به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، پس از حاکمیت حزب بعث در عراق، میان این کشور و ایران اختلافات و درگیر‌های مرزی افزایش یافت. با انعقاد قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر بین دو کشور تا حدودی از میزان این درگیری‌ها کاسته شد.
پس از پیروزی انقلاب و به دنبال آن گسست عمیق بین آمریکا و ایران، رهبران حزب بعث تصور کردند با استفاده از این فرصت طلایی می‌توانند قرارداد الجزایر را فسخ و حاکمیت خود را بر منطقه جنوبی ایران از جمله خوزستان و آب‌های اروندرود اعلام کنند. از این رو، دولت بعث عراق تهاجمی سراسری را به ایران آغاز کرد. در طول نوار مرزی ایران و عراق، استان ایلام در قلب جبهه میانی قرار گرفت که بیشترین طول مرزی را (۴۲۵ کیلومتر) در غرب کشور با عراق داشت. این استان به دلیل داشتن منابع عظیم نفت و گاز و نیز دشت‌های پهناور و حاصل‌خیز کشاورزی همواره موجب طمع همسایه غربی بوده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ارتش بعث عراق طی ۱۸ ماه، فعالیت‌ها و اقدامات گسترده‌ای را در شهر‌ها و نوار مرزی غربی با ایران به ویژه استان ایلام انجام داد تا مقدمات را فراهم کند. در نخستین گام، اداره استخبارات عراق با استفاده از ستون پنجم خود، اطلاعات لازم را برای حمله سراسری جمع آوری کرد.
پس از آن به تحرکات و تجاوز‌هایی در نوار مرزی دست زد. این اقدامات اولین جرقه‌های منازعات مرزی با هدف فراهم کردن زمینه‌های شروع جنگ گسترده علیه ایران بود. استان ایلام تنها استانی بود که هم هدف تهاجم زمینی دو سپاه عراق (سپاهی از رودخانه تلخاب تا رودخانه چنگوله و سپاه دیگر از رودخانه چنگوله تا دهانه فاو) و هم هدف تهاجم هوایی پایگاه‌های کوت و بغداد قرار گرفت. حال همزمان با برگزاری کنگره بزرگداشت سه هزار شهید استان ایلام به بررسی و بازخوانی مقاومت مردم ایلام در برابر رژیم بعث می‌پردازیم.
اولین اعدام فرماندهان ارتش عراق در عملیات ضربت ذوالفقار
بعد از ۳۰ شبانه روز پاتک سنگین و شدید ارتش متجاوز بعث عراق و عدم موفقیت در بازپس‌گیری مجدد ارتفاعات میمک، صدام رئیس جمهور جنایتکار عراق، فرمانده عراقی به نام «محمدجواد الخقاجی» که مسئولیت پدافندی چهار ارتفاعات میمک را برعهده داشت به همراه چهار تن دیگر از فرماندهان دیگر به جرم از دست دادن این ارتفاعات اعدام کرد.
انتهای پیام/ 118
