به گزارش گروه بینالملل دفاعپرس، بهرغم آرامش نسبیای که هماکنون در اراضی اشغالی حکم فرماست، برآوردها و تحلیلهای رسانهای حاکی از آن است که با نزدیک شدن روز جهانی قدس و سالروز تشکیل رژیم موقت صهیونیستی وضعیت بار دیگر در اراضی اشغالی متشنج شود.
رسانههای میگویند بهرغم آنکه تلآویو سعی دارد تا جای امکان از احتمال هرگونه تنش جلوگیری کند، اما وضعیت امنیتی جاری میان این رژیم و مقاومت، شکننده به نظر میرسد تا جایی که هر گونه خطای عملیاتی اراضی اشغالی را به سوی یک درگیری گسترده خواهد کشاند.
روزنامه «الاخبار»، امروز (چهارشنبه) در گزارشی به این مسئله پرداخت و نوشت: «از امروز تا پایان ماه رمضان، تلآویو در انتظار یک تنش و آزمون امنیتی بزرگ است. طبق برآوردهای [رژیم] اشغالگر، مناطق فلسطین آکنده از انگیزه [برای مبارزه] شده است؛ آن هم در برههای بسیار حساس که با توجه به شکنندگی امنیتیاش مسلتزم آن است تلآویو چه در قدس - یا همان سرچشمه این انگیزه- یا در دیگر مناطق که اخیرا جنوب لبنان نیز به آن پیوسته است، بیش از پیش و تا جای امکان از تنش با فلسطینیان بپرهیزد و عقبنشینی کند.»
این روزنامه لبنان اضافه کرد: «در ورای این تنش احتمالی، روز قدس، همان مناسبت سالانه آخرین جمعه رمضان که فلسطینیان برای برپایی نماز به مسجد الاقصی میآیند، قرار دارد. با توجه به شمار زیاد مردم [در این روز] ، اقدامات تحریکآمیز پیشین، تراکم [خشم] در ذهن فلسطینیان و چهبسا برای تحریک [رژیم] اشغالگر، این مناسبت به خودی خود تضمینکننده احتمال تنش باشد؛ تنشی که ممکن است به سرعت به سمت یک درگیری گسترده متمایل شود. در ورای این تنش همچنین یک مناسبت دردناک دیگر قرار دارد که اثر آن برای همیشه در ذهن فلسطینیان باقی میماند. این مناسبت همان سالروزی است که [رژیم] اشغالگر آن را «استقلال اسرائیل» میخواند و یا به بیان دیگر همان فاجعه بزرگ سال ۱۹۴۷ که هر ساله و نه فقط در قدس، بلکه در اراضی ۱۹۴۸ و دیگر میدانها باعث تنشزایی میشود.»
الاخبار با بیان اینکه همزمانی این دو مناسبت باعث نگرانی تلآویو شده و این رژیم بهگونهای اقدامات خود را سازماندهی کرده تا خود عاملی برای افزایش تنش نباشد، خبر داد که تلآویو به مظنور جلوگیری از احتمال تنش تدابیری اتخاذ کرده است که از جمله آن میتوان به بازگشایی گذرگاههای نوار غزه، اجازه به کارگران فلسطینی برای رفتن به محل کارشان در اراضی اشغالی و عدم واکنش به حملات راکتی نوار غزه و بسنده کردن به پاسخ اقتصادی موقت اشاره کرد.
الاخبار در ادامه نوشت که در راستای این تدابیر امنیتی، تصمیم جلوگیری از ورود شهرکنشینیان به صحن مسجد الاقصی عملا وارد فاز اجرایی شد. با این حال این رسانه لبنانی با طرح این پرسش که «آیا تمام این اقدامات باعث جلوگیری از تنش خواهد شد؟» اینگونه پاسخ داد: «پاسخ این سؤال، معلق میان چند احتمال است که هر کدام از آنها امکان تحقق دارند، زیرا عوامل تنش همچنان وجود دارند. این مسئله در رابطه با آرامش نسبی کنونی نیز صدق میکند؛ اما در این میان، وضعیت امنیتی شکننده به نظر میرسد تا جایی که هر گونه اشتباه عملیاتی از جانب اشغالگران و مقاومتکنندکان میتواند باعث تنش شود نه فقط در قدس، کرانه باختری و اراضی اشغالی ۱۹۴۸، بلکه درگیری با نوار غزه.»
