گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس- میثم خاکپور؛ شانزده سال از پرواز بی‌بازگشت سبکبالان خبر در حادثه سقوط یک فروند هواپیمای نظامی سی - ۱۳۰ در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۸۴ می‌گذرد، آنانی که ققنوس‌های پر سوخته عرصه خبر و پاسداران عرصه خبر و اطلاع‌رسانی جامعه بودند. کاپیتان گوهری خلبان این هواپیما قبل از پرواز متوجه می‌شود یکی از سیستم‌های ناوبری هواپیما (V.O.R) اشکال دارد؛ بعد از تعمیر سیستم این هواپیما در ساعت ۱۳:۲۴ دقیقه به پرواز در می‌آید؛ هشت دقیقه بعد موتور شماره چهار هواپیما دچار نقص فنی شده، خلبان نخست هواپیما متوجه نابسامانی در عقربه موتور شماره چهارم هواپیما شد و در مدت زمان کوتاهی، تمامی عقربه‌های مربوط به این موتور از کار افتاده و خلبان بعد از خاموش کردن آن با اعلام وضعیت اضطراری به سمت تهران بر می‌گردد.
هواپیما با حفظ ارتفاع به طرف مهرآباد تغییر مسیر داد و به آرامی ارتفاع خود را کم کرد، هنگام عبور از بالای منطقه کهریزک، کمک خلبان چرخ‌ها را باز کرد و در ساعت ۱۳:۴۰ بعد از عبور از بالای فرودگاه قلعه مرغی از مسیر اصلی منحرف شده و به سمت چپ می‌پیچد.
مسئولان برج مراقبت متوجه شدند که هواپیما از مسیر خود منحرف شده و تلاش کردند تا این موضوع را به اطلاع خلبان برسانند، اما این موضوع بسیار دیر انجام شد، ۲ دقیقه بعد برج مراقبت پرواز فرودگاه مهرآباد علت این انحراف را سئوال می‌کند و متعاقب آن فریاد یا حسین خلبان به گوش می‌رسد و سپس سکوت و فرود اضطراری هواپیما در فضای خالی میان ساختمان‌های شهرک توحید در نزدیکی محله آذری تهران باعث برخورد بال راست هواپیما به یکی از ساختمان‌ها و انفجار هواپیما شد.
در حادثه سقوط ۱۵ آذر سال ۸۴، ۱۲۸ نفر کشته و ۱۳۲ تن زخمی شدند که ۶۹ تن از فوت‌شدگان خبرنگاران، عکاسان و تصویربرداران رسانه‌های مختلف کشور بودند؛ درد و رنج ناشی از این حادثه و مرگ خبرنگاران عرصه خبر، رسانه و کارکنان رسانه‌ای نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی سبب شد تا مجامع بین‌المللی این رخداد را بدترین حادثه سال لقب دهند. همچنین در این سانحه تلخ، ۲۰ نفر از نیرو‌های روابط عمومی نیروی دریایی جمهوری اسلامی نیز به شهادت رسیدند.
این حادثه باعث شد تا جامعه رسانه‌ای کشور مدت‌ها در ماتم فراق یاران پرواز کرده باشند؛ یارانی که روزگاری در کنار آن‌ها خبر تهیه می‌کردند و حال آن‌ها باید خبر‌هایی را پوشش می‌دادند که خبرسازان آن همکاران بودند که به سوی معبود خود شتافتند.
جایگاه رسانه در شرابط امروز
هنگامی که این حادثه به وقوع پیوست اینترنت جایگاهی چندانی در جامعه نداشت و شبکه‌های مجازی وجود نداشتند و تنها منبع رسمی شهروندان خبرگزاری‌ها، صداو سیما و روزنامه‌ها به شمار می‌رفت. همین عاملی بود تا از آن زمان روایت‌ها و تصاویر زیادی باقی نماند و مردم نیز به عنوان اعضای اصلی جامعه پیگیر آن حادثه نباشند.
زمینه ارتباط انسان و اینکه تا چه اندازه مردم می‌توانند در نوع اطلاع رسانی موثر باشند از همان ابتدای تاریخ بشریت وجود داشته است و هر چه از گذشته به حال می‌رود جامعه اطلاعاتی و رد و بدل شدن پیام ها، آگاهی افراد از وضعیت اجتماعی، اقتصادی و خطراتی که افراد را تهدید می‌کرده تغییر پیدا کرده است. هنگامی که هواپیمای سی ۱۳۰ سقوط کرد یک شوک بزرگی بر جامعه وارد شد، زیرا تمامی آن بزرگان عرصه قلم به عنوان مرکز اصلی اطلاعات و ارسال پیام شناخته می‌شدند که در هنگام ماموریت به شهادت رسیدند.
اما جامعه آن دوران با حال یک تفاوت اساسی دارد و آن اینکه امروزه هر یک از افراد جامعه حکم یک خبرنگار را دارد و می‌توانند خبررسانی کنند. گسترش شبکه‌های مجازی این امکان را فراهم کرده تا هر یک از شهروندان با داشتن یک تلفن همراه بتواند انواع خبر‌ها از وضعیت سیاسی کشور‌ها گرفته تا خبر‌های کوتاه و روزمره زندگی را به یکدیگر مخابره کنند و با زدن یک کلیک، خبری را به بزرگترین خبرگزاری‌های دنیا برسانند.
رسانه‌ها به عنوان مهم‌ترین و اثرگذارترین رکن جامعه شناخته می‌شوند که باید پیگیر مطالبات افکار عمومی باشند و در خصوص سقوط هواپیمای سی ۱۳۰ و اتفاقات مشابه نیز باید با اطلاع‌رسانی و پیگیری لازم انجام شود تا در آینده از بروز حوادث همتنند آن جلوگیری شود.
انتهای پیام/ ۳۵۱
