آذربایجان اطلاعات محموله‌های دالان شمال - جنوب را به آمریکا می‌دهد

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، ترانزیت کالا از جمله مولفه‌های قدرت آفرین برای کشور‌هایی با جغرافیای مناسب و راهبردی است، کشور ایران نیز با قرار گرفتن در غرب منطقه خاورمیانه به عنوان محل اتصال سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا، موقعیت ویژه‌ای برای ترانزیت کالا و انتفاع از بهره‌های اقتصادی و راهبردی آن دارد؛ این موقعیت با فروپاشی شوروی و ظهور چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، برجسته‌تر شده است.

در این میان، اما برخی کشور‌های دیگر نیز با توجه به جذابیت ترانزیت کالا، قصد دارند تا با جذب جریان‌های ترانزیتی، به مطرح کردن خود در قامت یک هاب ترانزیت در سطح منطقه و جهان اقدام کنند؛ این رقابت، اما در سال‌ها و ماه‌های اخیر تا حدی تبدیل به یک رقابت مخرب و تنش زا شده است.

سیاست ترکیه برای حذف ایران از کریدور‌های ترانزیتی

از جمله کشور‌های منطقه که اهداف بلندپروازانه ترانزیتی در سر می‌پروراند ترکیه است؛ این کشور به دلیل واقع شدن میان آسیا و اروپا و همچنین وجود دریای سیاه و مدیترانه در شمال و جنوب خود، موقعیت خوبی برای ترانزیت کالا در کریدور شرق به غرب دارد و البته بهترین همسایه ترانزیتی کشور ترکیه در این زمینه نیز ایران است.

کشور ایران با داشتن خطه‌ای پهناور می‌تواند کالا‌های صادراتی چین به اروپا را از کشور‌های CIS تحویل گرفته و پس از انتقال آن به ترکیه، به مقصد اروپا ترانزیت کند، اما کشور ترکیه با پس زدن این فرصت همکاری، سیاستی اتخاذ کرده است تا با حذف ایران از کریدور‌های ترانزیتی، خود را به عنوان هاب مرکزی اوراسیا و همچنین رهبر منطقه معرفی کند.

تلاش ترکیه و آذربایجان برای تصرف بخش جنوبی ارمنستان

این رویاپردازی ترکیه این کشور را در مسیر اقدامات شرارت بار و تحریک آمیز اقتصادی و سیاسی علیه ایران واداشته است؛ این رژیم که تا پیش از این سعی داشت خود را به عنوان رهبر کشور‌های مسلمان یا لااقل اخوانی مطرح کند، پس از شکست‌های خود و تروریست‌های دست پرورده اش در عراق و سوریه از جبهه مقاومت، تلاش کرد تا وجهه از دست رفته خود را در قالب رهبر ترک زبانان جهان بازتعریف کند.

دولت آنکارا در سال ۲۰۰۹ با تشکیل اتحادی تحت عنوان «شورای کشور‌های ترک زبان» یا به اصطلاح شورای ترک تلاش کرد تا یک جبهه مشترک منطقه‌ای با محوریت خود تعریف کند؛ این اقدام ترکیه واکنشی به جبهه مقاومت یا به اصطلاحِ کشور‌های غربی، «هلال شیعی»، به رهبری ایران ارزیابی می‌شود؛ اعضای اصلی این شورا را کشور‌های ترکیه، آذربایجان، ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان تشکیل می‌دهند.

اصلی‌ترین مانع رژیم ترکیه در این مسیر، انقطاع جغرافیایی این کشور از سایر اعضای شورای مذکور به واسطه وجود گرجستان و ارمنستان است.

در این راستا ترکیه تلاش می‌کند تا به سبک کشورگشایی‌های دوره عثمانی بخش جنوبی ارمنستان را به تصرف خود و جمهوری آذربایجان درآورد.

ناکامی ترکیه در دسترسی به خزر و کشور‌های آسیای میانه با حضور به موقع ایران

در تحلیل این رفتار ترکیه و آذربایجان، علی ضیائی، کارشناس اقتصاد حمل و نقل می‌گوید: اولین تکاپوی رژیم‌های باکو و آنکارا در این راستا آغاز جنگ قره باغ در مهر سال گذشته بود؛ این جنگ به بهانه بازپسگیری قره باغ از ارمنستان آغاز شد و از همان ابتدا ترکیه به پشتیبانی همه جانبه از جمهوری آذربایجان پرداخت؛ این حمایت ها، اما فراتر از پشتیبانی تسلیحاتی و مستشاری بوده و ترکیه اقدام به انتقال تروریست‌های تکفیری دست‌پرورده خود از سوریه به مناطق مرزی ایران و آذربایجان کرد.

وی ادامه داد: همچنین از ابتدای جنگ قره باغ، دو رژیم یادشده قصد داشتند تا پس از منطقه قره باغ، به تصرف اراضی جنوبی ارمنستان پرداخته و علاوه بر قطع مرز مشترک ایران و ارمنستان، جمهوری آذربایجان و نخجوان را یکپارچه سازند.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل اضافه کرد: ترکیه تکاپوی زیادی برای این اتفاق و دسترسی خود به دریای خزر و کشور‌های آسیای میانه انجام داد، اما این نقشه با حضور به موقع نیرو‌های مسلح ایران در مرز‌های شمال غرب کشور و اعلام موضع قاطع ضد هرگونه تغییر ژئوپلتیکی در منطقه عقیم ماند.

ضیائی تصریح کرد: در ادامه، اما احداث یک کریدور میان نخجوان و آذربایجان از خاک ارمنستان به عنوان یکی از بند‌های توافق آتش بس گنجانده شد.

