگانه به سمت اهداف تعیین شده تهاجم خود را آغاز کردند. «قرارگاه کربلا مرکز عملیات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران» با هدایت مدبرانه نیروها در عین خوش، دشت عباس، ابوصلیبی‌خات و تپه‌رادار تا روز هشتم فروردین‌ماه اهداف خود را تصرف و با انهدام نیروهای عراقی سپاه چهارم «حَطین» ضربه مهلکی به ماشین جنگی ارتش بعثی وارد سازند.
در این عملیات بزرگ که در تاریخ دفاع مقدس ملت بزرگ ایران «فتح‌المبین» نامگذاری گردید. نیروهای ایرانی با رسیدن به (چنانه، برغازه، ابوقریب و ارتفاعات تینه) با کشته و مجروح ساخت 25 هزار نفر و به اسارت در آوردن 16 هزار نفر تلفات سنگینی به نیروی انسانی و با انهدام 270 دستگاه تانک، 150 دستگاه نفربر و به غنیمت در آوردن 150 دستگه تانک، 170 دستگاه نفربر و 500 دستگاه انواع خودرو و ضایعات وسیعی را بر ماشین جنگی ارتش عراق وارد ساختند.
با پیروزی نیروهای ارتش اسلام در شمال خوزستان و بازپس‌گیری 2 هزار و سیصد کیلومتر مربع از سرزمین‌های اشغالی، دنیا متحیر از حماسه‌آفرینی‌های ایرانیان شد.
در همان روزها یکی از نشریات فرانسوی نوشت: «موفقیت ایران در این حمله که فتح نام دارد، توسط خبرنگاران غربی که توانستند به جبهه بروند تأیید شده است. روزنامه‌نگاران دعوت شده از سوی تهران مشاهده کردند که نیروهای ایرانی، ارتش عراق را ده‌ها کیلومتر عقب راندند.»
همچنین نشریه آمریکایی «نیویورک تایمز» خبر داد که صدام حسین طی پیامی از نیروهای سپاه چهارم حطین ارتش عراق خواست: «از عقب‌نشینی خطوط دفاعی خود از شمال خوزستان (عربستان) ناراحت نبوده و به وظیفه خود یعنی نابودی دشمن عمل کنند.»
بدست آوردن ابتکار عمل در جبهه‌های نبرد، اقدام کارشناسان نظامی و سیاسی در غرب به پیروزی بزرگ ایران در آغاز سال نو ایرانی‌ها، به هم ریختن سیستم فرماندهی و کنترل نیروهای ارتش عراق علیرغم داشتن امکانات و تجهیزات فراوان، تزلزل روحی و درماندگی نیروی سپاه چهارم عراق در مواجهه با ارتش اسلام، نمود فزاینده همکاری ارتش با نیروهای مردمی داوطلب، تقاضای صلح و آتش بس از سوی صدام به منظور نجات رژیم بعث عراق در هفتم فروردین‌ماه 1361 مهمترین دستاوردهای عملیات «فتح‌المبین» به شمار می‌رود.
انتهای پیام/
