به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس، طبق بیانیه رسمی 4 روز قبل عربستان، میتوان گفت عملیات «توفان قاطعیت» متوقف و عملیات«بازگرداندن امید» جایگزین آن شده است، هرچند آنچه عملا تغییر کرده نام عملیات است و اوضاع سیاسی و میدانی تغییری نکرده است؛ هنوز مذاکرات آغاز نشده است، خبری از طرح کشور عمان نیست، حملات هوایی همچنان ادامه دارد، درگیریهای زمینی هم شدید است و نیروهای الحوثیها پیشروی میکنند و مراکز جدیدی را در جنوب تحت کنترل خود درآوردهاند.
تبدیل شدن توفان قاطعیت به «بازگرداندن امید» به معنی خاتمه ائتلاف عربی- اسلامی است و عربستان باید به تنهایی بار عملیات دوم را بر دوش بکشد. عربستان تصمیم گرفت عملیات توفان قاطعیت را به صورت حملات هوایی فشرده و با مشارکت بیش از 185 جنگنده اجرا کند تا مانع از پیشروی الحوثیها و همپیمانانش شود.
شاید علل تعلل برخی کشورهای عضو ائتلاف در اینکه مشارکت «سمبلیک» هواییشان به حمله زمینی کشیده شود باعث شده است مقامات عربستان اقدام به«شکستن» ساختار ائتلاف عملیات توفان قاطعیت کنند و وارد مرحله جدید یعنی «بازگشت امید» شوند و این بدان معنی است که رسما و از نظر قانونی کشورهای شرکتکننده در توفان قاطعیت هر وقت بخواهند میتوانند کنار بکشند. ظاهرا رفتن به مرحله دوم عملیات، کشورهایی همچون اردن، مصر، پاکستان و ترکیه را از ادامه مشارکت در این ائتلاف معاف کند و مانع از وقوع جنگ زمینی شود و اینها روشنکننده اظهارات سرهنگ احمد عسیری، سخنگوی ارتش عربستان مبنی بر عدم اعلام هرگونه مشارکت کشورها در مرحله بعدی عملیات است.
شاید این امر برای جلوگیری از آثار مترتب بر آن بویژه از بعد مالی است چون «بازگرداندن امید» به یمنیها آنطور که از آن درک میشود به معنی تعهد چند صد میلیارد دلاری برای چندین سال بازسازی یمن و خارج کردن این کشور از فهرست فقیرترین مردم کشورهای جهان است. مقامات عربستان میخواستند با به راه انداختن عملیات هوایی، این پیام را به ایرانیها و همپیمانانشان در یمن و احتمالا در سایر نقاط خاورمیانه بدهند که با مقامات قبلی در مردد شدن در توسل به گزینه نظامی کلا متفاوت هستند. هرچند این پیام رسید ولی طولانی شدن حملات هوایی، بسیاری از آثار آن را کاهش داد و به همین خاطر بسیاری از ناظران معتقدند تنها 2 روز حمله هوایی برای ایجاد «رعب و وحشت» کفایت میکرده و نیازی به اینکه عربستان وارد جنگی طولانی شود، نبوده است. بحران یمن، به مرور زمان، در وهله اول برای عربستان و در وهله دوم برای آمریکا و همپیمانانش «بحرانآفرین» است؛ بحرانهایی که روزبهروز شدت خواهند یافت و نتیجه مدنظر عملیات نظامی را به تاخیر خواهند انداخت.
در این باره در قبال عربستان باید گفت تعلل همپیمانان مورد اعتماد ریاض برای پیوستن به جنگ زمینی نه تنها ناامیدکننده بود بلکه بیانگر ارزیابی نادرست ریاض از میزان سرسپردگی این کشورها و ناسپاسیشان در قبال حمایتهای مالی و سیاسی چندینساله عربستان است. مهمتر از همه اینها اینکه برخی از همین همپیمانان اختلافهایشان با عربستان چه به خاطر فشارهای ریاض یا به خاطر ورود به عملیات توفان قاطعیت که اکثرا بدون رایزنی با این کشورها بوده است و موافقتشان براساس «عمل انجام شده» محقق شده علنی شده است.
در قبال آمریکا و پشتیبانیاش از حملات هوایی عربستان هم باید گفت آمریکا به خوبی متوجه شده که شبکه القاعده در شبهجزیره عربی، بیشترین نفع را از عملیات عربستان برده است؛ این شبکه توانسته شهر المکلا، مرکز حضرموت را اشغال کند و زندانیان خود را از زندانهای این منطقه فراری دهد و بانکها را چپاول و بنادر هوایی و زمینی این شهر را تحت تصرف خود درآورد و افزون بر همه اینها دهها تن سلاح ارتش شکستخورده یمن را در اختیار خود بگیرد که این اقدام به نوعی یادآور تسلط داعش بر شهر موصل عراق است. مشخص نیست عربستان چه زمانی از این بحران خارج خواهد شد چون حملات هوایی به یمنیها تاکنون نتایج عکس داشته است چون ادامه حملات به معنی افزایش شمار کشتهها و زخمیها و افزایش مشکلات مردم یمن است که همزمان با پیشروی الحوثیها در عدن، شبوه، الضالع و سایر استانهای جنوبی یمن صورت میگیرد. همچنین گزارشها حکایت از بسیج نیروهای الحوثی در صعده و عمران و روستاهای هممرز عربستان دارد که برای اجرای عملیات زمینی مشابه حوادث 2009 آماده میشوند. درآن سال نیروهای الحوثی 60 کیلومتر وارد خاک عربستان شدند و بیرون کردن آنها از خاک عربستان بیش از 3 ماه زمان برد.
انتهای پیام/ک.ح
