گروه استان‌های دفاع‌پرس – امیر سرتیپ دوم ستاد «محمدکاظم تارخ» فرمانده پیشین ارشد ارتش در شمالشرق؛ منطقه عملیاتی جنوب در مسیر جاده آبادان به اروندکنار در ساحل شرقی و غربی رودخانه اروندرود از ابتدای جنگ تقریبا مسکوت مانده و تنها آتش‌های پراکنده از دو طرف در آن اجرا می‌گردید .
عدم موفقیت کامل در منطقه شرق دجله برای دستیابی به محورهای منتهی به بصره و تهدید و تصرف این شهر توسط نیروهای ایرانی، نظر کارشناسان را به سمت استفاده از منطقه اروند کنار و شهر فاو جهت تهدید بصره از جنوب متمایل نمود، ولی موانع بزرگی مانند رودخانه اروند با جزر و مدهای بسیار شدید و کمبود وسایل و تجهیزات عبور از رودخانه و نیاز به عبور دادن حجم بسیار بالای تجهیزات از این رودخانه و احتمال پذیرش تلفات و ضایعات سنگین، باعث گردید تا بدست آوردن راهی مناسب برای اجرای عملیات زمان قابل توجهی را به خود اختصاص دهد.
سرانجام عملیات والفجر ۸ در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۶۴با رمز یا فاطمه زهرا (س) در سه محور کوشک، شلمچه و فاو طراحی و اجرا گردید. محور نخست در منطقه اروندکنار جهت تصرف شهر فاو و حرکت از جاده ابوالخصیب به طرف بصره به عنوان تک اصلی در این محور نیروهای غواص و قایق‌سوار به عنوان خط‌شکن به دشمن یورش برده و نیروهای پشتیبانی ارتش جمهوری اسلامی ایران شامل یگان‌های نصب پل، قرارگاه رعد نیروی هوایی و قرارگاه هوانیروز به همراه بیش از ۵۰ گردان توپخانه قریب به ۱۰۰۰ گلوله توپ، آتشی را بر روی دشمن اجرا نمودند که در طول ۸ سال دفاع مقدس بی‌سابقه بوده است که در پشتیبانی محور فاو قرار داشتند.
در محور دوم در منطقه شلمچه تک پشتیبانی توسط ارتش با لشکرهای ۷۷ خراسان و ۲۱ آذربایجان و تیپ ۵۵ هوابرد ارتش و در محور سوم در کوشک در امتداد ۵۰ کیلومتری خط جبهه با لشکرهای ۸۱، ۹۲ و ۳۰ که بیش از ۵ لشکر نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود در واقع یک تک پشتیبانی مهم و عملیات انتحاری بسیار بزرگ را به نمایش گذاشتند.
عملیاتی که هرچند نتوانست به تصرف خطوطی از دشمن منجر گردد ولی به استناد مدارک زیر موفق شد ضمن به اشتباه انداختن عراق در تشخیص محل تک اصلی در آغاز عملیات، بار سنگین پاتک‌های عراقی را در روزهای اولیه موفقیت عملیات در منطقه اروندکنار و فاو عراق کاهش داده و موجب شود که نیروهای ایرانی بتوانند سرپل تصرفی خود را در منطقه بین اروندکنار و خورعبدالله تثبیت نمایند.
یکی از مسئولین توجیه سیاسی ارتش عراق در چهاردهم بهمن ۱۳۶۴ کمتر از یک هفته قبل از شروع عملیات والفجر ۸ طی مصاحبه‌ای در پاسخ به خبرنگار رادیوی منت کارلو اظهار داشت: حمله اصلی ایرانی‌ها به منظور قطع جاده بصره بغداد و ایجاد شکاف بین سپاه‌های ۴ و ۶ در منطقه هورالهویزه صورت خواهد گرفت.
یکی از مسئولین اطلاعاتی ستاد کل ارتش عراق چند روز قبل از شروع عملیات والفجر ۸ در بازدید از جبهه‌ی فاو و در جمع فرماندهان عراقی اظهار کرد: در منطقه غرب اروند تهدیدی از سوی ایران وجود ندارد، لذا ممکن است تعدادی یگان علاوه بر آنچه تا کنون از این منطقه برداشت شده است از منطقه به سپاه ششم در شرق دجله اختصاص یابد.
سرلشکر ماهر عبدالرشید فرمانده سپاه ۲ عراق مستقر در جبهه شرق بصره حتی در ۲۶ بهمن ۱۳۶۴ یعنی یک هفته بعد از عملیات والفجر ۸ و اشغال شهر فاو عراق اظهار داشته است، تک اصلی نیروهای ایرانی در روزهای آینده در منطقه هورالهویزه انجام خواهد شد ولذا از ارسال و اعزام نیرو به منطقه فاو جلوگیری می‌کند.
اطلاعات بدست آمده از اسرای عراقی عملیات والفجر ۸ نیز این مطلب را تاکید می‌کند که ارتش عراق استعداد قابل توجهی از یگان‌های خود را تا شروع عملیات والفجر ۸ از جبهه فاو که به مسئولیت سپاه هفتم ارتش عراق اداره می‌گردید برداشت و به شرط بصره جهت تقویت خطوط دفاعی این منطقه اعزام گردیده بود.
نتایج عملیات:
در محورهای پشتیبانی، هدف‌های زمینی تأمین نگردید ولی اهداف کلی که موفقیت تک اصلی بود به طور کلی بدست آمد.
حدود ۳۰ کیلومتر مربع از خاک میهن اسلامی و حدود ۷۷۰ کیلومتر از خاک عراق آزاد شد و ارتباط عراق با آب‌های آزاد قطع گردید. شهر فاو آزاد شد و اسکله‌های فاو به تصرف درآمد و نیروهای ایرانی در ۲۰ کیلومتری بندر ام‌القصر مستقر شدند.
۱۷ هزار نفر کشته، ۲۵ هزار نفر زخمی و ۲ هزار و پانصد نفر اسیر، تلفات انسانی نیروهای عراق در والفجر ۸ بود که تعداد قابل توجهی از افسران ارشد عراقی جزء این نفرات بودند.
انهدام ۶۰۰ دستگاه تانک و نفربر، ۵۰۰ دستگاه خودرو، ۱۵۰ عراده توپ صحرایی، ۳۰۰ قبضه خمپاره‌انداز، ۵۰ قبضه توپ ضد هوایی، ۳۰ فروند ناوچه جنگی، ۱۰ فروند لنج شناور، ۷۰ فروند هواپیما و ۱۰ فروند بالگرد ازجمله ضایعات عراق بود.
آمار غنائم نیز شامل ۱۲۰ دستگاه تانک و نفربر، ۱۷۰ قبضه توپ ضد هوایی، ۲۰۰ قبضه خمپاره‌انداز و ۲۰ عراده توپ صحرایی، به همراه مقادیر زیادی وسایل مخابراتی و تجهیزات نظامی و رادارهای مختلف بود.
انتهای پیام/
