به گزارش دفاع‌پرس از همدان، در اواسط اردیبهشت‌ماه سال 1365 پس از انجام عملیات‌های والفجر 8 و کارخانه نمک (تکمیلی والفجر 8) توسط رزمندگان لشکر 32 انصارالحسین (ع) بر اساس دستورالعملی مقرر شد که رزمندگان استان همدان پدافند و پاسداری از منطقه پد غربی جزیره جنوبی مجنون را عهده‌دار شوند. ارتش بعثی عراق در ادامه حرکت انفعالی خود پس از شکست در منطقه فاو، با انجام سلسله عملیات دفاع متحرک سعی بر پوشیدن شکست‌های خود داشت.
به دلیل اهمیت راهبردی جزایر مجنون که در عملیات خیبر و در سال 1362 به تصرف رزمندگان اسلام در آمده بود، دشمن با اجرای سیاست پیشروی گام به گام، هر از گاهی اقدام به حملاتی در این منطقه می‌کرد تا منطقه را باز پس گیرد. این وضعیت، شرایط سختی را برای ایران ایجاد کرده بود. در این وضعیت بحرانی پدافند جزیره جنوبی به رزمندگان لشکر 32 انصارالحسین (ع) همدان واگذار شد.
در این مأموریت دشمن حجم سنگینی از آتش توپخانه و ادوات خود را جهت تضعیف روحیه رزمندگان روانه مواضع آنان می‌کرد و چندین بار اقدام به تک کرد که با واکنش سریع رزمندگان مجبور به عقب‌نشینی شد. در این راستا سرداران رشید اسلام حاج محسن عینعلی فرمانده گردان 153 حضرت قاسم (ع) و حاج رضا شکری‌پور فرمانده گردان 154 حضرت علی‌اکبر (ع) همراه تعدادی از نیروهایشان دعوت حق را لبیک گفتند و به شهادت رسیدند.
تحرکات و شرارت‌های دشمن در جزایر مجنون بسیار زیاد و در حد غیر قابل تحمل رسیده و از سویی فعالیت‌های مهندسی خود را به اوج رسانیده بود به نوعی که با احداث جاده‌ها و اتصال این جاده‌ها به عقبه، به مقصود خود یعنی محاصره مواضع نیروهای خودی نزدیک می‌شد. انجام عملیاتی جهت جلوگیری از این اقدام دشمن، امری ضروری به نظر می‌رسید. به همین منظور غواصان واحد اطلاعات عملیات لشکر 32 انصارالحسین (ع) همدان، شناسایی مواضع دشمن را در خطوط مقدم و عقبه از اوایل مردادماه سال 1365 آغاز کردند. این شناسایی‌ها در معابر متعددی در سه محور انجام گرفت تا این که در اواسط شهریورماه، یعنی پس از یک ماه به نتیجه رسید. از طرفی دیده‌بانان اطلاعات نیز دائماً از دکل دیده‌بانی موجود مواضع دشمن را تا کیلومترها عقب‌تر رصد می‌کردند و هرگونه تحرکات دشمن را از عقبه به جلو و بالعکس را ثبت می‌کردند.
سرانجام موعد عملیات بیستم شهریور در نظر گرفته شد و گردان 154 حضرت علی‌اکبر (ع) به فرماندهی سردار رشید اسلام حاج محسن امیدی جهت انجام عملیات تعیین شد. همچنین گردان 156 نیز به عنوان گردان پشتیبانی در نظر گرفته شد. با شور و غوغایی وصف‌ناپذیر رزمندگان یگان در روز نوزدهم شهریورماه به سوی جزایر مجنون رهسپار شدند و در عصر آن روز نیروهای گروهان غواصی جعفر طیار به عنوان نفرات خط‌شکن وارد آب شده و به صورت ستونی، آهسته و آرام به سوی دشمن خیز برداشتند.
پس از مدت زمانی نیروهای پیاده نیز سوار بر قایق‌های موتوری، اما خاموش و پاروزنان با فاصله به دنبال غواصان به راه افتادند. غواصان با سعه و توکل بر خدا با رعایت استتار و اختفا خود را به عقبه دشمن رسانیده و مهیای نبردی حماسی شدند. سرانجام در ساعت 2 بامداد، ندای تکبیر رزمندگان، آسمان منطقه را عطرآگین نمود و عملیات انصار آغاز شد.
نیروهای دشمن که متوجه حضور نیروهای اسلام در عقبه خود شدند با دستپاچگی اقدام به تیراندازی‌های بی‌هدف کردند. تقریباً تمامی مواضع مورد نظر توسط رزمندگان فتح شد، به غیر از یکی از هدف‌ها که با مقاومت شدید دشمن، تصرف آن تا صبح به طول انجامید.
