به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهیدان «ذوالفقار حیدری‌بفروئی»، «عبدالصاحب زارع ده‌آبادی»، «حسن دهستانی بافقی»، شهدایی هستند که در دومین روز از تیرماه به شهادت رسیدند.
شهید «ذوالفقار حیدری‌بفروئی»، در یازدهم آذر 1338، در روستای بفروئیه از توابع شهرستان میبد به دنیا آمد. پدرش احمد، كشاورز بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره كارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. سال 1364 ازدواج كرد و صاحب یك پسر شد.
شهید، سخت‌کوش و پاک‌نهاد بود. یک‌بار در دوران دانشجویی به علت طراحی یک لوستر تزیینی که بعدها در مسجد دانشکده نصب شد به عنوان مخترع جوان مورد تشویق قرار گرفت. او اهل پشتكار، درس‌خوان و با استعداد بود. به رسته توپخانه رفت و پس از طی دوره مقدماتی رسته ی توپخانه، در اصفهان به لشکر ٩۲ زرهی اهواز منتقل شد و در توپخانه لشکری در سمت فرمانده آتشبار خدمت می‌کرد.
شهید بزرگوار، به عنوان ستوان دوم ارتش در جبهه حضور یافت. دوم تیر 1366، با سمت مسئول توپخانه در كوشك بر اثر اصابت تركش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرازی از وصیت نامه شهید:
همسرم! مراقب خودت و فرزندم باش و او را آن طور كه اسلام توصیه كرده بزرگ كن و خودت نیز زینب وار زندگی كن و اسلام و امام را از یاد مبر.
خاطره ای از دوست شهید:
کریمی می‌گوید: یادم هست که در زمان دانشجویی، ذوالفقار حیدری از جمله معدود کسانی بود که به علت دارا بودن تخصص الکترونیک، در ورطه تحقیقات علمی نیز وارد شد. گفتنی است در آن سال‌ها با اوج‌گیری جنگ تحمیلی، جهاد خودکفایی در تمام سازمان‌های علمی پژوهشی کشور شکل گرفته بود. علاوه بر تجهیز آزمایشگاهی برای تحقیق پیرامون لیزر، یکی از اولین اقداماتی که شهید در آن ایام انجام داد، ساختن لوستر ابتکاری بزرگی بود که آیه و ان یکاد بر آن حک شده و با ساده‌ترین امکانات به طرز زیبایی تهیه و در سقف مسجد دانشکده نصب شد و با نور خود در محافل یاد خدا، پرتوافشانی می‌کرد.
او هم چنین سایر دوستان را ترغیب می‌نمود که در حکاکی آیه مربوط در لوستر مشارکت داشته و از این طریق این اقدام را همگانی کرده بود. سوالی در ذهنم بود که چرا شهید در آن زمان به ساختن لوستر اقدام کرد؟ اما وقتی پس از 24 سال در 6 آذر سال جاری توفیق زیارت خانواده شهید در روستای بفروئیه شهرستان میبد حاصل شد جواب سوال خود را یافتم. در این هنگام بود که از زبان همرزم شهید، جناب زارعی شنیدم که هر وقت فرصت کوتاهی برای مرخصی چند روزه دست می‌داد، ایشان که هم ولایتی شهید بود، وقتی در خلال آن به دیدار شهید می‌رفت، ابتدا به مسجد فاطمیه روستا مراجعه می‌کرد و اگر وی را در مسجد نمی‌یافت، پس از آن به خانه ایشان مراجعه می‌کرد.
این عادت نیکوی شهید بیانگر علاقه شدید وی به خدا و خانه او بود که از هر فرصتی برای ذکر نام و خدمت به خانه او سود می‌جست. به حق خدا شکارچی دل‌باختگان راه خود است. این تداعی همان حماسه‌ای است که برای سید و سالار شهیدان در کربلا رقم خورد. چه مزدی بالاتر از شهادت در راه خدا، برای مردان طالب خدا.
شهید «شهید حسن دهستانی‌بافقی»، در هفدهم فروردین 1339، در شهرستان بافق به دنیا آمد. پدرش حسینعلی، كارگر ذوب‌آهن بود و مادرش ام لیلی نام داشت.
تا پایان دوره متوسطه در رشته فنی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش به جبهه رفت. دوم تیر 1360، در كرخه بر اثر اصابت تركش گلوله توپ به دست، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده عبدالله زادگاهش قرار دارد.
فرازی از وصیت نامه:
خواهر گرامی شما را به نمونه هایی چون زینب (س) و فاطمه (س) سفارش می کنم و امیدوارم زن خوبی برای شوهر خود و مادری فداکار برای فرزندانتان باشید و از نماز و حجاب اسلامی غافل نشوید.
شهید «عبدالصاحب زارع ده‌آبادی»، در پنجم آبان 1344، در محله ده‌آباد از توابع شهرستان میبد به دنیا آمد. پدرش محمد، كشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا سوم ابتدایی درس خواند. خیاط بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت.
شهید بزرگ، در دوم تیر 1365، با سمت تك‌تیرانداز در مامك‌آباد پیرانشهر، بر اثر انفجار مواد منفجره و اصابت تركش آرپی‌جی به دست، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
انتهای پیام/
