گروه استانهای دفاعپرس – موسیالرضا عبداللهی؛ در سیره عملی شهدا، مبارزان و رزمندگان دوران انقلاب، دفاع مقدس و مدافعان حرم، شناخت شیوهها، رفتارهای سیاسی و عملکرد آنها به عنوان الگوهای سعادت و کامیابی باید مورد توجه قرار گیرد. آنها همواره سه اصل را جزو کلید واژههای رفتاری خود مد نظر داشتند و خود را مکلف به عاملیّت آن کرده بودند تا در موضعگیریها، برداشتها و تصمیمگیریها دچار اشتباه نشوند.
اولین نکتهای که در رفتار شهدا و رزمندگان نمود عینی داشت موضعگیری آنها بر محور الگوی رفتاری ائمه اطهار و موضعگیری سیاسی آنان و امامین انقلاب بود. اعلام مخالفت با جریانهای باطل و یا دفاع از حقطلبان بر محوریّت الگوگیری از آن بوده و هیچگاه نسبت به مسائل سیاسی جامعه بیتفاوت و بیاعتنا نبودهاند. آنها پس از شنیدن فرامین امامین انقلاب نسبت به رفتارها و گفتارهای آنان تمکین داشته و کوچکترین انحرافی از آن مواضع را بر خود حرام میشمردند. شهدا در دوران حیات خود از طریق دیدارهای حضوری و یا مکتوب مواضع و دغدغههای خود را نسبت به انقلاب و مسائل اجتماعی به مسئولین اعلام میکردند. آنها در این مسیر با هر کسی که با مواضع ولیفقیه همراه بود ارتباط داشتند و با هر کس که بر آن صراط نبود قطع ارتباط میکردند هر چند این افراد از نزدیکان آنها بودند و باید گفت ولایتفقیه خط قرمز شهدا بوده و هست.
دومین اصلی که شهدا مقید به اجرای آن بودند، مبارزه سیاسی بود، نه بازی سیاسی. آنها خود را مکلف میدانستند تا برای نفی ظالم و احقاق حق چه از طریق نظامی و چه از طریق فرهنگی و سیاسی به مبارزه برخیزند که بدون شک شهادت جمع کثیری از اقشار مختلف مردم در جریان پیروزی انقلاب، ترور، دفاع مقدس و دفاع از حرم گواه این موضوع است.
تأسی شهدا به سیره نبوی (ص) در جنگ با کفار، مقابله با تحریمهای اقتصادی، سازندگی و رفع خرابیها و همچنین الگو گرفتن از منش امیرالمومنین (ع)، حماسه عاشورا و مبارزات ائمه اطهار دلیلی بر تصدیق آشکار مبارزات آنهاست. شهدا به دلیل برخورداری از بصیرت نسبت به وقایع و تحولات پیرامون خود بینش عمیقی داشتند و همین امر باعث میشد تا آنها در جهت روشنگری جامعه گام بردارند اما چون از زمان جلوتر بودند جامعه پذیرش بیان حقایق را نداشت و در این مسیر با بیمهرهایی مواجه میشدند اما آنها با ثبات قدم در مسیر ولایت گام بر میداشتند.
سومین محور اساسی در جریانشناسی سیاسی و رفتار عملی شهدا این است که خود را به خدمت ولیفقیه زمانه و امام انقلاب در آورده بودند تا یاریگر انقلاب در استقرار نظام سیاسی اسلامی که در دوران صدر اسلام و بعد از آن زمان بسیار محدودی را شامل میشد، باشند. آنها از این طریق ضمن جلوگیری از غفلت مردم با فتنه جریان باطل مقابله میکردند تا امام جامعه بتواند مقدمات تحقق حکومت مهدوی را فراهم سازد.
حضرت آیتالله خامنهای در هفتم مرداد ۱۳۶۱ در جمع روحانیون میفرمایند: «امروز ما در دنیای اسلام مکلفیم که همین هوشیاری، توجه، دشمنشناسی و تکلیفشناسی را به اعلا درجه ممکن برای امت اسلام، جهان اسلام و ملت خودمان تدارک ببینیم.» شهدا و رزمندگان در مسیر جریانشناسی سیاسی، برای جلوگیری از انحراف در اصول و مبانی انقلاب از این گفتار آموخته بودند که شناخت دشمن و آگاهی از جایگاه او جزو ضروریات عقلی است و نباید از آن غافل شد و یا بیتفاوت بود.
همچنین آنها آموخته بودند که دنیا عرصه کارزار حق و باطل است و اگر در این مسیر دچار اشتباه شوند امکان تشخیص حق و باطل مشکل خواهد شد. آنها آموختند برای اینکه بتوانند با دشمن مقابله کنند باید عزم خود را جزم کنند و با بهرهگیری از تکنولوژی و علم روز قدم در مسیر مبارزه بگذارند، زیرا اگر غیر از این باشد عملشان اثرگذار نخواهد بود.
انتهای پیام/