آزادسازی «طلاییه» مقدمه‌ای برای عملیات «خیبر»/ منطقه‌ای که خون بیش از ۳ هزار رزمنده در آن جاری شد

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در غرب استان خوزستان و در منتهی‌الیه جنوب غربی شهرستان «دشت آزادگان»، مرز ایران به‌صورت یک زاویه قائمه است که به آن «دال طلاییه» گفته می‌شود. «دال طلاییه» از مناطقی است که ارتش عراق به خاک ایران وارد شد و پس از طی کردن ۱۲۰ کیلومتر، تا «دب حردان» اهواز پیشروی کرد.

این منطقه پس از اشغال توسط رژیم بعث عراق، تا مرحله دوم عملیات «بیت المقدس» در دست دشمن باقی ماند که رزمندگان اسلام توانستند ۱۶ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۱، دشمن را از جاده اهواز ــ خرمشهر تا منطقه «دال طلاییه» که مرز بین‌المللی است، عقب بزنند و این‌جا به خط مقدم نبرد تبدیل شود و سرانجام در عملیات «خیبر» رزمندگان از این منطقه نیز عبور کنند.

در یک طرف منطقه «دال طلاییه»، استان «العماره» و طرف دیگر آن استان «بصره» عراق واقع شده است و تقریبا می‌توان گفت که این منطقه یک پیشروی در خاک جمهوری اسلامی ایران، برای عراق است.

منطقه طلاییه در دوران دفاع مقدس با ۱۱۸ هزار کیلومتر وسعت، از نظر امنیتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی، اهمیت زیادی داشت؛ لذا حدود هشت تا ۹ ماه قرارگاه «نصرت» به فرماندهی سردار شهید «علی هاشمی» به شناسایی این منطقه و هور‌های موجود در آن شامل «هورالهویزه»، «هورالعظیم» و «هورالعماد» که ۲ سوم آن متعلق به عراق و یک سوم آن متعلق به ایران بود، پرداخت.

اهمیت اقتصادی این هور‌ها به خاطر وجود حدود ۷ میلیارد بشکه نفت درجا در این منطقه بود؛ همچنین از نظر نظامی هم پس گرفتن این منطقه نفتی از ارتش عراق، نه‌تنها اهمیت داشت، بلکه پس گرفتن آن از شرکت «توتال» فرانسه دارای اهمیت بیشتری بود؛ چون در ایامی که این منطقه توسط عراق اشغال شده بود، شرکت «توتال» فرانسه حدود ۲.۵ میلیارد دلار هزینه کرده بود تا با حفر ۵۴ حلقه چاه، روزانه ۷۵۰ هزار بشکه نفت را استخراج کند؛ لذا در عملیات «خیبر» ما تودهنی اول را درحقیقت به فرانسوی‌ها زدیم و ضمن خارج کردن جزایر مجنون شمالی و مجنون جنوبی از دست فرانسوی‌ها، از استخراج نفت توسط آن‌ها جلوگیری کردیم.

در عملیات خیبر به‌عنوان صحنه اصلی نبرد رزمندگان اسلام با ارتش بعث عراق در طلاییه، استعداد نیرویی ما در این منطقه ۸۵ هزار نفر بود؛ اما عراقی‌ها ۴۶۰ هزار نیرو در این منطقه مستقر کرده بودند؛ همچنین تعداد شهدای ما در این منطقه حدود ۴ هزار نفر بود؛ اما عراقی‌ها حدود ۱۵ هزار نفر این‌جا تلفات دادند؛ از طرفی دیگر عراقی‌ها در این منطقه یک میلیون ۲۰۰ هزار گلوله برای هر رزمنده ما به‌کار گرفتند؛ برای همین است که عملیات «خیبر» یکی از جانانه‌ترین صحنه‌های مقاومت رزمندگان در هشت سال دفاع مقدس بود.

در این عملیات رزمندگان از دژ جمهوری که خط اول ایران بود به سمت خط اول عراق پیشروی کردند و با لودر‌های عراقی که مشغول احداث خاکریز بودند مواجه و سپس با دشمن در «سه راهی شهادت» درگیر شدند؛ چرا که اگر خط دشمن در سه راهی شهادت شکسته می‌شد، رزمندگان می‌توانستند خط اول عراق را بشکنند و تا عمق هورالعظیم پیشروی کنند؛ برای همین ۴۰ قبضه توپ ارتش عراق روی این سه راهی فعالیت می‌کرد.

عملیات «خیبر» از این نظر خاص است که عراق برای اولین‌بار به صورت گسترده از سلاح شیمیایی استفاده کرد و از طرفی دیگر نیز در جنگ جهانی دوم هم سابقه نداشت که در یک محدوده ۴۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بخواهند این‌قدر گلوله بریزند.

با این وجود عرصه بر رزمندگان اسلام تنگ شده بود؛ اما رسیدن پیامی از سوی امام خمینی (ره) موجب شد تا رزمندگان روحیه بگیرند و تا آخرین قطره خون خود مقاومت کنند و فرماندهانی چون «محمد ابراهیم همت»، «مرتضی یاغچیان»، «حمید باکری» و «اکبر زجاجی» جان خود را فدای انقلاب اسلامی ایران کنند.

طلاییه تا سال ۷۲ میزبان پیکر‌های مطهر ۳ هزار شهید بود که بعد از حدود ۱۰ سال، تیم‌های تفحص پیکر‌های آن‌ها را شناسایی کرده و برگرداندند.

سردار «محمد باقرزاده» فرمانده کمیته جست‌وجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح در ارتباط با منطقه طلاییه روایت می‌کند: «ما طلاییه را یک منطقه مقدس می‌دانیم، در این منطقه حدود ۳ هزار شهید کاوش شد. در عملیات «خیبر» بعد از این‌که دشمن در این منطقه آب انداخت، وضعیت آب‌گرفتگی تا سال‌ها بعد همچنان ادامه داشت. زمانی که کار سازمان یافته جست‌و‌جو شروع شد، من در بدو ورودم به منطقه احساس کردم این‌جا فضای خاصی است، تفالی به قرآن زدم و این آیه آمد: «إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى» یعنی «اینجا سرزمین مقدسی است، کفش‌هایت را دربیاور». در مسیر کاوش در یک نقطه از منطقه طلاییه پیکر مطهر ۷۴ شهید این عملیات را پیدا کردیم. در همین نقطه برای زواری که برای بازدید می‌آیند حسینیه‌ای به نام حضرت ابوالفضل (ع) بنا کردیم؛ ابتدا با نی یک مضیف درست کردیم و برای چهار درب تعبیه کردیم و قرار بود روز عرفه مردم را برای افتتاح دعوت کنیم که همین اتفاق افتاد و ۲۵ هزار نفر برای افتتاح حسینیه آمدند. در مکان حسینیه ۷۴ شهید پیدا شده بود که ۵ شهید گمنام هم در آن دفن کردیم».

انتهای پیام/ 113