به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، «علیرضا زاکانی» شهردار تهران در مراسم تشییع دو شهید گمنام دوران دفاع مقدس که در سالروز شهادت امام رضا (ع) در دریاچه خلیج فارس برگزار شد، با اشاره به اینکه امروز دعوت شدیم تا در کنار پیکر پاک شهدا پایهای از معرفت را بیابیم و آن را سرمایه وجود و زندگی خود قرار دهیم، اظهار داشت: امام راحل به ما یاد دادند که چگونه فکر کنیم و بیندیشیم و در وقت مناسب دست به اقدام بزنیم. روزی که خرمشهر آزاد شد و در پوست خود نمیگنجیدیم امام فرمودند خرمشهر را خدا آزاد کرد و به دست و پای رزمندگان بوسه زد، اما به ما فرمودند خود را دریابید که یک وقت غرور شما را نگیرد. روزی در عملیات بدر در پیشروی موفق تا شرق دجله رفتیم، اما روز چهارم و پنجم عملیات به ما گفتند ۴۹ نقطه ثبتی انفجاراتی دارید و با فشار دشمن مجبور به عقب نشینی شدیم. امکاناتی که برای زدن پل و دژ برده بودیم با چشم گریان برای انفجار امکانات خود به کار بردیم. احساس میکردیم پایان زمان است و دنیا روی ما خراب شده، اما امام پیام دادند و اولین جمله این بود شما پیروز هستید، ما شکست خورده بودیم، ولی امام فرمودند شما پیروز هستید.
وی تصریح کرد: فهمیدیم نه گرفتن چند وجب خاک پیروزی مطلق است و نه از دست دادن آن شکست. امام راحل نشان دادند با ایمان راسخ قیام کردن و قلههای افتخار جامعه بشری را فتح کردن، پیروزی است. وقتی این تفکر جاری و ساری شد همه ظرفیتهای جهان در اختیار صاحب تفکر است.
زاکانی ادامه داد: وقتی فرمان حصر آبادان آمد کسی باور نمیکرد بعثیها فردای آن روز خود را در بهمنشیر بیندازند، اما، چون امام فرموده بودند باید حصر شکسته شود عالم و آدم دست به دست هم دادند تا این امر محقق شود. امام فرمودند مهران باید آزاد شود ما در دو عملیات بزرگ درگیر بودیم، اما چون امام فرموده بودند کار انجام شد، چون امر، ولی فقیه بودند. مقرر شد در سه مرحله عملیات کنیم و شب اول مهران آزاد و شب بعدی قلاویزان آزاد شد.
شهردار تهران با بیان این نکته که گوهر ناب دفاع مقدس، تفکر جهادی و مخلصانه است، بیان داشت: محصول این تفکر شهیدی است که امروز مارا دعوت کرده تا کنار او درس آموزی کنیم. وجود این شهیدان منشا خیر و برکت خواهد شد که به رشد و تعالی جامعه ما میانجامد.
زاکانی گفت: امروز اینجاییم تا با شهدا عهد و پیمان ببندیم. اگر به شهیدان مینگریم و اسوههای پایدار میبینیم در کنار آنان تاریخ را مرور میکنیم، آنها را حی و حاضر میبینیم، تمسک میجوییم و کمک میطلبیم. اگر در کنارشان از بزرگی آنان یاد میکنیم به واسطه بزرگیای است که به خرج دادند و امیدی است که به ما منتقل کردند.
انتهای پیام/ ۱۴۱