این روزنامه افزود: «اما با توجه به آتش درگیریهایی که چند روز گذشته در اطراف قدس و مسجد الاقصی زبانه کشید و عملیاتهای دردآور فلسطینیان [برای اشغالگران] در محدوده اراضی ۱۹۴۸ و برخورد "حکمیانه" فلسطینیان با این رخدادها که این بار با توجه به خطونشانهای مقاومت برای اشغالگران صورت گرفت، اکنون میتوان از نتایجی صحبت کرد که نمیتوان آنها را نادیده گرفت.»
الاخبار این نتایج را این گونه برمیشمارد: «اولا: معلق کردن تلاشهای اسرائیل برای تغییر در "وضعیت موجود" مسجد الاقصی. برخلاف برنامه ریزیهای تلآویو و بهرغم سرسختیهای [رژیم] اشغالگر تا این لحظه، دیگر تقسیمبندی زمانی و مکانی در کار نیست. اما تعلیق و لغو تفاوت بسیاری دارند چراکه ممکن است تلآویو بار دیگر و حتی به تدریج این توپ را به گردش در بیاورد؛ البته با این تفاوت که در مراحل آینده محتاطتر خواهد بود ضمن پی بردن به این مسئله که [استفاده] از زور حد و مرز دارد.»
در ارتباط با مورد دوم این رسانه لبنانی مطرح کرد: «گروههای مقاومت در نوار غزه بهویژه جنبشهای حماس و جهاد اسلامی موفق شدند در قالب یک سری معادله و قاعده برای درگیری -که البته کماکان حد و مرز و شکل دقیق آن نامشخص است- مناطق مختلف فلسطین را به یکدیگر گره بزنند. مرتبط کردن مناطق فلسطین با یکدیگر شکست سختی برای اشغالگران به شمار میآید. این شکست محدود به یک طرح آنی نبوده، بلکه شامل سالها تلاش برای جداسازی و تفکیک مناطق فلسطین میشد.»
الاخبار در ادامه اضافه کرد: «شکست اسرائیل در این مورد مرکب و دوچندان است، باتوجه به اینکه قدس حلقه ارتباط میان مناطق به شمار میرود. این مسئله چالش پیشروی اشغالگران را بزرگتر میکند، بهرغم آنکه اشغالگران در حمله اخیرشان به قدس روی نادیده گرفتن [کشورهای] عربی حساب کرده بودند.»
در رابطه با مورد سوم عنوان شده است: «ثابت شد که تشکیلات خودگردان فلسطین نه فقط از نظر نخبگان فلسطین، بلکه در ذهن فلسطینیان در حاشیه رویدادها قرار دارد، زیرا در عین حال که برای فلسطینیها روشن شد تشکیلات و سرویسهای امنیتی آن خود بخش لاینفکی از دستگاههای امنیتی اشغالگران هستند، این اطمینان حاصل شد زمانی که مسئله مربوط به آرمان فلسطین، بهویژه قدس و بالاخص مسجد الاقصی است، تشکیلات تنها با صدور بیانیههای تکراری و نخنما به آنها واکنش نشان میدهد. در اینجا میتوان گفت که تشکیلات از نگاه مردم فلسطین و حتی شاگردانش دیروزش که همراه آن بودند، افتاده است.»
این روزنامه لبنان در پایان این گزارش و با اشاره به مورد چهارم نوشت: «همچنین ثابت شد که طرف اسرائیلی میداند که زور حد و مرز دارد و گذر از این حد و مرز برایشان دشوار است؛ بنابراین در اختیار داشتن قدرت نظامی زیاد به معنای کسب نتایج بیشتر نیست بهویژه در این شرایط که فلسطینیان اصرار دارند [رژیم] اشغالگر را از تداوم نقض حقوشان بازدارند. اینجاست که تفاوت میان گزینه تشکیلات خودگردان یا همان همدستی با اشغالگران که تنها تضییع بیشتر حقوق را به دنبال دارد و گزینه مقاومت در ابعاد متعدد نمایان میشود؛ مقاومتی که در رابطه با آن اطمینان حاصل شده است میتواند -و چه بسا تنها همین گزینه- تا جای امکان حق فلسطین را باز ستاند.»
انتهای پیام/ 141