حجت‌الاسلام و المسلمین «سعید امامی» مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در تبریز، درباره واقعه مباهله پیامبر اکرم (ص) اظهار داشت: خداوند متعال در آیه ۶۱ سوره آل‌عمران می‌فرماید «هرگاه پس از دانشى که به تو رسیده است، کسانی با تو بحث و جدال کند، بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فراخوانیم؛ سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم».
حجت‌الاسلام «امامی» افزود: در شأن نزول این آیه چنین گفته شده که مسیحیان نجران هیئتی ۶۰ نفره و تعدادی از بزرگانشان را نزد پیامبر اسلام (ص) فرستاده بودند و با ایشان مباحثاتی داشتند. پیامبر اکرم (ص) در صحبت‌هایشان فرمودند مسیح (ع) بنده‌ای از بندگان خداست و حالات بشری دارد؛ اما آنان نپذیرفتند و ادعا کردند مسیح (ع) بدون پدر متولد شده است، پس الوهیت دارد. پیامبر (ص) به قرآن کریم استناد کردند که در آیه ۵۹ سوره آل‌عمران آمده است «مَثَل خلقت عیسی به امر خدا مَثَل خلقت آدم است که او را از خاک آفرید».
وی ادامه داد: واژه «مباهله» برگرفته از بهل به معنای رها کردن و واگذار کردن است؛ اما در اصطلاح مباهله به معنای نفرین کردن است؛ یعنی حالتی که خداوند انسان را رها کرده و او را از لطفش محروم می‌سازد. هنگامی که استدلال و مباحثات به نتیجه‌ای نمی‌رسد، به مباهله رو می‌آورند. هنگامی که این آیه نازل شد، پیامبر (ص) پیشنهاد مباهله را داد و آنان یک روز مهلت خواستند. اسقف اعظم مسیحیان به آن‌ها گفت که اگر دیدید که محمد (ص) با خانواده خودش آمد، با او مباهله نکنید؛ اما اگر اصحاب و یاران خود را آورد و صرفا به هیاهو و جنجال متوسل شد، مشخص می‌شود ادعاهایش درست نیست.
حجت‌الاسلام «امامی» ادامه داد: روز بعد دیدند که حضرت رسول (ص) با حضرت امیرالمؤمنین (ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) آمد؛ آن‌ها متوجه شدند که پیامبر (ص) با عزیزترین و نزدیک‌ترین خویشان خود آمده است. اسقف اعظم به آن‌ها گفت من مردی را می‌بینم که بسیار مصمم و با جرئت است و اگر راستگو نباشد، به بلای عظیمی دچار می‌شود؛ پس از مباهله منصرف شده و خواستار صلح شدند.
وی درباره اهمیت این واقعه در میان مسلمانان، گفت: هم در میان شیعیان و هم اهل‌سنت روایت‌های متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد آیه مباهله درباره اهل بیت (ع) نازل شده است. حتی در کتاب «صحیح مسلم» آمده است که «معاویه» از «سعد ابن ابی وقاص» خواست که به حضرت علی (ع) دشنام دهد؛ اما او گفت که من سه سخن از پیامبر (ص) درباره علی (ع) به یاد دارم که اگر تنها یکی از آن‌ها درباره من بود، از هر نعمتی در جهان بیش‌تر برایم ارزشمند بود که یک موردش همین قضیه مباهله است.
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: واقعه مباهله دلیل محکمی بر حقانیت اسلام، رسول اکرم (ص) و اهل‌بیت (ع) است؛ چراکه اگر کسی به آورده و ادعای خودش ایمان قلبی نداشته باشد، حاضر به انجام مباهله نمی‌شود.
وی تصریح کرد: نکته قابل توجه این است که مصداق واژه «َأَنْفُسَنَا» در آیه مذکور، حضرت علی (ع) است؛ یعنی پیامبر (ص) حضرت امیرالمؤمنین (ع) جان خود می‌داند؛ چنانکه «نِسَاءَنَا» به حضرت فاطمه زهرا (س) و «أَبْنَاءَنَا» به امام حسن (ع) و امام حسین (ع) اشاره دارد و همه این‌ها نشانگر جایگاه والای آن‌ها در نزد رسول خداست.
انتهای پیام/
