به گزارش خبرنگار دفاعپرس از کرمان، شهید «حسین میر احمدی» یکم فروردین 1345 در روستای چناروئیه از توابع شهرستان رفسنجان دیده به جهان گشود.
وی مشغول تحصیل در حوزه علمیه بود و به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سرانجام در نهم اسفند 1362 در چیلات بر اثر جراحات جنگی به شهادت رسید، پیکر وی مدتها در منطقه بر جا ماند و پس از تفحص سال 1377در گلزار شهدای شهرستان کرمان به خاک سپرده شد.
در ادامه بخش هایی از وصیت نامه شهید «حسین میر احمدی» را مرور می کنیم:
شکر و سپاس خدا را که ما درعصر و زمان فرزند پاک پیامبر امام خمینی قرارداد و سپاس خدا را که ما را از رهروان راه حسین بن علی (ع) قرار داد و حمد فراوان خدا را که به ما چنین رهبری از خاندان پیامبر عطا کرد.
خداوندا، ضعیفم، ناچیزم، ناتوانم، قدرت ندارم، نابینایم، به من دیده ای بینا عطا کن تا بتوانم جمال زیبایی تو را ببینم و بتوانم حقایق وجود خود را دریابم.
خداوندا به من نیرو و قدرتی عطا کن تا بتوانم در مقایل دشمن استقامت کنم، خدایا در خود احساس می کنم که این دنیا دیگر جای من نیست، خدایا از تو می خواهم که حال دیگر این آرزوی دیرینه من را که شهادت در راه تو است، برآورده بگردان.
زندگیم که خدمتی به اسلام نکرد، امیدوارم که مرگم باعث خدمت به اسلام شود، ما می رویم تا این آرزوی دیرینه ملت ایران را که همانا آزادشدن راه کربلا است، همراه با جسم در خون تپیده و چاک چاک خود به ارمغان بیا وریم و هیچ از کشته شدن ترسی نداریم.
اگر این بدنها فقط برای مردن آفریده شده اند، چه بهتر که انسان در راه خدا کشته شود و ما می رویم و از پا نمی نشنیم تا به گفته آقایمان حسین (ع) جامه عمل بپوشانیم.
اگر دین محمد(ص) برقرار نمی شود مگر به کشته شدن من، ای شمشیرها مرا دریابید و اگر راه کر بلا باز نمی شود مگر به کشته شدن ما، ای صدامیان و ای یزید یان زمان، گلوله ها را بر سر ما فرو ریزید که ما آماده شهادت هستیم.
ای مادرمهربانم قامتت را بلند گیر و ندای الله اکبر خمینی رهبر را سرده و سخن شهیدان را به مردم برسان که همانا سخن ما پیروی کردن از خدا و قرآن می باشد.
مادرم مانند کوه باش و چون کوه استقامت کن، لحظه ای از نام و یاد خدا غافل مباش، در راه خدا بکوش که هر چه بکوشی کم است.
ای خواهرم زینب وار با ناملایمات دست و پنجه نرم کن و همچون زینب بردبار و صابرباش و ای برادرم، هوشیارباش و به چیزی غیر از اسلام و قرآن فکر نکن و بعد از من اسلحه من را بر دوش گیر و همانند شیر بر دشمنان اسلام بتاز و دشمن را خوارو ذلیل گردان .
ای جوانان و ای اسلامیان برخروشید و به رهبری پیامبرگونه امام خمینی پرچم اسلام را در سرتاسر جهان بر افراشته کنید و از روحانیت و اسلام جدا نشوید و سنگرهمیشگی خود مسجد را خوب حفظ کنید.
ای جوانان نکند که در رختخواب ذلت وار بمیرید که امام حسین (ع) درمیدان نبرد شهید شد و نکند که درغفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و نکند که بدون هدف و درحال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر در راه قرآن و باهدف شهید شد.
ای اقوام و ای دوستان برمن اشک تمساح نریزید که اگر واقعا مرا و در راه من را دوست می دارید به جبهه بیایید و راه سرخ شهیدان را ادامه دهید که سعادت ابدی در این راه است .
مادر و پدر مهربانم، اگر من شهید شدم، هرگز بر من گریه نکنید که دشمنان اسلام خوشحال می شوند و صبر و استقامت بکنید که ان الله مع الصابرین.
انتهای پیام/