«سعدالله زارعی» کارشناس مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس، درباره وضعیت نیرو‌های آمریکایی در عراق و خروج آن‌ها از منطقه اظهار داشت: سیاست آمریکایی‌ها بر اساس آنچه که اعلام کردند، مبتنی بر ادامه حضور نظامی در عراق است.
زارعی با بیان اینکه آمریکایی‌ها با دو مشکل حقوقی و میدانی در عراق مواجه هستند، ادامه داد: پس از شهادت شهید سلیمانی و ابوالمهدی المهندس و اقدامی که آمریکایی‌ها بر شکستن حریم عراقی‌ها انجام دادند و دست به عملیات غیر قانونی زدند و امنیت و منافع ملی عراق را زیر پا گذاشتند مجلس این کشور اخراج نظامیان بیگانه از عراق را مصوب کرد.
کارشناس مسائل غرب آسیا اضافه کرد: این مصوبه به قوت خود باقی بوده و دولت عراق هرچند دیدگاه‌هایی مبنی بر حفظ نیرو‌های نظامی آمریکا در عراق داشته باشد، اما چون مصوبه وجود دارد، دولت ناگزیر بوده که در چارچوب مصوبه عمل کند.
زارعی با بیان اینکه آمریکایی‌ها به‌طور مرتب در معرض حملات عراقی‌ها به نیرو‌های نظامی خود به پادگان‌ها و مقر‌های نظامی‌شان در عراق هستند، افزود: آمریکایی‌ها برای این مساله راه حل ندارند؛ چرا که در عراق حاکمیت دولت با توجه به شرایط امنیتی که طی سال‌های ۲۰۱۴ به بعد سپری کرده یک حاکمیت مستقر و مسلط نیست و گروه‌های عراقی تابع تصمیمات دولت و ارتش نیستند؛ بنابراین آمریکایی‌ها با گرفتن تضمین از دولت عراق نمی‌توانند مشکل امنیتی نیروهایشان را در عراق تامین کنند.
کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه آمریکایی‌ها در یک شرایط استیصال حقوقی و میدانی قرار گرفتند، گفت: سیاست آمریکایی‌ها مبتنی بر حفظ نیرو‌های نظامی‌شان در عراق است، راه حل آمریکایی‌ها برای مساله این است که از یک طرف با این ادعا که نیرو‌های نظامی‌شان را در عراق کاهش می‌دهند از اقدامات نظامی در زمین و آسمان عراق منع و تلاش می‌کنند که مداخله نظامی را در عراق به نوعی انکار کرده و کم اهمیت جلوه دهند.
وی ادامه داد: راه حل دومی که آمریکایی‌ها در پیش گرفتند این است که با دولت آقای کاظمی به یک سلسله توافقاتی برای ابقای نیرو‌های نظامی برسند با این عنوان که این نیرو‌ها مسئولیت عملیاتی ندارند و در چارچوب همکاری بین دولت‌های بغداد و واشنگتن در خدمت امور آموزشی و پشتیبانی از ارتش عراق هستند.
زارعی افزود: با این فرمول، آمریکایی‌ها تلاش کردند که هم فضا را به یک شکلی مدیریت و فشار را روی نیروهایشان کاهش دهند و از طرفی یک بستری برای حفظ نیروهایشان در عراق داشته باشند، این در حالی است که عدد نیرو‌های نظامی که به اسم آموزش و خدمات پشتیبانی در عراق مستقر شوند مشخص نیست و از طرفی آن‌ها هیچ آمار واقعی از تعداد نیروهایشان به دولت عراق ندادند و خودشان را مستقل فرض کرده و برای خودشان اختیاراتی قائل هستند و عدد‌هایی اعلام شده هیچ‌گاه برای عراقی‌ها مسجل نشده است؛ چرا که آمریکایی‌ها پادگان‌هایی در عین‌الاسد در استان الانبار و پایگاه الحریر در استان سلیمانیه در اختیار دارند و اجازه نمی‌دهند که ارتش عراق هیچ نوع اطلاعاتی از آنجا داشته باشد و تعداد واقعی نیرو‌های نظامی آمریکایی در عراق برای آن‌ها مشخص باشد.
کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه فضای منطقه، فضایی نیست که آمریکایی‌ها بتوانند سیاست قطعی روشن مستدامی در پیش بگیرند، گفت: اگر از خود آمریکایی‌ها بپرسند که واقعاً شما در عراق، افغانستان، خلیج فارس تا چه زمانی خواهید ماند، پاسخ روشنی ندارند؛ چرا که قادر نیستند تحولات را پیش‌بینی کنند و به یک ترسیم قطعی از وضعیت خودشان برسند.
وی یادآور شد: آمریکایی‌ها در وضعیت متزلزلی قرار گرفتند و در جا‌هایی که ناگزیرند نیروهایشان را کاهش دهند، ممکن است نیرو‌های خود را از کشوری در آن منطقه خارج کنند، اما این نیرو‌ها به‌طور موقت در پادگان‌های آمریکا در منطقه مستقر هستند؛ کما اینکه آن‌ها بخشی از این نیرو‌ها را به اردن منتقل کردند و به‌طور قطعی نمی‌توان گفت که آن‌ها منطقه را ترک می‌کنند؛ اما این کاهش نیرو‌ها به معنای خروج نظامی آن‌ها از منطقه نیست؛ بنابراین ما ناگزیریم که با احتیاط این مساله برخورد کنیم.
انتهای پیام/ 411