تلاش باکو و ترکیه در حذف کالا‌های ایرانی از رقابت با کالا‌های ترک در بازار روسیه

وی اظهار کرد: پس از اتمام جنگ و تعمیق روابط ترکیه و آذربایجان، رژیم باکو اقدام به ایجاد مشکلات متعددی در مسیر ترانزیت ایران به سمت شمال و صادرات ایران به روسیه کرد.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل گفت: اوج این اقدامات در قالب متوقف کردن و فک پلمب کالا‌های صادراتی ایران به روسیه و معطل کردن کامیون‌های ایرانی بود، این کار موجب ایجاد صف‌های چند کیلومتری از کامیون‌های عبوری به سمت روسیه و فاسد شدن کالای صد‌ها کانتینر صادراتی شد، این بحران آفرینی در زمستان، یعنی زمان اوج صادرات ایران به روسیه صورت گرفت.

ضیائی بیان کرد: به اعتقاد شماری از تجار و کارشناسان، این اقدام دولت باکو در هماهنگی با رژیم اردوغان در راستای حذف کالا‌های ایرانی از رقابت با کالا‌های ترک در بازار روسیه انجام شده است.

راهبرد ضد ایرانی باکو با انسداد جاده مواصلاتی ایران-ایروان

وی با اشاره به اینکه در هفته‌های اخیر نیز آذربایجان راهبرد ضد ایرانی خود را مجددا در دستور کار قرار داده است، افزود: اولین اقدام اخیر این رژیم، انسداد جاده مواصلاتی ایران-ایروان است، جاده قاپان-گوریس که محل عبور کامیون‌های ایرانی از مرز نوردوز به سمت ایروان است، محل اصلی این مناقشات است.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل بیان کرد: پس از جنگ مهر سال گذشته، قسمتی از این جاده که از قره باغ عبور می‌کند، در اراضی تصرف شده به وسیله آذربایجان قرار گرفت، این اتفاق بهانه اصلی آذربایجان برای متوقف کردن کامیون‌های ایرانی، بازداشت دو تن از کامیون داران ایرانی و اخذ عوارض ۱۳۰ دلاری، در کنار بود.

آذربایجان اطلاعات محموله‌های ترانزیتی ایران و روسیه را به آمریکا می‌دهد

ضیائی تصریح کرد: لازم به ذکر است که آذربایجان اقدام به همکاری مشترک ترانزیتی با UsAid آمریکا کرده است که طبق آن به طبقه بندی مشترک اطلاعات ترانزیتی می‌پردازند، این کار به آن معنا است که به احتمال زیاد اطلاعات محموله‌های ترانزیتی در کریدور شمال-جنوب و همچنین میان ایران و روسیه مستقیما در اختیار دستگاه‌های امنیتی ایالات متحده آمریکا قرار می‌گیرد.

نقض کنوانسیون پنج کشور ساحلی خزر با اجرای رزمایش نظامی ترکیه و آذربایجان و پاکستان

وی اظهار داشت: اقدامات ترکیه و آذربایجان به همینجا ختم نشده و این دو کشور هفته گذشته اقدام به برگزاری رزمایش نظامی سه جانبه با حضور پاکستان کردند، ایجاد امکان حضور نیروی‌های خارجی در خزر، نقض کنوانسیون امضا شده توسط ۵ کشور ساحلی دریای خزر بود که در آن متعهد شده بودند پای نیرو‌های بیگانه را به حوزه خزر باز نکنند.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل اضافه کرد: این رزمایش البته موجب ایجاد وهم و رویاپردازی در سران رژیم باکو مبنی بر حمایت پاکستان از این رژیم در صورت درگیری احتمالی ایران و آذربایجان نیز شده است.

قطع کریدور شمال-جنوب از غرب خزر از مخاطرات قفقاز جنوبی

ضیائی بیان داشت: تهدیدات محور باکو-آنکارا علیه منافع و امنیت ایران تمامی نداشته و تصرف مناطق جنوبی ارمنستان توسط این محور خطری است که هر روز منطقه را تهدید می‌کند.

وی گفت: نگرانی‌ها نسبت به تصرف استان «سیونیک» ارمنستان و قطع مرز ایران با این کشور که می‌تواند قطع کریدور شمال-جنوب از غرب دریای خزر را به دنبال داشته باشد، از جمله خطراتی است که بر قفقاز جنوبی سایه افکنده است.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل افزود: این تهدید چیزی نیست که ایران از آن چشم پوشی کند و اعزام بی سابقه نیرو‌های رزمی ارتش به پلدشت واقع در مرز ایران و نخجوان برای برگزاری رزمایش «فاتحان خیبر» از جمله واکنش‌های ایران به این تهدیدات است.

ضرورت رهاسازی منافع ایران از حوزه اثر آذربایجان و ترکیه/ انتقال مسیر صادراتی ایران-روسیه به دریای خزر

ضیائی تاکید کرد: مقامات و دستگاه‌های مسئول باید ضمن رهاسازی منافع ایران از حوزه اثر آذربایجان و ترکیه، واکنش مناسبی را به این فتنه آفرینی‌ها در منطقه قفقاز جنوبی در دستور کار قرار دهند.

وی ادامه داد: از جمله این راهکار‌ها می‌تواند انتقال مسیر صادراتی ایران-روسیه و کریدور شمال-جنوب به دریای خزر باشد.

کارشناس اقتصاد حمل و نقل بیان کرد: همچنین ترکیه در زمینه کریدور شرق-غرب نیز برای دور زدن ایران اقدام به توسعه کریدور‌های رقیب، مانند ترانس-خزر و راه لاجورد کرده است، اقدامات آشکار و پنهانی که نباید بی پاسخ بماند.

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۱۳۴