به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، مقامات آمریکا همواره انگشت اتهام خود را در زمینههای حقوق بشری به سمت دیگران نشانه میروند در حالی که خود بزرگترین ناقضان آن هستند.
اخیرا «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا و «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه این کشور، بیانیههایی در محکومیت شکنجه و تعهد به حذف استفاده از آن منتشر کردند؛ با این حال، تعهدی مبنی بر پاسخگویی مقامات دولت آمریکا در مورد تحریم، مجوز، تأمین مالی و ارتکاب اعمال شکنجه در بیانیههای آنها وجود نداشت.
بایدن این روایت غلط را تداوم میبخشد که عمل شکنجه برخلاف ارزشهای آمریکاست؛ علیرغم سابقه طولانی و مستند آن.
به گزارش «میدل ایست آی»، چیزی که این سکوت پنهان میکند این است که از جزیره «ریکرز» و واحدهای مدیریت ارتباطات گرفته تا شکنجه پلیس شیکاگو تا خلیج «گوانتانامو» تا سایتهای مخفی سازمان سیا در سراسر جهان؛ واقعیت مهم این است که شکنجه در آمریکا یک عمل سیستماتیک و پایدار است؛ این یک تاکتیک عمدی برای شکستن افراد بازداشت شده و زندانی در داخل و خارج از این کشور است.
با این حال «بایدن» خواستار پاسخگویی سایر کشورها میشود و آنها را متهم میکند.
«بایدن» میراث مداوم شکنجه در آمریکا را نادیده میگیرد و در عین حال انگشت اتهام را به سوی دولتهای دیگر نشانه میرود و او نیز مانند دیگر روسای جمهور قبل از خود، این روایت غلط را تداوم میبخشد که عمل شکنجه برخلاف ارزشهای آمریکاست.
شکنجه، اما نقص یا اشتباه از سوی مقامات آمریکا نیست بلکه یک استراتژی عمدی است که توسط دولت این کشور به منظور اعمال قدرت و کنترل بر قربانیان خود به کار گرفته شده است.
این عناصر نشان دهنده الگویی در گفتمان آمریکا در مورد شکنجه است که از محاسبه واقعی میزان تداوم آن و آسیبهای ماندگاری که ایجاد کرده است، جلوگیری میکند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