وصیت‌نامه «رضا دهداریان»:

حقیقت است که می‌گویند شهدا همیشه زنده هستند

شهید «رضا دهداریان» در وصیت‌نامه خود آورده است: شنیده‌ام که می‌گویند شهدا همیشه زنده هستند و ایمان پیدا کرده‌ام که این سخن راست و حقیقی است.
کد خبر: ۴۶۶۳۸۷
تاریخ انتشار: ۲۰ تير ۱۴۰۰ - ۲۲:۴۴ - 11July 2021
شهدا همیشه زنده هستندبه گزارش خبرنگار دفاع‌‌پرس از بوشهر، شهید «رضا دهداریان» در تاریخ ۱۳۴۳/۰۱/۰۱ در خانواده محروم و مستضعف در محله دهران اهرم شهرستان تنگستان به دنیا آمد.

وی به علت فقر مالی که بر خانواده‌اش حاکم بود نتوانست در مدرسه‌ای ثبت نام کند در دوران کودکی در کنار پدر و مادر خود مشغول فعالیت دامداری و کشاورزی بود.

رضا پیوسته با پدر همکاری می‌کرد در سنین ۱۵ تا ۱۶ سالگی در نانوایی مشغول فعالیت شد و آنچنان پر تلاش بود که موفق شد به کارگری ماهر و زبر دست تبدیل شود و همه از تلاش‌های او و ماهر بودنش تعریف می‌کردند.

در کنار پدر نیز کار باغداری و کشاورزی را انجام می‌داد و پیوسته و در همه حال یار و یاوری مهربان در کنار پدر بود و پدرش نیز به او علاقه‌مند بود.

وی سرانجام در تاریخ ۱۳۶۳/۰۷/۱۹ در جبهه زبیدات ندای حق را لبیک گفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وصیت‌نامه شهید «دهداریان»

عشق خدا شور به جانم فکند و لوله در روح و روانم فکند.

من «رضا دهداریان» فرزند حاجی ساکن محله دهران اهرم سن قانونی ام اجازه می‌داد که به ندای امام خمینی لبیک بگویم و بهمین دلیل با عشق و علاقه در خدمت با سلام در آمده ام و خیلی مایلم که در همین لباس و در جبهه‌های حق بمیرم نه در بستر بیماری و پیری.

شنیده ام که می‌گویند شهدا همیشه زنده هستند و ایمان پیدا کرده ام که این سخن راست و حقیقی است؛ زیرا ایام عزاداری سیدالشهدا و شب‌های تاسوعا و عاشورا، این قضیه را خوب روشن می‌کند.

امام حسین در کربلا شهید شد و ما امروز بعد از هزار و چهارصد سال نام و آثار خود و یارانش بر زبان داریم و معلوم می‌شود که زنده اند به همین خاطر به پدر و مادرم سفارش که شما هم مثل یاران امام حسین (ع) که جوانان خود را به نبرد با کفار فرستادند باشید و اگر من در میدان نبرد از پا در آمدم شعار این گل پرپر ماست هدیه به رهبر ماست فراموش نکنید و نگویید پسرمان کشته شده یا مرده، بگویید شهید شده.

پدر و مادرم هر چند که من سواد و معلوماتی ندارم که به دلخواه خودم برای شما بنویسم، ولی به برادرانم و خواهرانم سلام برسانید و بگویید که اگر رضا در جبهه کشته شد شما پرچم خداپرستی و کمک به رهبرانقلاب اسلامی را بر دوش بگیرید و از خون من با این کار و نماز و دعا و حجاب پاسداری کنند.

مخصوصاً خواهرانم که به آن‌ها سفارش پاکدامنی و خداپرستی دارم. مادرم در مراسم عزای من به همه زن‌ها بگو پسرم شهید شده و بگو که من به خاطر شهادت پسرم افتخار می‌کنم که مثل حضرت زینب (س) که پسرانش در راه خدا کشته شدند من هم صبر می‌کنم. به همسایگان و دوستانم سلام مرا برسانید و بگویید راه رضا که راه شهیدان است را ادامه دهید.

بیرقی برسر درب حیاطمان نصب کنید. مرا ببخشید اگر یک وقت شما را اذیت کرده ام یا حرف شما را خوب گوش نکرده ام. مرا حلال کنید تا در قیامت پیش شهیدان شرمنده نباشم و خدا هم مرا بیامرزد.

فرزند کوچک شما

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها