به گزارش گروه بین‌الملل دفاعپرس، «رابرت فیسک» مدیر بخش غرب آسیای روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» در مقاله‌ای نوشت، نباید انتظار داشت با ورود یک رئیس‌جمهور دموکرات به کاخ سفید، سیاست‌های فاجعه‌بار آمریکا درخصوص خاورمیانه تحولات چندانی را شاهد باشد.
فیسک در این مقاله نوشت، «نظام سلامت آمریکا، فقرای آن، اقلیت‌های سیاه‌پوست و اسپانیایی الأصل و رقابت بین جو بایدن و برنی سندرز (نامزد‌های دموکرات انتخابات ۲۰۲۰)، در خاورمیانه پشیزی ارزش ندارد و بسیاری از رأی‌دهندگان آمریکایی نیز -به‌جز لابی‌گر‌های طرفدار اسرائیل، یهودی‌های لیبرال و سازمان‌های اسلامی مختلف- برای نگرانی‌های اعراب و اسرائیل پشیزی ارزش قائل نیستند. اما هم مسلمانان و هم یهودیان در این منطقه، با دقت توجه کردند که بفهمند سه مدعی باقی مانده دموکرات درباره راه‌حل دو کشوری، شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری، سفارت آمریکا در اورشلیم با تصمیم ترامپ، چه می‌گویند. زمان آن است که ما هم چنین رویکردی داشته باشیم».
وی تشریح کرد: «اول از همه، این تصور را رها کنید که دموکرات‌ها قرار است انتقال فاجعه‌بار سفارت آمریکا از تل‌آویو به اورشلیم [قدس]به حالت قبل برگردانند. آن‌هایی که باور دارند یک رئیس‌جمهور دموکرات سیاست‌های فاجعه‌بار ترامپ را معکوس می‌کند -نه‌تن‌ها درباره سفرات بلکه هرجای دیگر خاورمیانه- بهتر است به توهماتشان پایان دهند. تاریخ به عقب برنمی‌گردد. هیچ‌کدام از کاندید‌های دموکرات هنگامی که از آن‌ها سوال شد، نگفتند متعهد به بازگرداندن تصمیم ترامپ درباره سفارت هستند؛ فقط سندرز به‌نحوی مبهم از بازگرداندن آن به تل‌آویو صحبت کرد. سایر [کاندیدها]به‌طور محتاطانه و نه محکم، اظهار کردند وجود سفارت [آمریکا]در خاورمیانه جزئی از مذاکرات آینده میان فلسطین و اسرائیل خواهد بود -چیزی که هرگز بخشی از مذاکرات اسلو یا هیچ‌کدام از قطعنامه‌های سازمان ملل نبوده است.»
فیسک در ادامه نوشت: «الیزابت وارن ماه گذشته [میلادی]در کارولینای جنوبی اعلام کرد که این تصمیم باید به عهده اسرائیل و فلسطین گذاشته شود و تعیین پایتخت دو کشور به خودشان مربوط است، گرچه بی‌بی نتانیاهو معتقد است کار تمام است -اورشلیم پایتخت اسرائیل است و وارن باید می‌دانست فلسطین در حقیقت به‌عنوان یک کشور وجود خارجی ندارد. او گفت: "اما این به ما ربطی ندارد که شرایط راه‌حل دو کشوری چه چیز‌هایی باشد. بهترین راه این است که طرفین را دعوت کنیم خودشان پای میز مذاکره بیایند او درباره بازگرداندن سفارت به تل‌آویو گفت طرفین خودشان باید پایتخت را تعیین کنند. سپس او تلویحاً به پایتخت‌ها ارجاع داد -بدون آن‌که توضیح دهد آیا منظورش از پایتخت فلسطین روستای "ابودیس" است که پیش‌تر نیز مادلین آلبرایت دو دهه پیش از آن حمایت کرد».
وی در مقاله‌اش افزود: «البته سندرز با اشاره به نتانیاهو به عنوان یک «نژادپرست مرتجع» تصور و خشم اعراب و اسرائیل (و دوستان اسرائیل در آمریکا) را برانگیخت. توصیفی که احتمالاً تصمیم به تعدیل آن خواهد گرفت. اغلب روسای جمهور آمریکا در مواجهه با صهیونیسم از خشن‌ترین نوعش، مواضع خود را نرم کرده و با کسانی که سخت خشمگینشان می‌کنند، دوستی‌هایی طولانی مدت ایجاد کرده‌اند. اما سندرز در موارد متعددی درباره رنج‌ها و کرامت فلسطینیان و حفظ کرامت آن‌ها صحبت کرد -که نه وارن و نه بایدن تاکنون در کارزارهایشان به آن اشاره نکرده‌اند- مشاجره او بر سر این‌که کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل» (آیپک) مروج «تعصب» است، به‌شدت خشم لابی اسرائیل در آمریکا را برانگیخت».
فیسک نوشت: «رئیس آن (آیپک) هوارد کوهر، کاملاً می‌داند که نه سندرز، نه وارن -و نه ظاهراً بایدن هرچند در مورد او باید صبر کرد و دید- هیچ علاقه‌ای به شرکت در کنفرانس سالیانه «آیپک» ندارند. اظهارات اخیر او که به روشنی به مردی که احتمال دارد نخستین رئیس‌جمهور یهودی آمریکا باشد اشاره می‌کند، ارزش تفکری عمیق را دارد. او گفت: یک بخش در حال رشد، فعال و پرصدای کارزار انتخابات، اساساً ارزش اتحاد میان آمریکا و اسرائیل را رد می‌کند. رهبران این جنبش می‌گویند از حق اسرائیل برای دفاع از خود حمایت می‌کنند، اما هربار اسرائیل از این حق استفاده می‌کند، اسرائیل را محکوم می‌کنند».
