به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از زاهدان، شبانگاه ۷ تیر ۱۳۶۰ آیت‌الله «سید محمد حسینی بهشتی» رئیس وقت دیوان عالی کشور و ۷۲ نفر از مقامات و چهره‌های برجسته سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در جریان انفجار مقر اصلی این حزب به شهادت رسیدند.
سید «محمدتقی حسینی طباطبایی» نیز یکی از شهدای این حادثه تروریستی بود، وی در خانواده‌ای فاضل و مبارز در اول دی ۱۳۰۷ هجری شمسی در روستای چلنگ شهرستان زابل دیده به جهان گشود.
محمدتقی علاوه بر تحصیل در امور خانه و کشاورزی نیز پدر و مادر را یاری می رساند، اما این مشغله ها، روان تشنه او را سیراب نمی کرد و سرانجام با موافقت خانواده برای ادامه درس به زابل رفت.
وی در سن شانزده سالگی به زابل آمد و در یکی از چند حوزه علمیه شهر که زیر نظر دایی‌اش حجت‌الاسلام سید صدرالدین طباطبایی اداره می‌شد، مشغول تحصیل و در ۱۸سالگی عازم مشهد شد.
پس از عزیمت به مشهد در حجره‌ای ساده و کوچک در مدرسه بالاسر سکنی گزید و مشغول تحصیل و با دوستانی چون رهبر معظم انقلاب اسلامی و تعدادی دیگر از شخصیت عالم و مبارز آشنا شد.
کسب علم و ادب از برترین استادان عصر خویش
وی در مشهد از استادانی چون آیت‌الله میرزا‌جواد ملکی تبریزی و آیت‌الله فقیه سبزواری، آیت‌الله شیخ غلامحسین تبریزی و میرزا احمدمدرس یزدی و ادیب نیشابوری، علم و عرفان و ادب کسب کرد و ۱۶ سال در حوزه علمیه مشهد علم و دانش آموخت.
حسینی طباطبایی در سال ۱۳۴۰ با دختر دایی‌اش که سیده‌ای از خانواده سادات روحانی سیستان بود، ازدواج کرد که ثمره این پیوند سه پسر و شش دختر است.
وی بنا داشت در مشهد اقامت گزیند و به تحصیل و تدریس و تالیف ادامه دهد، اما عده‌ای از مومنین زابل از محضر آیت‌الله العظمی در نجف و آیت‌الله العظمی میلانی در مشهد تقاضا کرده بودند یک عالم و روحانی که مسلط بر وعظ و خطابه و منبر باشد و توانایی تدریس و مدیریت مدرسه علمیه را داشته باشد، به زابل بفرستند.
آیت‌الله العظمی حکیم نیز این امر انتخاب رابه آیت‌الله العظمی میلانی واگذار کرد، ایشان اعتقاد داشتند مناطق دور به ویژه جایی مثل سیستان نباید خالی از مبلغین کارآمد باشد که با شهید حسینی طباطبایی در این باره گفت‌وگو کرد و از او خواست به زابل برود و به نشر و ترویج اسلام بپردازد.
عزیمت به سیستان و نقش ویژه در پیروزی انقلاب اسلامی
سید محمدتقی به حکم استاد خویش این ماموریت را پذیرفت و در سال ۱۳۴۱ عازم سیستان شد، پس از اقامت در زابل به تکمیل مجتمع دینی و فرهنگی که قبلا توسط عده‌ای از مومنین آغازشده بود، پرداخت.
وی که نمایندگی مراجع عظام از جمله آیت‌الله العظمی حکیم را به عهده داشت، ابتدا مسجد و مهدویه حکیم را تکمیل و افتتاح کرد و آن را سنگر مبارزه با جهل و جور و پایگاه اقامه نماز جماعت کرد و از منبر این مسجد به ادامه سخنرانی‌های پرمحتوا و در عین حال قابل فهم برای مخاطبان پرداخت.
