گروه بینالملل دفاعپرس: زمانی که جنگ عراق علیه ایران با تجاوز رژیم بعث عراق در شهریور سال ۱۳۵۹ شروع شد، شاهد نبردی نابرابر مابین دو کشور همسایه بودیم که یکی هنوز دو سالی از پیروزی انقلاب اسلامی در آن نگذشته بود و دیگری چند سال قبل شاهد روی کار آمدن «حزب بعث» به دنبال کودتای سال ۱۹۶۸ بود؛ البته چند سال بعد و در سال ۱۹۷۹ «صدام» در کودتایی نرم و بدون خشونت در ردههای بالای دولت جای دایی خود ژنرال «احمد حسن البکر» را گرفت و رئیس جمهور کشور عراق شد.
نابرابر بودن این جنگ طولانی و فرسایشی که با طرح و برنامه آمریکا و کشورهای غربی بر ایران تحمیل شده بود از همان روزهای ابتدایی جنگ به خوبی و روشنی خود را نشان داد. زیرا ماشین جنگی صدام کافر با بهرهمندی از حمایت و پشتیبانی گستردهای که از آمریکا و کشورهای اروپای غربی، چون انگلستان، فرانسه، ایتالیا، آلمان و هلند تجهیز و نوسازی شده بود آنقدر لبریز از اسلحهها و سلاحهای مدرن جنگی روز شده بود که تشنه آغاز جنگی طولانی و ویرانگر در خاورمیانه شده بود.
شاید بد نباشد که بدانیم عراق پیش از آغاز جنگ تحمیلی بر ضد ایران در لیست کشورهای حامی تروریسم بود و به همین منظور هم مورد تحریم آمریکا قرار داشت. پس برای اینکه آمریکا و کشورهای غربی راحتتر بتوانند تجهیزات و سلاحهای لازم برای مبارزه با ایران را در اختیار عراق قرار بدهند در ابتدا این کشور را از لیست کشورهای حامی تروریسم خارج کردند.
با برداشته شدن تحریمهای سازمان ملل و آمریکا بر ضد عراق راه تجهیز ماشین جنگی صدام هموار شد و بعد از این واقعه بود که شاهد گسیل نیروها، مستشاران و تجهیزات جنگی دولتهای غربی برای قوی کردن عراق در برابر ایران بودیم.
از طرف دیگر آمریکا و کشورهای غربی فقط به ارسال سلاح و تجهیزات جنگی به صدام بسنده نکردند و این حمایت از ماشین جنگی صدام تا آنجا بالا گرفت که آمریکا یک خط اعتباری به مبلغ ۸۴۰ میلیون دلار فقط برای واردات مواد غذایی به این کشور اختصاص داد. از طرف دیگر آمریکا با فشار آوردن و تشویق کشور عربستان به افزایش شدید تولید نفت و بالطبع کاهش قیمت نفت، به دنبال این موضوع بود که مهمترین منبع درآمد ایران برای سرپا ماندن در میدان جنگ را از این کشور بگیرد.
حمایت دیگر دنیای غرب و در راس آن آمریکا، از عراق در برابر ایران در اختیار گذاشتن اطلاعات ماهوارههای جاسوسی بود. آمریکا بارها و بارها با استفاده از تصاویر و نقشههای ماهوارهای، عراق را از برنامه عملیاتهای ایران آگاه میکرد که این امر موجب لو رفتن عملیاتها، شکست ایران و کشته و زخمی شدن رزمندگان زیادی میشد.
از طرف دیگر هنوز مدت زمان چندانی از آغاز جنگ عراق بر ضد ایران نگذشته بود که آمریکا وام یک میلیارد دلاری را با هدف ایجاد کارخانههای ساخت سلاح در عراق به دولت وقت این کشور اختصاص داد. البته متاسفانه این کارخانهها بعدها با حمایت کشورهایی، چون آلمان و هلند، تولید سلاحهای کشتارجمعی و شیمیایی را در عراق کلید زدند که حاصل آن به کارگیری سلاحهای شیمیایی بر ضد نیروهای رزمنده ایران و حتی مردم حلبچه در کشور عراق بود.
اگر بخواهیم به کشورهای حامی عراق در جنگ تحمیلی بر ضد ایران اشاره کنیم باید با یک لیست ۸۰ عددی روبرو شویم که در آن کشورهایی از شرق و غرب به چشم میخوردند. بعد از کشور آمریکا که در این مطلب به بخشی از حمایتها و کمکهای آن اشاره شد، انگلستان در رده دوم قرار داشت. حمایتهای مداوم و پیوسته لندن از بغداد تا آنجایی بود که حداقل سالی چندین خلبان عراقی در پایگاه نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، آموزش میدیدند.
شوروی نیز با ارسال پیشرفتهترین هواپیماهای جنگی، بالگرد و تانک در صف حامیان و پشتیبانان رژیم بعث عراق قرار گرفت. حتی فرانسه نیز که در ماههای ابتدایی جنگ ایران و عراق اعلام بیطرفی کرده بود، اما با جلو رفتن این درگیری منطقهای با تجهیز صدام به انواع هواپیماهای سوپر استاندارد و موشکهای لیزری به صف حامیان این رژیم متجاوز و جنایتکار پیوست.
با گذشت چند سال از آغاز جنگ ایران و عراق، این کشور ناگهان خود را در میان یکی از طولانیترین و ویرانگرترین جنگهای فرسایشی قرن بیستم دید و هر لحظه این احتمال وجود داشت تا روند جنگ به ضرر صدام تمام شود. اینگونه شد که صدام تصمیم گرفت تا در طول جنگ از سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای ایرانی استفاده کند.
نیروهای عراقی در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ به منظور سرکوب شورش مردم کرد شمال عراق بهوسیله گاز سمی و اعصاب به شهر کردنشین حلبچه حمله کردند. در این عملیات تقریباً پنجهزار نفر که غالباً غیرنظامی بودند جان باختند. در آن زمان عراق، ایران را مسئول این قتلعام و چند عملیات شیمیایی دیگر دانست، ولی هیچ مدرکی در این باره پیدا نشد. در واقع اینکار را جهت دادن مجوز حمله شیمیایی به ایران انجام داد.
در نهایت روزگار اینگونه رقم خورد که رژیم بعث عراق به ریاست جمهوری صدام توسط حامی شماره یک خود یعنی آمریکا و حامیان غربی خود به دلیل آنکه به عنوان تهدیدی برای کشور نفت خیز عربستان سعودی و امنیت اسرائیل محسوب میشد در جریان جنگ سال ۲۰۰۳ از قدرت به زیر کشیده شد و با ذلت هرچه تمام اعدام شد. تا اینگونه دوران سیاه و تجاوزکارانه رژیم بعث عراق برای همیشه به پایان برسد.
انتهای پیام/ ۱۳۴