در این عملیات حماسی تیپ 601 پیاده دشمن متحمل تلفات و خسارات فراوانی گشته و تعداد زیادی از آنان به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند. حماسه مقاومت سردار سرافراز اسلام شهید حاج محسن امیدی فرمانده گردان 154، که در همین عملیات به شهادت رسید مثال‌زدنی است. در این عملیات، تعدادی از نیروهای گردان به شهادت رسیدند به گونه‌ای که در زمانی شهید امیدی به تنهایی در برابر سیل تانک‌های دشمن که جهت انجام پاتک و بازپس‌گیری مواضع از دست رفته وارد عمل شده بودند، ایستادگی کرد و بر روی پد غربی به شهادت رسید و جنازه مطهرش پس از قریب به بیست سال به آغوش وطن بازگشت.
اهداف عملیات محدود انصارالحسین (ع)
پس از منتفی شدن عملیات گسترده در جزیره مجنون، برادر علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت، عملیات محدود انصار در پدغربی جزیره جنوبی را پیشنهاد کرد که پس از تصویب، پیگیری آن نیز به قرارگاه نصرت سپرده شد. این عملیات در منطقه‌ای که از شمال به پد 1 جزیره شمالی و از شرق به ضلع میانی جزیره مجنون و از جنوب به ادامه جزیره جنوبی مجنون و از غرب به آب‌های هور متصل بود، انجام گرفت. موارد زیر به عنوان اهداف کلی این عملیات ذکر شد:
1_تأکیدات امام(ره) برای اجرای عملیات، ولو ایذایی.
2_انهدام و جلوگیری از فعالیت مهندسی دشمن که به تازگی مشغول احداث پد و سیل بند به طرف جاده «الهویدی» شده است.
3_ایجاد یک خط طولانی برای جلوگیری از فشار و تمرکز آتش دشمن.
4_تکمیل طرح پدافند از منطقه.
در خصوص عواملی که باعث شد تا مسئولان، اجرای این عملیات را ضروری تشخیص دهند و به تیپ 32 انصارالحسین (ع) بسپارند، می‌توان این موارد را برشمرد:
الف) اقدامات شدید مهندسی دشمن روی پد غربی، دشمن از حدود 20 روز قبل، خاکریزی را از روی پد غربی به طرف پد الهویدی شروع کرد که در صورت پایان دادن به آن، مواضع خودی در ضلع غربی کاملاً مورد تهدید قرارگرفته و در نتیجه راه کارهای خودی کاملاً بسته می‌شد و به نوعی نیروهای خودی جناح دار می‌شدند.
ب) وضعیت نامساعد موضع نیروهای خودی در پد غربی: در این مورد فرمانده تیپ 32 انصارالحسین (ع)، در تاریخ 5. 4. 1365 طی نامه‌ای به فرمانده قرارگاه نصرت نوشت: وضعیت ضلع غربی بسیار نامساعد است و در صورت درگیری، بسیار اسفناک خواهد بود، زیرا ما به هیچ وجه، قادر به تغذیه و تخلیه نمی‌باشیم و این به دلیل عدم آمادگی منطقه از نظر مهندسی، است.
ج) آمادگی بهتر تیپ 32 انصارالحسین (ع) نسبت به سایر یگان‌ها برای اجرای عملیات محدود.
عملیات محدود انصار روی پد غربی جزیره جنوبی نتایج دیگری در پی داشت که بدین شرح است: انصراف دشمن از ادامۀ احداث خاک ریز (جاده نصر) و اتصال پدغربی جزیره جنوبی به پد الهویدی، اسیران دست گیر شده به اتفاق می‌گفتند که این عملیات، عملیات مورد نظر عراق را در جزیره منتفی کرد، عراق آگاه شد که ایران در جزیره صرفاً موضع انفعالی ندارد که همین امر موجب کاهش روحیه تهاجمی و قدرت نمایی دشمن شد.
حماسه عملیات انصارالحسین (ع) که در محرم سال 1365 به وقوع پیوست هیچ‌گاه از اذهان رزمندگان استان فراموش نخواهد شد. پس از انجام این عملیات، دشمن که متحمل تلفات و خسارات سنگینی شده بود، از انجام عملیات مهندسی در منطقه بازداشته شده و عملیات‌های ایذایی ارتش بعثی در جزایر مجنون تا مدت‌ها فروکش کرد.
انتهای پیام/