در ایامی که این شهید بزرگوار در زابل حضور داشت خفقان بر منطقه حاکم بود، در چنین فضایی سید محمدتقی، تنها علمدار پرچم مبارزه و قیام برعلیه حکومت جور و جهل بود وی پس از قیام امام خمینی (ره) به عنوان یگانه پیرو حقیقی و فدایی ایشان در منطقه فعالیت داشت.
حضور شهید در سیستان عامل آرامش و امنیت و امید مردم ستم دیده و نیازمند بود، خانه اش مأمن و پایگاه استقبال و پذیرش علما و شخصیت های مبارز تبعیدی به شهر زابل همانند آيت‌الله طالقانی، جنتی، خزعلی، صلواتی، مرواريد، مرحوم شيخ عباس ايزدی، عباس پورمحمدی، شيخ محمد روشنی، شهید محمد منتظری، سيد احمد كلانتر بود و عامل مساعدت و کمک به انقلابیون، همانند شهید اندرزگو و شهید محمد منتظری در خروج از کشور از طریق کشورهای افغانستان و پاکستان به شمار می‌رفت.
همچنين شهيد طباطبايی با تهيه اسلحه از بيرون از مرزها و توزيع و ارسال آن به شهرهاي تهران، اصفهان، دزفول نقش اساسی در پيروزی انقلاب اسلامی داشت.
به همین دلیل در سال ۱۳۵۳ توسط ساواک رژیم طاغوت دستگیر و در تهران زندانی شد و پس از یک سال مقاومت، آزاد شد پس از آزادی از زندان آقا ممنوع المنبر شده بود و اجازه سخنرانی نداشت و دستور داد یک تریبون بسازند، آنگاه در مراسم خاص پشت تریبون قرار می گرفت و می فرمود: به من گفته اند بر منبر سخنرانی نکنم نه پشت تریبون.
در آغاز حرکت های علنی کشور در سال ۱۳۵۷ ایشان به عنوان پرچمدار مبارزات، اولین اعتراضات و تظاهرات را در استان آغاز و مدیریت کرد. نخستین راهپیمایی و تظاهرات مردم که از جانب فرهنگیان و دانش آموزان آغاز شد، توسط شهید حسینی مدیریت و هدایت می‌شد و اولین کسی که در اولین راهپیمایی سیستان، سخنرانی حماسی و حکیمانه ای را ایراد فرمود، ایشان بود.
خدمات شهید حسینی طباطبایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی
این شهید بزرگوار پس از پیروزی انقلاب، مسئولیت دادگاه انقلاب اسلامی، سامان دادن اوضاع در سیستان و تشكيل كميته و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بر عهده داشت.
وی با هماهنگی رهبران انقلاب، که همواره با آنها در تماس بود، نهادهایی چون دادگاه، کمیته و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را تاسیس و راه‌اندازی کرد و نیروهای مومن وانقلابی را در این نهادها به کار گرفت و به سبب دانش مدیریت و تبحر در علوم قضایی و فقه اسلامی طی حکمی از سوی آیت‌الله مشکینی، مسئولیت دادگاه انقلاب و کمیته را خود به عهده گرفت.
در اولين انتخابات مجلس شورای اسلامی با رای قاطع مردم زابل راهی مجلس شد، رفتار، كردار و شجاعت شهيد در بين نمايندگان از جايگاه خاصی برخوردار بود، بطوری كه ايشان را به عنوان امام جماعت مجلس شورای اسلامی برگزيدند.
این شهيد والامقام اولين كسی بود كه طرح عدم كفايت بنی صدر را امضا و مطرح کرد و به عنوان یکی از پیروان واقعی امام خمینی(ره) و به همراه یارانش چون شهید بهشتی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی که از دوران تحصیل در مشهد با او آشنا بود، خدمات قابل توجهی به منطقه و کشور ارائه کرد.
محمدتقی حسینی طباطبایی سرانجام در شامگاه هفت تیر سال ۱۳۶۰ به همراه ۷۲ تن از خدمتگزاران مخلص به دست منافقین بر اثر انفجار بمب به درجه والای شهادت نائل شد.
انتهای پیام/