وی در ادامه نوشت: «منظور کوهر جنبش تحریم اسرائیل که رهبران این کشور را سخت به وحشت می‌اندازد، نیست بلکه خطاب او به زنان و مردان نگران آمریکا است -از جمله جوانان لیبرال یهودی است- که از رنج‌هایی که فلسطینیان در نوار غزه می‌بینند متنفر هستند. آن‌ها درحالی که از استفاده سندرز از واژه «سوسیالیسم» که با بی تدبیری در کارزارهایش استفاده کرد -سال‌ها پیش در اسرائیل کاملاً قابل قبول بود- نمی‌هراسند، در جستجوی اخلاقیات در سیاست‌های بین‌المللی هستند که آمریکا به‌طور پیاپی در رویارویی با طرح استعمارگرایانه اسرائیل در کرانه باختری، آن را از نادیده می‌گیرد».
فیسک ادامه داد: «سندرز این سنت احمقانه را درهم شکست و بنابراین باید به عنوان یک سوسیالیست (البته خود مقصر بخشی از آن است)، و یک فرد «رادیکال»، کلمه‌ای که پدر پیرم به عنوان یک "بولشی" (بلشویک) تعبیر می‌کرد، رد شود. سندرز یک بلشویک نیست -هرچند حین سفر‌های تبلیغاتی‌اش شبیه به آن‌ها می‌شود-، اما از دید هوادارانش، خطر عمده او برای اسرائیل، این است که او صداقت دارد و به‌عنوان فردی صادق دیده می‌شود. این حقیقت که سندرز یک یهودی است و شجاع‌ترین فرد جامعه لیبرال یهودی آمریکا است، برای حامیان راستگرای اسرائیل ترسناک‌تر است».
فیسک نوشت: «و به جو بایدن می‌رسیم، فردی که در مقام معاون رئیس‌جمهور تحت تسلط نتانیاهو بود. دولت نتانیاهو در سال ۲۰۱۰ و اندکی پس از ورود بایدن بایدن به اسرائیل در قالب یک دیدار رسمی، با بی‌تفاوتی اعلام کرد ۱۶۰۰ واحد مسکونی دیگر در سرزمین‌های اشغالی فلسطینیان بنا خواهد کرد. بایدن که با خشم یک ساعت و نیم دیرتر از موعد مقرر در ضیافت شام با نتانیاهو حاضر شد، تصمیم دولت اسرائیل را محکوم کرد -و چیز دیگری نگفت. چهارسال بعد، بایدن در نشست "سابان" در مؤسسه راستگرای بروکینز، بیشتر وقت خود را به محکوم کردن ایران اختصاص داد و از کمک مالی ۱۷ میلیارد دلاری اوباما به ارتش اسرائیل – روزانه ۸.۵ میلیون دلار - تقدیر کرد و تلویحاً به نگرانی‌های عمیق دولت اوباما در مورد «عدم توافق‌های تاکتیکی»، «تفرقه‌های تاکتیکی»، «عدم توافق‌های عادی» و «چشم‌انداز‌های متفاوت» اشاره کرد.
در ادامه مقاله آمده است: «بایدن فقط یک بار در پایان یک سخنرانی در سال ۲۰۱۴ بطور ملایمی «گسترش ساخت‌وساز‌ها و شهرک‌سازی‌ها و تخریب خانه‌های عاملین حمله‌ها (فلسطینی) را «غیرسازنده» توصیف کرد. او به حملات تروریستی فلسطینیان و حملات پارتیزانی شهرک‌نشینان یهودی اشاره کرد و این تقریباً همان چیزی است که باید از بایدن در زمان ریاست جمهوری انتظار داشته باشیم».
فیسک در ادامه نوشت: او ممکن است توافق هسته‌ای با ایران را که اوباما انرژی زیادی بر روی آن گذاشته بود و ترامپ آن را لغو کرد، بازگرداند، اما همان‌طور که متعهد به معکوس کردن تصمیم ترامپ در مورد انتقال سفارت آمریکا به اورشلیم نمی‌داند، احتمالاً به‌دنبال توافق هسته‌ای دیگری خواهد بود که جایگزین توافق اوباما شود -که این روش ناپسند و ناامید کننده همان چیزی است که ترامپ پیشنهاد کرده بود.
وی افزود: «مشکل این است که حین این‌که کاندید‌های سابق حزب دموکرات در کنار بخش چشم‌گیری از رسانه‌های لیبرال آمریکا برای نابود کردن شانس پیروزی سندرز هم‌دست شده‌اند و جدا از فروپاشی اقتصادی ناشی از ویروس کرونا، ترامپ وقت زیادی صرف نگرانی از بایدن نخواهد کرد.
فیسک در پایان نوشت: «همچنان که بزرگان دموکرات‌ها و لیبرال‌های «پیر»، «یک جفت دست مطمئن» برای حفاظت از حزب را ترجیح می‌دهند، از نهضت اخلاقی که ممکن است سندرز به راه اندازد هراس دارند-از جمله بهداشت و حقوق بشر و به همان اندازه خاورمیانه. پس بهتر است از مواجهه با اسرائیل نیز اجتناب شود و این سیاست هیلاری کلینتون بود، غیر از این است؟ و به همین شکل بود که سندرز از ریل انتخابات ریاست جمهوری پیشین خارج شد و در نهایت از هوادارانش در حالی که فریاد می‌زدند: «نه! نه! نه!» درخواست کرد رأی خود را به هیلاری اختصاص دهند.
انتهای پیام/341
