به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، شهید «سعید قهاری سعید» سردار شجاع و با تدبیری بود که در دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره با دشمنان اسلام جنگید و تمامی خطرات را به جان خرید، تا خدشه‌ای به قامت انقلاب اسلامی وارد نشود.
وی مسئولیت‌هایی همچون جانشینی فرمانده سپاه همدان، فرمانده سپاه نهاوند، فرمانده سپاه سنقر، فرمانده سپاه جوانرود و تیپ ابوذر، فرمانده تیپ حمزه ۲۱۲ سیدالشهداء (سپاه پاوه)، جانشین تیپ مستقل ۱۰۰ انصار، فرمانده لشکر استقراری مریوان، جانشین قرارگاه شهید شهرام‌فر، فرمانده قرارگاه عملیات برون‌مرزی در ارومیه (شهید قهاری)، جانشین قرارگاه نجف، فرمانده ارشد سپاه استاد یزد و تیپ ۱۸ الغدیر و فرماندهی لشکر ۳ نیروی مخصوص سپاه ارومیه را در کارنامه درخشان خود دارد.
سردار «سعید قهاری سعید» پس از چندین سال خدمت صادقانه در نقاط حساس کشور، سرانجام در عملیات پاکسازی مناطق مرزی، چهارم اسفند سال ۱۳۸۵ توسط گروهک تروریستی پژاک به شهادت رسید.
خبرنگار دفاع‌پرس در همدان به گفت‌وگو با «فرحناز رسولی» همسر شهید «سعید قهاری سعید» نشسته است، که در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید:
دفاع‌پرس: نحوه آشنایی خود با سردار شهید «قهاری سعید» را بیان کنید؟
با توجه به اینکه شور و هیجان فراوانی در دوران انقلاب اسلامی داشتم، همواره در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی شرکت می‌کردم و یک فعال انقلابی بودم. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی سردار «قهاری سعیدی» با وجود اینکه خود اهل شهرستان «اسدآباد» استان همدان بود، در شهر «سنقر» که من در آن‌جا سکونت داشتم، فرمانده سپاه بود، وی وصف من و علاقه‌ام به انقلاب اسلامی را از اطرافیان شنیده بود و توسط دوستان پدرم از من خواستگاری کرد.
من همیشه علاقه داشتم با یک فرد انقلابی ازدواج کنم؛ اما پدرم به دلیل اینکه از سردار «قهاری سعیدی» شناخت کافی نداشتند و هم اینکه ترس از این داشتند که وی شهید شود، با ازدواجم مخالفت کردند؛ اما بالاخره راضی شدند، سردار با من در مورد تمامی مشکلات و تحمل تنهایی صحبت کرد و من با اطلاع کامل با او ازدواج کردم.
دفاع‌پرس: چگونه سختی‌های زندگی با سردار «قهاری سعید» را تحمل می‌کردید؟
زندگی ما از همان روزهای نخست با سختی شروع شد و همواره در معرض خطرات جدی بودیم، شهر «سنقر» در آن زمان ناامن بود و ما در خانه‌های سازمانی که از شهر فاصله داشت، زندگی می‌کردیم و من حتی از یک تلفن هم برای اینکه از اطرافیان خود باخبر شوم، محروم بودم. رفت و برگشت سردار معلوم نبود و همیشه در زمان تنهایی با خدا خلوت می‌کردم و اعتقاد داشتم باید همانند حضرت زینب (س) سختی‌ها را به جان بخرم و پیام‌رسان حقیقت باشم.
فرزندانم هم با جنگ و جبهه ناآشنا نبودند و من هر لحظه می‌ترسیدم که از سوی ضدانقلاب برای آنان مشکلی پیش بیاید، خاطرم هست زمانی‌که در «مریوان» ساکن بودیم، ضدانقلاب ما را تهدید کرده بود و پیام فرستاده بودند که «قهاری جنایتکار منطقه را ترک کن و اگر رحم به خودت نمی‌کنی به خانواده‌ات رحم کن» چند روز بعد از این پیام، نارنجکی را به داخل منزل ما انداختند؛ اما نرده‌های پنجره مانع ورود نارنجک به داخل اتاق شد. گرچه خسارت مالی دربرداشت؛ اما به کسی صدمه‌ای وارد نشد.
دفاع‌پرس: سردار «قهاری سعید» دارای چه ویژگی‌هایی بود؟
سردار «قهاری سعید» انسانی با بصیرت، خودساخته و دارای صبر فراوانی در مواجه با مشکلات بود. با توجه به اینکه وی در اوج درگیری‌ها با ضدانقلاب، فرمانده سپاه «سنقر» بود و در عملیات‌های خطرناکی شرکت می‌کرد، هیچ‌وقت مشکلات را به داخل خانه نمی‌آورد.
سردار شهید «قهاری سعید» را می‌توان به «حبیب بن مظاهر» تشبیه کرد؛ چراکه حبیب بن مظاهر در رکاب پیامبر (ص)، حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) جنگید و به شهادت رسید. سردار «قهاری سعید» نیز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی جزو فعالین انقلابی در همدان بود و در بطن انقلاب اسلامی نیز حضور داشت و سپس در زمان جنگ تحمیلی، در مناطق جنگی و مقابله با ضدانقلاب هم حضور فعالی داشت و با بصیرت کامل به شهادت رسید.
دفاع‌پرس: برخورد سردار «قهاری سعید» با همکارانش چگونه بود؟
سردار «قهاری سعید» در کنار صبوری، بسیار سخت‌کوش و چابک بود. وی در محیط کار خود بسیار آرام و صبور بود و با تمام زیردستانش با رأفت برخورد می‌کرد، برای او در زمان کار، تعطیلی و غیرتعطیلی مهم نبود و مهم‌ترین هدفش خدمت به خلق بود و من هم بسیار خرسندم که بهترین زمان عمرم را با وجود تمام مشکلات، با او رندگی کردم.
سردار «قهاری سعید» اوقات فراغت کمی داشت و همیشه مشغول کار بود و هر زمان به منطقه‌ای اعزام می‌شد، او را همراهی می‌کردم تا وقتش برای رفت و آمد به منزل هدر نرود و در زمان فراغت، با بچه‌ها فوتبال بازی می‌کرد.
دفاع‌پرس: سخن پایانی:
سردار «قهاری سعید» بسیار مظلومانه شهید شد. شهدا از تمامی هستی خود را برای حفظ آرامش ما گذشتند و ما باید تمام تلاش خود را در جهت معرفی هر چه بیشتر آنان کنیم.
انتهای پیام/
