به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، عشق شهادت از کودکی در دلش موج میزد و سخن او همیشه این بود که تا زمانی که زیر پرچم ولایت باشیم همیشه پرچم ما در جهان پیروز است.
او در گزیدهای از وصیتنامهاش میگوید: خدایا من خسته و شکستهام و آرزویی جز شهادت ندارم؛ از عالم و عالمیان میگریزم و به سوی تو میآیم؛ تو مرا در رحمت خود سکنی ده. خدایا توفیق دل بریدن از همه کس و همه چیز را به من اعطا فرما تا در راه رضای تو گام بردارم و در راه رضای تو به شهادت برسم.
دفاع مقدس ما طرحی از همان عاشورا است یعنی همانگونه که واقعه حماسه عاشورا توانست بعد از گذشت بیش از 1400 سال همچنان در قلبها زنده بماند؛ این عرصه مقدس و ارزشمند دفاع مقدس نیز برگرفته از قیام عاشورا است که میتواند در قلبها باقی بماند. حال میخواهم با گریزی به زندگی شهید مدافع حرم محمودآباد از حال و هوای شهدا در ایام سوگواری ابا عبدالله بنویسم.
«حسن خانزاده» پدر شهید «اسماعیل خانزاده» اولین شهید مدافع حرم شهرستان محمودآباد در گفتوگو با خبرنگار دفاع پرس ضمن عرض تسلیت به مناسبت عزاداری سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) از حال و هوای پسر شهیدش در ماه محرم میگوید: شهید اسماعیل هیئتی در روستای زنگیکلا مدیریت کرده با نام هیئت منتظران مهدی و در ۱۰ روز اول محرم هر شب در حسینه محل، عزاداری باشکوهی از اقشار مردم برگزار میکردند.
وی در تعریف اخلاق و شخصیت شهید مدافع حرم اینگونه گفت: در روز عاشورا شهید اسماعیل عادت داشت زمانیکه از چند محل دستههای عزاداران حسینی به امامزاده محل ما میرسیدند؛ او با شیلنگ آب به استقبال عزاداران حسینی رفته و پاهای این بزرگواران حسینی را میشست.
پدر این شهید مدافع حرم در ادامه گفت: بعد از شهادت پسرم رسم و نذر پسرم را به جا میآورم تا غصه پر قصه نذر پسر همچنان همانند راهش ادامه یابد.
خانزاده با بیان اینکه روزهای عاشورا هیئت عزاداری شهید اسماعیل که جمعی از جوانان محل آن را تشکیل میشد؛ اعلام ادامه عزاداری را در دهه دوم محرم به مردم محلهای اطراف میدادند، تصریح کرد: برنامه دهه دوم محرم شهید اسماعیل و دوستانش برگزاری مراسمات و آوردن سخنرانان مذهبی بود تا عزاداری باشکوهی انجام شود.
وی خاطرنشان کرد: هیئت منتظران مهدی همچنان به عشق شهید اسماعیل بعد از شهادتش و با یاد او مراسمات را برگزار میکنند.
پدر شهید خانزاده با اشاره به اینکه شهید عضو رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بودند، افزود: ایشان به مدت ۱۰ سال در تیپ امامت چالوس خدمت کردند و بعد از آن به سپاه کربلا استان مازندران منتقل شده و بعد از یک سال در لشکر ۲۵ کربلا حضور یافتند.
وی با یادآوری آن روزها و حال و هوای اعزام پسر شهیدش به سوریه اظهار کرد: شهید اسماعیل با من و مادرش حرفی در مورد اعزام به سوریه نزد اما به همسر و خواهرش در مورد تصمیمش گفته بود و در نهایت خواهر شهید اسماعیل نزد ما آمد و ما در جریان تصمیم پسرم قرار گرفتیم.
خانزاده ادامه داد: شهید اسماعیل رو صدا کردم و گفتم شما قرار است برای ماموریت بروید؛ شهید نیز در پاسخ به من گفت که برای دفاع از حریم ولایت باید بروم اما متوجه شد که فضای درونی من و مادرش برای رفتن او مناسب نیست.
پدر این شهید مدافع حرم با بیان اینکه زمان اعزام شهید اسماعیل اربعین سال ۹۴ بود، خاطرنشان کرد: وقتی شهید از حال درونی من و مادرش معطل شد به اجبار ما را راهی کربلا و زیارت امام حسین کرد و بعد از ۴ روز خود عازم سوریه شد و ما در زمان رفتن ایشان حضور نداشتیم.
خانزاده از اردات قلبی شهید اسماعیل به حضرت رقیه (س) میگوید: او همه سال بعد از گذشت سومین روز از عاشورا در منزل خود روضهخوانی حضرت رقیه را برگزار میکرد؛ لحظهای که برای اعزام آماده شد به همسر خود وصیت کرد که فاطمه منتظر زنده آمدن من نباش و سفارش میکنم بعد از شهادت من روضهخوانی حضرت رقیه را در منزل من تعطیل نکنید.
وی گفت: ما نیز بعد از شهادت ایشان روضه را هر ساله در منزل ایشان برگزار میکنیم.
پدر شهید در ادامه از مطلع شدن شهادت شهید اینگونه توضیح داد: دو شب قبل از اینکه از سپاه به من اطلاع داده شود، در عالم خواب شهادت پسرم را دیدم و بعد از ۲ روز خبر شهادت به ما رسید.
خانزاده در پایان از شهید اسماعیل میگوید: ایشان شهادت تا زندگی؛ شهادت را بیشتر دوست میداشت و این را در وصیتنامه خویش عنوان کرده است.
خاطرنشان میشود، شهید مدافع حرم اسماعیل خانزاده متولد ۱۹ شهریور ۱۳۶۳ بودند و در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۹۴ روز شهادت این شهید بزرگوار در شهر حلب سوریه بود و از ایشان یک فرزند با نام نرگس به یادگار مانده است.
گزارش: بهناز مقدس
انتهای پیام/