به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس خلاصه‌ای از زندگی شهید «رسول جمشیدی» را از نظر می‌گذرانیم.
زندگی‌نامه شهید:
شهید ستوانیاریکم خلبان «رسول جمشیدی» فرزند «غلامرضا» در تاریخ هفت آذر 1332 در خانواده ای باتقوا در «بندر انزلی» متولد شد. پس از سپری کردن دوران شیرین طفولیت راهی مدرسه شد.
مجبور شد تحصیل را که تا کلاس دهم ادامه داده بود، ترک کرده و به کار مشغول شود. از آنجا که علاقه زیادی به خلبانی داشت در شهریور ۱۳۵۲ به این شغل کشانده شد و به استخدام هوانیروز درآمد. بعد از گذشت دو سال یعنی در سال ۱۳۵۴دوره خلبانی هلیکوپتر (جت رنجر) را با موفقیت به پایان رساند و با درجه ستوانیار سومی کار خود را در هوانیروز به عنوان خلبان آغاز نمود. در سال ۱۳۵۸ به درجه ستوانیار دومی نائل آمد.
در سال 1359 با اهتمام به سنت حسنه ازدواج با دختری از خانواده محترم تشکیل خانواده داد و زندگی نوینی را آغاز نمود. با اینکه بیش از مدت کوتاهی نتوانست با همسر مهربان و غمخوارش زندگی نماید ولی در طول همین مدت کوتاه با توجه به ناملایمات فراوان، زندگی او پر از خاطرات شیرین بود و هرگز لبخند از لبان او دور نمی شد، حاصل این ازدواج پر خیر و برکت دختری به نامه «معصومه» بود که بعد از شهادت پدر به دنیا آمد.
امیدوار بود، حق طلب بود، خدا و انقلاب و اسلام را خوب می شناخت. در حین انقلاب و بعد از آن از خود گذشتگی فراوانی نشان می داد. او عاشق حسین(علیه السلام) بود و عاشق شهادت در راه رضای خدا.
وی در باختران خدمت می کرد، اعمال عبادی خود را به خوبی انجام می داد و به مسائل اسلامی توجه خاصی داشت و اغلب اوقات را بعد از خواندن نماز به دعا و قران می پرداخت.
این شهید عزیز به مهربانی و رعایت ادب، شهره بود. توجه خاصي به نماز داشت و اغلب اوقات خود را در تنهایی به ارتباط با معبود خویش مي‌گذراند. او به فرایض دینی و مذهبی عشق می ورزید و در این مورد هیچ گونه غفلتی را جایز نمی دانست.
از همان ابتدا به مکتب و فداکاری و رشادت امام حسین(علیه السلام) عشق می ورزید و آرزو داشت در آن زمان در کنار امام خود در راه حق شهید می شد. وی در انجمن های دینی و مذهبی شرکت گسترده داشت.
با شروع جنگ تحمیلی عراق بر ایران مسئولیت خود را بیشتر یافت و معتقد بود هرکس نمی تواند شهید بشود و شهادت، سعادت می خواهد.
وی چندین بار به خاطر لیاقت و شجاعت به مأموریت کردستان برای رفع تجاوزات مزدوران آمریکا، گروهک های کومله و دمکرات رفت و در جبهه های مختلف نیز انجام وظیفه کرد. او به عنوان یک مسلمان مؤمن و متعهد به انقلاب، شب و روز کوشید و هیچگاه عقب ننشست. توصیه او به همه افراد خانواده این بود که امام (قدس سره) را تنها نگذارید و پشتیبان مقام رهبری باشید و کمک به رزمندگان را فراموش نکنید.
رسول به مانند دیگر رهروان کربلای حسین(علیه السلام) در این مسیر گام برداشت. او شهادت را فوزی عظیم می دانست و از اینکه در راه خدا و انقلاب به درجه شهادت برسد خوشحال بود. وی ماه ها و هفته ها در جبهه ها با مسئولیت خطیر نگهبانی برای حفاظت از دستاوردهای انقلاب تلاش کرد.
سرانجام این خلبان دلاور هوانیروز ارتش، در حین انجام ماموریت در منطقه «دال پری» از توابع «آبدانان» به منظور دفاع از آرمان های جمهوری اسلامی و انجام وظیفه، مورد هدف خودفروختگان آمریکایی قرار گرفت و به آن سعادت ابدی که بدان اعتقاد داشت رسید و در تاریخ 10/8/1360 به درجه رفیع شهادت نائل آمد. وی راه آسان رسیدن به معبود را پیدا نمود و دشواری راه خون بار خویش را برعهده ما گذاشت. پیکر پاک و مطهر این شهید سرافراز پس از تشییع توسط مردم شهیدپرور و قدرشناس در گلزار شهدای زادگاهش در خانه ابدی آرام گرفت.
انتهای پیام/
