به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، مرور تاریخ جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران امری است که هیچگاه نباید به دست فراموشی و غفلت سپرده شود. تذکر این نکته که اگر در ایام جشن و سرور بدون خوف و نگرانی از دشمن و در امنیت کامل مشغول برگزاری اعیاد ملی و مذهبی هستیم مرهون ایثارگری‌های جوانانی هستیم که ایام عید و ساعات سال تحویل را به دور از خانواده و در شرایطی دشوار مشغول دفاع از خاک میهن بودند. مرور وقایع آن دوران و زنده نگه داشتن نام و یاد رزمندگان درواقع شکرانه نعمت امنیت امروز ما خواهد بود.
در سلسله نوشتار «عید آن سال‌ها» رویدادهای 29 اسفند 1361 تا 15 فرودین 1362 که در جلد 24 «روز شمار جنگ ایران و عراق» آورده شده مورد بارخوانی قرار می‌گیرد که در ادامه می‌خوانید:
بوی خطر
«پیش‌بینی حمله آتی ایران در منطقه العماره با به‌کارگیری نیروی پیاده، بروز مشکلات مالی در اقتصاد عراق براثر افزایش هزینه‌های جنگ و چاره‌جویی مقامات این کشور برای کاستن از فشارها، توقعات فزاینده مقامات عراقی از کویت به‌رغم نقش گسترده این کشور در پشتیبانی از عراق و بررسی روابط پیچیده دو کشور از محورهای اصلی مقاله نشریه آمریکایی کریستین ساینس مانیتور است.
در بخشی از این مقاله آمده است: با قضاوت بر روی ترکیب و سازماندهی حملات پیشین، تحلیل گران نظامی می‌گویند که ایران دوباره در فکر یک سری حملات علیه عراق است، ولی ترکیب فعلی نیروهای ایران تعداد بیشتری از نیروهای عادی ارتش را شامل می‌گردد که انتظار می‌رود به عبور از مرز در ناحیه شهر العماره اقدام کنند. روش ایران در استفاده از امواج انسانی حداقل در مراحل اول با شکست روبه‌رو شده.
حمله ماه پیش منجر به تصرف باریکه‌ای که متعلق به هیچ‌کدام از طرفین نیست و تصاحب چند برج کم‌اهمیت دیدبانی مرزی عراق شد. بعضی تحلیل گران می‌گویند که مشکلات مالی عراق نهایتاً توانایی مقابله با حملات مکرر ایران را تحت تأثیر قرار خواهد داد. دو سال و نیم تحمل هزینه سنگین نظامی عراق که بالغ‌بر 5/1 میلیارد دلار در ماه می‌گردد، این کشور را عمیقاً در قرض فرو برده است.
مشکلات مالی عراق ماه اکتبر آغاز شد و موجب تعویق بازپرداخت اقساط قراردادهای نظامی و غیرنظامی شد، درنتیجه عراق اکنون درصدد دریافت اعتبار برای واردات بیشتر و برنامه‌ریزی مجدد برای پرداخت اقساطی است. گرچه طارق عزیز می‌گوید که عراقی‌ها کمتر از 20 میلیارد دلار از حامیان عرب خود دریافت کرده‌اند، ولی منابع خلیج‌فارس و مصری تخمین می‌زنند که آنها از ابتدای جنگ عراق 52 میلیارد دلار از کشورهای عرب دریافت نموده‌اند.
کویت وضع نابسامان مالی خود را وسیله توجیه قطع کمک مالی به عراق قرار داده است. یک منبع گفت که کویت می‌بایست وام‌های عراق را از محل درآمد سرمایه‌گذاری یا حتی ذخایر خود بپردازد و مشخصاً کویت نمی‌خواهد این کار را بکند.
تحلیلگران می‌گویند که کویت و دیگر کشورهای خلیج‌فارس تشخیص داده‌اند که پس از پایان خصومت‌ها باید هزینه بازسازی ایران و عراق را به دوش بگیرند و با کاهش درآمد نفتی، کویت و دیگر کشورها درصدد پس‌انداز درآمد خود برای تأمین شرایط ایران جهت پایان جنگ هستند.
به‌علاوه گزارش‌ها حاکی است که کویت در مقابل تقاضای عراق برای دریافت وام خواستار حل فوری مشکلات بین دو کشور شده است. یک منبع بسیار مطلع گفت: ما مرتباً مسئله را مطرح می‌کنیم، ولی آنها از بحث پیرامون آن خودداری می‌کنند. کویت اخیراً 52 میلیون دلار صرف ساختن پلی از جزیره بوبیان به اراضی کویت نموده است و عراق اخیراً درخواست نموده که جزیره را رهن نماید تا بتواند پایگاه نظامی در آن تأسیس کند.
کویت براین اساس که نیروی هوایی ایران می‌تواند به‌راحتی هرگونه تأسیسات نظامی در بوبیان را نابود کند با این درخواست مخالفت کرد. ناظران می‌گویند به‌خاطر موضع کویت روابط بین عراق و این کشور هرچه بیشتر تیره شده، گرچه گفته می‌شود که کویت حمایت نظامی خود را از عراق افزایش داده است.»
انتهای پیام/ 161
