مرتضی سرهنگی:

قوانین نگهداری اسرا در ایران از کنفوانسیون ژنو هم انسانی‌تر بود

یک پژوهشگر دفاع مقدس گفت: اسرای عراقی توسط ارتش ایران نگهداری می‌شدند و قوانینی که برای نگهداری از این اسرا تدوین شده بود، بسیار انسانی‌تر از کنوانسیون ژنو است که چهار سال بعد از پایان جنگ تصویب شد.
کد خبر: ۵۴۳۴۳
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۸ - 05October 2015

قوانین نگهداری اسرا در ایران از کنفوانسیون ژنو هم انسانی‌تر بود

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، مرتضی سرهنگی پژوهشگر حوزه دفاع مقدس در اولین نشست ملی پژوهشگران دفاع مقدس که شب گذشته در باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد، با اشاره به گفتوگوی خود با یکی از سرهنگهای عراقی به نام عبدالکاظم الاسدی فرمانده تیپ 111 که به اسارت نیروهای ایرانی درآمد، گفت: این سرهنگ عراقی می گفت من به محافظانم سپرده بودم که هر وقت دیدید من دارم اسیر می شوم، قبل از اسارت من را بکشید. چون ایرانی ها من را تکه تکه میکنند.

وی به نقل از آن سرهنگ عراقی اضافه کرد: شب عملیات والفجر 8 که نیروهای ایرانی حمله کرده بودند صبحاش شش نفر از وزارت دفاع آمدند و دستور دادند تیپ را به سمت شرق بصره ببریم. چرا که احتمال میدادند ایران میخواهد از آن سو حمله کند. این شش نفر پیش من ماندند. شب عملیات نیروهای شما قرارگاه من را رد کردند و فردا ظهرش به قرارگاهم که حدودا 40 نفر بودیم، آمدند. به محافظانم گفتم که مرا بکشید اما این کار را انجام ندادند.

سرهنگی به نقل از الاسدی خاطرنشان کرد: نیروهای شما من را شناختند و سوار بر موتور به عقبه خود بردند. در آنجا سفره ای انداختند و یک بشقاب عدس پلو و یک کاسه ماست به من دادند. بعد از چند دقیقه یک آقایی با یک ظرف عدس پلو و یک کاسه ماست در دست به آنجا آمد و با من خوش و بش کرد. گفت من رفیق دوست هستم. پس از چند دقیقه باز یک نفر دیگر با همان وضعیت آمد و گفت من شمخانی فرمانده نیروی زمینی سپاه هستم و برای من بسیار عجیب بود که هر سه یک غذا در دست داریم.

سرهنگی بیان داشت: این سرهنگ عراقی در مدت 5 سال نفهمیده بود که با چه کسانی میجنگد. وقتی به اسارت درآمد متعجب شد؛ لذا اگر ما پژوهشگران نیز ندانیم که رزمندگان و فرماندهان ما چه روحیه ای داشتند دچار آن اشتباه میشویم.

این پژوهشگر دفاع مقدس تصریح کرد: اسرای عراقی توسط ارتش ایران نگهداری میشدند و قوانینی که برای نگهداری از این اسرا تدوین شده بود، بسیار انسانیتر از کنوانسیون ژنو است که چهار سال بعد از پایان جنگ تصویب شد.

سرهنگی گفت: جنگهای دفاعی مردمی است و خانوادهها خیلی در این نوع جنگها نقش دارند و مقاومت مردان در جبههها بستگی به ایستادگی زنان در پشت جبهه دارد. فشاری که این زن ها در جنگ های دفاعی تحمل می کنند بی نظیر است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: نوشته ها خواهند گفت که یک ملت چگونه توانست مقاومت کند. خاطرات نقش بازنمایی مقاومت برای آن کسانی که جنگ را ندیده اند، دارد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها