به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهیده «زهرا صالحی» در سال 1351 در شهرستان میانه دیده به جهان گشود. این بانوی شهیده پس از طی کردن دوران کودکی و نوجوانی، حین تحصیل در دبیرستان و هنگام بمباران مدرسه زینبیه شهرستان میانه در 12 بهمن‌ماه 1365 به شهادت رسید.
خاطرات، مادر شهید:
روز حادثه هر چه کردم حریفش نشدم، پا در یک کفش کرده بود که جشن داریم و باید بروم که اگر نروم چنین و چنان می‌شود و با دوستانم قرار گذاشته‌ایم. خلاصه حریفش نشدم و او رفت. زهرا رفت و خبر شهادتش به خانه آمد، نمی‌توانستم قبول کنم که زهرا رفته است.
او با عشق ائمه رشد یافت تا به دبیرستان رفت و از همان‌جا هم به آسمان پر کشید. مادرش می‌گوید در تشییع جنازه‌اش نبودم، پسرم و دامادم برای پیدا کردنش رفتند و او را نیافتند.
همسایه‌ها می‌گفتند او را دیدیم که ترکش به پایش خورده است، می‌گفت تشنه‌ام ولی ما نمی‌توانستیم به او آب بدهیم. خودمان نتوانستیم او را تشییع کنیم. نمی‌دانم مزاری که اسم دخترم را روی آن نوشته‌اند واقعا مزار اوست یا نه؟ بعد از شهادتش روزی خواب دیدم که چند خانم به طرف من آمدند و از من خواستند با آن بروم که به طرف مزار شهدا رفتیم.
ناگهان بالای مزار خودش، او را دیدم که لباس مدرسه به تن داشت و پرچم سفیدی در دستش بود. کمی مرا نگاه کرد و گفت باید بروم. پس از آن خواب مطمئن شدم که مزار زهرا است.
زهرا چند روز قبل از شهادتش به من گفت من پائیز آینده را نخواهم دید.
انتهای پیام/
