به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، یادنامه سردار شهید «مهدی ملکی» در قالب مجموعه کتاب‌های «سربند‌های بی‌سر» با پژوهش «مرضیه پادیاب» و تألیف «زهرا یدالله پنبه زاری» از سوی انتشارات «هاوژین» و با حمایت اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس مازندران در سال ۵۰۰ نسخه پالتویی در سال ۱۳۹۹ به چاپ رسید.
در این اثر ۴۸ صفحه‌ای به موضوعات «تولد، کودکی»، «تحصیل و کسب علم»، «آغاز زندگی مشترک»، «فضائل اخلاقی و رفتاری»، «خلوص و بندگی»، «ولایت‌مداری»، «حضور در مناطق جنگی و عضویت در سپاه»، «عزم راسخ»، «صبوری و پایداری»، «روحیه شهادت طلبی»، «توانمندی و کارآمدی»، «ویژگی‌های نظامی»، «حضور در عملیات‌ها به روایت همرزمان»، «مجروحیت و افتخار جانبازی»، «لحظات ناب عروج به روایت همرزمان» و «برگی از وصیت‌نامه شهید» پرداخته شده است.
در بخشی از کتاب آمده است:
پس از پیروزی انقلاب، مهدی به جهت علاقه به مادر بزرگش بیشتر در ساری زندگی می‌کرد. هم‌زمان تمام وقتش را در بسیج و نهاد‌های مردمی اختصاص می‌داد. عاشق شرکت در فرایند‌های تثبیت انقلاب بود و در بیشتر جماعات حضوری فعال داشت.
طبل جنگ که به صدا درآمد، آموزه‌های پدر ذهنش را مشغول ساخت؛ دفاع از وطن و مردم، مهدی را برای رفتن به میدان نبرد مصمم‌تر و او را برای دفاع آماده کرد. از این رو در ۶۱/۵/۱ تا ۶۱/۵/۳۰ در پادگان منجیل جهت دوره آموزشی حاضر شد. سپس از طریق بسیج تهران برای حضور در جبهه اقدام کرد. او در تابستان و پاییز ۱۳۶۱ (۶۱/۵/۱۰ تا ۶۱/۹/۱۸) به همراه بچه‌های تیپ ۲۵ کربلا در قالب گردان صاحب الزمان (عج) در دو عملیات رمضان و محرم شرکت داشت.
مهذی در تاریخ ۶۳/۲/۱ به عنوان پاسدار رسمی به عضویت سپاه درآمد و از ۶۳/۶/۱۷ تا ۶۳/۱۱/۲ در واحد توپخانه به عنوان رزمنده به خدمت مشغول بود.
«علی محسن‌پور» از همرزمان مهدی ملکی در این‌باره می‌گوید: ابتدای حضور مهدی ملکی در لشکر ۲۵ کربلا در واحد توپخانه بود که به عنوان دیده‌بان انجام وظیفه می‌کرد. او به قدری در کار خود تبحر داشت و از خود شجاعت نشان می‌داد که همیشه در بلندترین و بهترین نقطه جبهه دیده‌بانی می‌کرد و با اطلاعات دقیق او، توپخانه به سرکوب دشمن می‌پرداخت.
انتهای پیام/
