به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، تاریخ معاصر شاهد حضور زنان در برهه‌های حساس است. به راستی که نقش زنان در دوران انقلاب و دفاع مقدس و پس از آن بسیار پررنگ و حائز اهمیت است. زنان در جریان نهضت امام خمینی (ره) هم به عنوان پیرو ولایت و هم در نقش مادر و همسر به پیروزی انقلاب کمک کردند. همانگونه که در صدر اسلام شاهد دفاع زنان از جبهه حق بودیم، زنان مسلمان ایران نیز با الگوگیری از آموزه‌های دینی در راستای تکوین و دوام انقلاب نقش آفرینی کردند. در این راستا قصد داریم به معرفی زنان شهیده استان گیلان و نقش آنان در دوران انقلاب و دفاع مقدس بپردازیم.
شهیده «آمنه مختاری»
شهیده «آمنه مختاری» در سال ۱۳۶۰ در شهرستان «رشت» متولد شد. خانواده وی جهت امرار معاش به تهران عزیمت کردند. وی که هنوز بیشاز ۷ سال نداشت در تاریخ ۱۳۶۷ به همراه برادرش «مرتضی» کنار خیابان مشغول بازی بودند که بمب‌های دشمن بر سر آنان فرود آمد و به درجه رفیع شهادت نائل شد.
شهیده «اعظم خواجه تاش»
شهیده «اعظم خواجه تاش» در سال ۱۳۵۹ در شهرستان «لاهیجان» به دنیا آمد. خانواده وی برای امرار معاش به تهران نقل مکان کردند. اعظم فرزند شهیده «مریم مسیبی» به همراه برادرش «افشین»، خواهر کوچکش «الهام» و پدربزرگش «علی اصغر مسیبی» در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۶۷ بر اثر بمباران دشمن بعثی در نازی آباد تهران به شهادت رسید. اعظم دانش آموز دوم ابندایی بود که دست‌های ناپاک دشمن او را پرپر نمود.
شهیده «فاطمه محمودی دارستانی»
شهیده «فاطمه محمودی دارستانی» در سال ۱۳۴۰ در یک خانواده مذهبی متولد شد. پدر و مادر وی اهل شهرستان «رودبار» بودند که جهت امرار معاش به تهران عزیمت کردند.
وی تا مقطع سوم راهنمایی تحصیل نمود و در همان سال با مردی مؤمن و شریف ازدواج کردکه ثمره این وصلت فرخنده فرزندی پسر بود؛ سرانجام در سال ۱۳۶۶ بر اثر اصابت موشک هواپیمای بعثی به شهادت رسید.
شهیده «مریم اعرابی عربانی»
شهیده «مریم اعرابی عربانی» در سال ۱۳۵۶ متولد شد. پدر و مادر وی اهل گیلان بودند که در تهران زندگی می‌کردند. صبح روز چهارم شهریور ۱۳۶۱ هنگامی که به اتفاق پدر و مادر و برادر خویش عازم بیمارستان بودند در درگیری نیرو‌های سپاه با منافقین ماشین آن‌ها مورد اصابت گلوله‌های منافقین قرار گرفت و به همراه پدر و مادر و برادر خویش به شهادت رسید.
شهیده «مریم محمودی دارستانی»
شهیده «مریم محمودی دارستانی» در سال ۱۳۳۷ در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود؛ تا مقطع سیکل تحصیل نمود، سپس ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک فرزند دختر بود.
وی در خواندن نماز و قرآن، فراگیری احکام و رعایت شئونات اسلامی زبانزد همگان بود؛ سرانجام در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۶۶ هنگامی که با دختر کوچکش به نماز ایستاده بود خانه اش مورد اصابت موشک قرار گرفت و به شهادت رسید.
شهیده «مینا جعفرزاده»
شهیده «مینا جعفرزاده» در سال ۱۳۴۳ در شهرستان «شفت» به دنیا آمد. وی از فعالان اتحادیه انجمن‌های اسلامی مدارس بود و در فعالیت‌های قرآنی به ویژه در برگزاری دعای کمیل و زیارت عاشورا همیشه پیشتاز بود.
شهیده جعفرزاده پس از اخذ دیپلم با پسردایی خود شهید «عباس حسین پرست» ازدواج نمود و به همراه همسرش به تهران عزیمت کرد؛ ثمره ازدواج آن‌ها پسری به نام «آرش» بود.
وی در حمله موشکی دشمن بعثی در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۶۶ در کنار همسر و فرزندش به شهادت رسید.
شهیده «الهام خواجه تاش»
شهیده «الهام خواجه تاش» فرزند «پرویز» در سال ۱۳۶۵ در شهرستان «لاهیجان» متولد شد و در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۶۷ بر اثر بمباران هواپیما‌های بعثی در «نازی آباد» تهران به همراه مادر، برادر، خواهر و پدربزرگش «علی اصغر مسیبی» به شهادت رسید.
شهیده «انیس نوری»
شهیده «انیس نوری» در سال ۱۳۳۶ در شهرستان «رودسر» به دنیا آمد؛ دوران کودکی اش در همان جا سپری شد. در سال ۱۳۵۴ با یکی از هم ولایتی هایش ازدواج کرد و ثمره ازدواجشان یک پسر و یک دختر می‌باشد که به مدارج علمی بالایی دست یافتند.
بعد از ازدواج به تهران رفتند؛ در دیار غربت روح و جان خود را با برپایی جلسات وعظ و قرآن در منزلش صیقل می‌داد. با شروع جنگ در ستاد پشتیبانی جبهه با جمع آوری کمک‌های مردمی نقشی مؤثر داشت.
وی در ماه رمضان سال ۱۳۶۱ بر سر سفره افطار نشسته بود که زنگ خانه به صدا درآمد؛ از پشت در صدایی ناآشنا گفت: آش نذری آورده ام و وقتی در را باز کرد مردی با ژ ۳ به او تیراندازی کرد و او را به شهادت رساند.
شهیده «بدرالنساء ساکتی»
شهیده «بدرالنساء ساکتی» در سال ۱۳۳۱ در شهرستان «رشت» متولد شد؛ دارای تحصیلات دیپلم بود و به عنوان آموزگار رسمی تدریس می‌کرد.
وی متأهل و دارای یک پسر «حامد» و یک دختر «حنانه پوربهشتیان» بود؛ سرانجام در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۶۵ در اثر بمباران هوایی دشمن بعثی عراق در تبریز به همراه فرزندانش به شهادت رسید.
شهیده «حنانه پور بهشتیان»
شهیده «حنانه پور بهشتیان» در سال ۱۳۵۸ پا به عرصه گیتی نهاد. هنوز شش بهار از عمر او نگذشته بود که در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۶۵ بر اثر بمباران هوایی مزدوران عراقی به اتفاق مادرش «بدرالنساء ساکتی» و برادرش «حامد پوربهشتیان» ۱۰ ساله به شهادت رسید.
انتهای پیام/
