به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، آئین رونمایی از کتاب " ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس " با حضور غلامرضا کافی، نویسنده اثر، مصطفی محدثی خراسانی، رضا اسماعیلی، فیروز زنوزی جلالی، قادر طراوت پور، محمدقاسم فروغی جهرمی، حسین قرائی، ربیعی در محل خبرگزاری فارس برگزار شد.
** اگر انقلابی نبود جنگ هم نبود
در ادامه این مراسم، فیروز زنوزی جلالی، نویسنده و منتقد ادبی بیان داشت: مطلبی که آقای اسماعیلی در ارتباط با ادبیات داستانی گفتند، صادق است؛ یعنی یک موج احساسی صرف که کارها بیشتر سر به شعار میزند، وجود دارد.
وی با طبیعی شمردن این موج ادامه داد: این نسل پازل این موج بود شور و شوق زیاد داشتند و زیاد آموخته نبودند، اما بعد از آن بلافاصله ادبیات داستانی انقلاب ما هم در ادبیات دفاع مقدس جوش خورد و جنگ شروع شد که این ادبیات را نیز ادامه ادبیات انقلاب میبینیم.
زنوزی جلالی اضافه کرد: به لحاظ زیرساخت اجتماعی نیز شاید بتوان گفت که اگر انقلابی نبود جنگ هم نبود.
** کافی شاعر ترکیب ساز است
قارد طراوت پور شاعر دیگری که در پشت تریبون قرار گرفت و با اشاره به آَنایی خود با دکتر کافی، اظهار داشت: آشنایی من با دکتر کافی به سال 76 و قبولی من در دانشگاه بر می گردد. ان زمان من در مقطع کارشناسی و وی در مقطه کارشناسی ارشد رد حال تحصیل بود. استاد کافی در همان زمان محفل شعری را در جهاد دانشگاهی برپا می کرد که طیف های گوناگون اندیشهای در ان حضور می یافتند.
وی افزود: شخصیت وی به گونهای بود که همه را به خود جذب می کرد و این محفل که بعدهها به انجمن تبدیل شد، شاعران بسیاری را تربیت کرد.
طراوتپور با اشاره به پروانه نجاتی همسر کافی تصریح کرد: همسر استاد کافی از شاعران بزرگ انقلابی است که با خواندن آثار وی میتوان گفت، گویی وی هیچ وقت آثار کافی را نخوانده است و از تازگی برخوردار است.
وی ادامه داد: کافی شاعر ترکیب ساز است، که در اکثر شعرهای وی به چشم می خورد. این در حالی است که هیچ کدام از این ترکیب ها در شعر همسر وی دیده نمی شود.
طراوتپور در انتها غزلی در خصوص حضرت محمد (ص) قرائت کرد.
* * شعر انقلاب در یک پیچ تاریخی قرار گرفته است
محدثی خراسانی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه "جهان امروز در یک پیچ تاریخی قرار گرفته است" اظهار داشت: امروز، این تعبیر برای شعر انقلاب نیز مصداق دارد و شعر انقلاب در یک پیچ تاریخی قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه پیروزی انقلاب اسلامی در برههای اتفاق افتاد، که شعر فارسی از دهههای قبل دچار تحول بنیادی شده بود، افزود: این تحول بینادی با ظهور نیما و شعر نمایی آغاز شد و تمام دستاوردهای شعر فارسی پس از نیما، قوام یافته و قابل مصرف شد و به شکل ایده آل در این برهه زمانی توانست، تجربه کند.
محدثی خراسانی تصریح کرد: تمام تجربیاتی که پس از نیما اتفاق افتاد، زمینه انقلاب اسلامی و تجدید حیاتی که شعر فارسی پیدا کرد و ترمیم گسست هایی که با پیشینه پیدا کرده بود را در این پیج تاریخی همراه با دستاورهای فرمی که شعر فارسی توانسته از نیما پیدا کند اضافه کنیم.
این شاعر برجسته انقلابی خاطر نشان کرد: از قرنهای گذشته شعر فارسی تا ادبیات مشروطه و انقلاب اسلامی، بیشتر سروده ایم و به تولید اثر پرداختهایم و کمتر به نقد ان توجه داشتهایم.
وی بیان کرد: در نقد ادبی کهن کتابی با عنوان "چهار مقاله عروضی" داریم که امرزو نیز در دانشگاه ها و در نقد ادبی به این کتاب استناد می شود. پس از انقلاب نیز نسبت به تولید آثاری که در این حوزه داشتیم، کم کار شده است.
محدثی خراسانی ادامه داد: یکی از دلایل این است که، در افراد کمی روحیهی نقد و پژوهش و ذوق ادبی یک جا جمع می شود و تا وقتی که این ویژگی ها در یک فرد نباشد، کار شایسته ای نیز صورت نمی گیرد. یکی از کسانی که دارای این دو وجه است دکتر شفیعی کدکنی است که کار نقد را نیز به خوبی انجام می دهد. از دیگر افراد نیز می توانیم به قیصر امین پور، حسن حسینی و امروز نیز به آقای کافی اشاره کنیم.
وی با اشاره به کتاب نقد پژوهش انقلاب و دفاع مقدس، ادامه داد: کافی در این کتاب، در واقع کار چند کتاب را انجام داده است که در نهایت دارای حسن ونقایصی است.
سراینده کتاب، "سلوک باران" اضافه کرد: بحث شعر انقلاب و دفاع مقدس، با وجو یگانه بودن، می تواند موضوع بحث یک تحقیق قرار گیرد. اما کار بزرگی که کافی در این کتاب انجام داده این است که کل ادبیات انقلاب اسلامی را به طور یکجا مورد تحقیق قرار داده اشت که ترسیم کننده یک افق و دادن انگیزه و توان به جوان ترها است.
محدثی خراسانی با باین اینکه برای نقد ادبیات و شعر فارسی، باید منتقد اشراف کامل بر موضوع داشته باشد، خاطر نشان کرد: کافی خود شاعر است و همنشین شاعران انقلاب اسلامی نیز بوده است، همین موجب شده که بر موضوع تسلط کافی را داشته باشد.
وی اظهار کرد: موضوعی که به آن اشاره نشده باشد، چه در حوزه غالب و چه در مضامین کم است و این امر حکایت از تجربه عمیق و جامع نگریستن وی دارد که به دور از حب و بغض به ان پرداخته است.
انتهای پیام/
